ภาษาไทยเป็นภาษาที่ได้รับอิทธิพลมาจากภาษาอื่น ๆ เพราะคนไทยมีการติดต่อกับชาติอื่นทั้งในด้านการเมือง เศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม
คำจากภาษาอื่น
คำจากภาษาอื่น
ภาษาไทยเป็นภาษาที่ได้รับอิทธิพลมาจากภาษาอื่น ๆ เพราะคนไทยมีการติดต่อกับชาติอื่นทั้งในด้านการเมือง เศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม ไทยจึงได้รับเอาวัฒนธรรมทางภาษามาด้วย การรับภาษาอื่น ๆ เข้ามาถือว่าเป็นการเพิ่มคำในภาษาไทย วิธีการเพิ่มคำโดยเอาภาษาอื่นมาใช้มีดังนี้
1. นำศัพท์มาใช้โดยตรงจากภาษาต่าง ๆ เช่น
บาลี พุทธ นิกาย ยาน กาย ขณะ ปัจจุบัน สัญญา เวทนา อัตตา วิญญาณ
สันสกฤต พราหมณ์ วรรณะ ศุกร์ จักษุ ศาสนา พิสดาร เกษตร ประวัติ ศาล เศรษฐี
เขมร เสด็จ ผจญ เจริญ แข เพ็ญ ทรง แมก มาศ ไผท ขนง เขนย ได แสะ
ชวา บุหงา บุหรง ยาหยี ยิหวา ตันหยง มะงุมมะงาหรา วิรงรอง ตุนาหงัน
จีน งิ้ว ห้าง เกี๊ยว ก๋วยเตี๋ยว เต้าหู้ ตุ๋น หุ้น ห้าง เจ เจ๊ง โอเลี้ยง เฉาก๊วย
อังกฤษ บ๋อย แท็กซี่ สูท ซุป แป็บ แท็งก์ แบงก์ พลาสติก เทป คอมพิวเตอร์
โปรตุเกส กะละแม กะละมัง เลหลัง สบู่ เหรียญ บาทหลวง
ฝรั่งเศส กงสุล กิโลเมตร ลิตร ฝรั่งเศส โก้เก๋ โชเฟอร์ บุฟเฟ่ต์
เปอร์เซีย กากี กุหลาบ คาราวาน ชุกชี ตรา ตราชู สุหร่าย ส่าน สักหลาด
อาหรับ กะลาสี การบูร ขันที ฝิ่น อักเสบ อำพัน
ญี่ปุ่น กิโมโน คาราเต้ ซามูไร เคนโด้ ยูโด สุกียากี้
2. นำวิธีการเพิ่มคำของภาษาอื่นมาใช้ เช่น
สมาส ราชการ ธรรมบท กายกรรม อัตภาพ ภาพยนตร์ แพทย์ศาสตร์ วาทยกร วีรบุรุษ มหาตมะ อุณหภูมิ เจตคติ จินตภาพ สุขนาฏกรรม จิตวิทยา ธาตุเจดีย์
สนธิ มโนธรรม นิรภัย เนรเทศ มหรรณพ ประชาธิปไตย สุโขทัย ราชูปถัมภ์ สังวร วชิราวุธานุสรณ์ ราชินูปถัมภ์ ราโชวาท สามัคยาจารย์ ธันวาคม
การแผลง บำเพ็ญ (เพ็ญ) ประจัญ (ผจญ) บำเรอ (เปรอ) วิเชียร (วชิระ) แพทย์ (ไวทยะ) เสาวภา (สุภา)
การนำคำจากภาษาอื่นมาใช้ในภาษาไทยจะมีการดัดแปลงก่อนนำมาใช้เพื่อให้เข้ากับ ระบบเสียงในภาษาไทย โดยพยายามคงรูปคำของภาษานั้น ๆ ไว้เพื่อให้สังเกตได้ว่ามาจากภาษาใด เช่น
ภาษาอังกฤษ football ภาษาไทยใช้ ฟุตบอล
ภาษาบาลี สุข (สุ-ขะ) ภาษาไทยใช้ สุข (สุก)
ภาษาสันสกฤต คุรุ ภาษาไทยใช้ ครู
ที่มาและได้รับอนุญาตจาก :
บุญลักษณ์ เอี่ยมสำอางค์ เกื้อกมล พฤกษประมูล และโสภิต พิทักษ์. ภาษาไทย หลักการใช้ภาษาและการใช้ภาษา ม.4. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ : อักษรเจริญทัศน์.