อาหารกัมพูชา หรือ อาหารเขมร เป็นอาหารที่บริโภคกันอย่างแพร่หลายในประเทศกัมพูชา อาหารของกัมพูชามีทั้งผลไม้ ข้าว ก๋วยเตี๋ยว เครื่องดื่ม ขนมและซุปต่างๆ อาหารหลักสำหรับชาวกัมพูชาเป็นข้าว ที่รับประทานเกือบทุกมื้อ แต่ก๋วยเตี๋ยวยังเป็นที่นิยม กับข้าวมีความหลากหลายทั้งที่เป็นแกง ซุป ทอดและผัด มีพันธุ์ข้าวจำนวนมากในประเทศกัมพูชารวมทั้งข้าวหอมและข้าวเหนียว ข้าวเหนียวนิยมรับประทานเป็นของหวานกับกับผลไม้เช่นทุเรียน
อาหารเขมรมากมีความคล้ายคลึงกับอาหารของเพื่อนบ้านเช่นประเทศไทยแม้ว่าโดยทั่วไปจะไม่เผ็ดเท่า และเวียดนามที่มีประวัติศาสตร์ร่วมกันในการเป็นอาณานิคมฝรั่งเศสในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ นอกจากนี้ยังได้รับอิทธิพลจากอาหารจีนและ ฝรั่งเศสที่เคยมีอิทธิพลต่อกัมพูชาในประวัติศาสตร์ อาหารประเภทแกงหรือที่เรียกว่ากะหรี่ (ภาษาเขมร: ការី) แสดงร่องรอยของอิทธิพลทางวัฒนธรรมจากอาหารอินเดีย ก๋วยเตี๋ยวเส้นหลายรูปแบบแสดงอิทธิพลของอาหารจีน กะทิเป็นส่วนผสมหลักของแกงกะหรี่เขมรและของหวาน
ขนมปังฝรั่งเศสเป็นอาหารที่ได้รับอิทธิพลจากยุคอาณานิคม ซึ่งชาวกัมพูชามักจะกินกับปลากระป๋องหรือไข่ กาแฟปรุงด้วยนมข้นหวาน เป็นตัวอย่างของอาหารเช้ากัมพูชาในกัมพูชาแบบหนึ่ง
ราชอาณาจักรกัมพูชา
ราชอาณาจักรกัมพูชาตั้งอยู่ ในเขตที่ราบลุ่ม มีแม่น้ำสำคัญคือ แม่น้ำโขง นอกจากนี้ตอนกลางของประเทศยังมีทะเลสาบขนาดใหญ่คือ ทะเลสาบเขมร ที่เป็นทั้งแหล่งน้ำสำหรับการทำเกษตรกรรม และเป็นแหล่งอาหารที่สำคัญของประชาชนกัมพูชา กัมพูชามีประวัติศาสตร์เก่าแก่ยาวนาน นับตั้งแต่สมัยอารยธรรมอันรุ่งเรืองของอาณาจักรขอม สิ่งยืนยันได้ถึงความรุ่งเรืองของอาราจักรขอม ซึ่งปัจจุบันได้ถูกจัดเป็นหนึ่งในสิ่งมหัศจรรย์ของโลกคือ ปราสาทนครวัด
วิถีชีวิตและวัฒนธรรม
มีการนับถือและเคารพบูชาบรรพบุรุษผู้มีพระคุณ พระมหากษัตริย์ ตลอดจนญาติผู้ใหญ่ เคารพในหลักพระพุทธศาสนาปฏิบัติตัวอยู่ในศีลในธรรม และมีการดำรงชีวิตตามแบบอิทธิพลตะวันตกซึ่งได้รับมาตั้งแต่เมื่อสมัยยังอยู่ ใต้การปกครองของฝรั่งเศส
การแต่งกาย
กัมพูชามีชื่อเสียงในเรื่องการทอผ้าไหม และผ้าฝ้าย โดยจะทอสำหรับตัดเย็บเป็นเครื่องนุ่งห่มสำหรับสตรี โดยนำมาพันรอบเอว และมีจีบที่ขา การแต่งกายโดยทั่ว ๆไปแล้ว นิยมใส่เสื้อม่อฮ่อม หรือเสื้อกุยเฮง นุ่งกางเกงแพร
อาหาร
ชาวกัมพูชานิยมกินปลาเป็นอาหารหลัก ปลาที่จับได้จะนำมาทำเป็นอาหารประเภทเดียวกับปลาร้าของไทย เรียกว่า ปลาฮก กัมพูชามีขนมจีนน้ำยาเป็นอาหารประจำชาติ และมีแกงซัมลอ-มจูล หรือ แกงเปรี้ยว ส่วนอาหารทั่วๆไป ได้แก่ กูนเตี๋ยวปรอแฮดสัดโก (ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นเนื้อสด) บายบวย (ข้าวผักไก่ทอด) เป็นอาหารยอดนิยมของชาวกัมพูชา
ศิลปกรรม
ศิลปกรรมที่มีความเจริญอย่างที่สุดคือ ศิลปกรรมสมัยนครวัด ซึ่งปรากฏผลงานคือ ปราสาทนครวัด มีทั้งภาพแกะสลักเรื่องราวของเทพเจ้า ตามลัทธิความเชื่อ ทางด้านศาสนา โดยส่วนใหญ่เป็นศาสนาพราหมณ์ ภาพเทวดา นางฟ้า ซึ่งรู้จักกันในชื่อว่า นางอัปสรา และภาพเล่าเรื่องประวัติศาสตร์ของอาณาจักร นอกจากปราสาทหินต่างๆแล้ว ยังมีสถาปัตยกรรมสวยงามคือ พระราชวังหลวง(พระราชวังเขมรินทร์) และวัดพระแก้ว ซึ่งล้วนแต่ได้รับอิทธิพลจากสถาปัตยกรรมของไทย ด้วยเหตุที่กัมพูชาเคยตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของไทย ในสมัยอยุธยา และต้นรัตนโกสินทร์ ก่อนจะตกไปอยู่ภายใต้อิทธิพลของตะวันตกในสมัยอาณานิคม ส่วนบ้านเรือน และอาคารต่างๆ ในบริเวณตัวเมืองหรือตลาด และย่านการค้าต่างๆ มีการฉลุลาย และมีการประดับด้วยลายปูนปั้นตามแบบศิลปกรรมตะวันตก
นาฏกรรม
วงปี่พาทย์ ดนตรีและเครื่องสาย มีการผสมทั้งเก่าและใหม่ เพลงหลายเพลงก็มีความคล้ายคลึงกัน หากแต่จะมีสำเนียง และท่วงทำนอง ที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ส่วนนาฏศิลป์ที่มีชื่อเสียงของกัมพูชาในปัจจุบันเป็นการนำเอาท่าทางตามที่ ปรากฏในภาพสลัก ที่ปราสาทหินนครวัด มาประดิษฐ์เป็นท่าทางร่ายรำ เรียกว่า ระบำอัปสรา