Great Boss : จงทำให้พวกเขาอิ่มท้อง
แม้ว่าจะไม่ถูกต้องนัก แต่พระนางมารีอังตัวเนตต์ก็ทรงมีเหตุผลที่ดีในการตรัสว่า "ขนมเค้กช็อกโกแลตราดราสเบอรี่เลิศรส ที่แต่งหน้าด้วยวิปครีมอีกสักหน่อย ถือว่าเป็นเหตุผลที่ไม่เลวนักหากเราจะหยุดพักจากการทำงานชั่วขณะ"
หรือไม่ก็จงให้พวกเขาได้ทานของว่างบ้าง อย่างที่เจ้านายผู้เก่งและฉลาดในบริษัทด้านสิ่งพิมพ์ ซึ่งประสบความสำเร็จผู้หนึ่งได้กระทำจนเป็นตำนานเล่าขาน โดยการยกพิซซ่ามาให้พนักงานกะที่สามในกลางดึกด้วยตนเอง
อาหารหรือขนมคือสิ่งปลอบประโลมจิตใจอย่างหนึ่ง เจ้านายที่ดีรู้ว่า ขนมหนึ่งถุงที่นำมาฝากเพื่อสร้างความประหลาดใจ จะทำให้เจ้าหน้าที่ในห้องทำการไปรษณีย์ หรือในสำนักงาน หรือที่ท่าขนถ่ายสินค้ารู้สึกตื่นเต้นดีใจ
คนขับแท็กซี่รู้ว่าการนำขนมสักหนึ่งกล่อง ไปฝากข้าราชการในกรมการขนส่ง จะทำให้เขาเป็นที่รักชอบพอของคนในนั้น ผู้ดูแลงานล้างรถรู้ว่าน้ำอัดลมและชีสเบอร์เกอร์ มีความหมายอย่างมากต่อพนักงานล้างรถซึ่งทำงานอย่างหนัก และคอยบอกว่า "คุณผู้หญิงครับ ใส่เกียร์ว่าง ปลดเบรกมือด้วยนะครับ" โดยไม่หยุดพักแม้ในวันเสาร์กลางฤดูหนาว
เจ้านายที่ดีจะสนับสนุนการเลี้ยงฉลองเล็กๆ น้อยๆ ด้วยอาหาร อย่างเช่น งานเลี้ยงบาร์บีคิววันศุกร์ ในบริเวณลานจอดรถของโรงงาน ซึ่งถือเป็นช่วงเวลาที่ดีสำหรับเจ้านายในการมาพบปะพูดคุยกับเหล่าพนักงานพร้อมกับกล่าว "ขอบคุณ" "ทำได้ดีมาก" "ผลงานเยี่ยม"
ขนมเค้กวันเกิดที่ทำมาเองจากบ้าน (หรืออาจซื้อมาจากร้าน หากในสำนักงานของคุณไม่มีนักทำขนมเค้กฝีมือเยี่ยมและใจกว้างอยู่) ก็เป็นโอกาสดีที่ผู้ร่วมงานจะได้พูดคุยกันอย่างสนุกสนาน และไม่มีอะไรจะทำให้แขกผู้มาเยือนตัวน้อยๆ สุขใจในการมาเยี่ยมคุณพ่อคุณแม่ที่ทำงาน มากเกินไปกว่าลูกกวาดที่เต็มขวดโหลอีกแล้ว
นอกจากนี้ เมื่อมีปาร์ตี้เล็กๆ เจ้านายที่ดีจะต้องแน่ใจว่าอาหารใดๆ ที่เหลือ พนักงานจะได้ห่อกลับบ้านไปด้วย
อย่าพูดโดยไม่ยั้งคิด
นักแม่นปืนจะไม่ยิงจากระดับสะโพก เพราะเขาอาจยิงพลาดได้ นักแม่นปืนรู้ว่าลูกกระสุนที่ยิงออกนอกทิศทาง อาจก่อความเสียหายโดยไม่ตั้งใจได้ นักยิงปืนจะดึงปืนจากสะโพก แล้วเล็งภายใต้การบังคับทิศทางอย่างสุขุม
นักดวลปืนจะยิงจากระดับสะโพก ซึ่งเป็นการยิงแบบวู่วามและไม่มีวินัย นักยิงปืนรู้ว่าการยิงแบบแย่ๆ อาจฆ่าเขาได้ ส่วนนักดวลปืนนั้นกว่าจะเรียนรู้ก็สายเกินไปแล้ว นักยิงปืนที่ฉลาดจะไม่ยิงจากระดับสะโพก เจ้านายที่ฉลาดจะไม่พูดโดยไม่คิด
จงระวังและใส่ใจต่อสิ่งที่คุณกล่าวออกมา จงใส่ใจในวิธีการที่คุณพูด ถ้อยคำของคุณมีน้ำหนักพอจะส่งผลกระทบต่อผู้อื่นได้ จงกล่าวด้วยความรอบคอบไตร่ตรอง
พนักงานพึ่งพาอาศัยเจ้านายในด้านเงินเดือน การชี้แนะ ข้อมูล การยอมรับ ความมั่นใจ ทัศนคติ การปกป้อง และการเลื่อนขั้นหรือตำแหน่ง ดังนั้น พนักงานจึงรับฟังเจ้านายอย่างตั้งใจ (โชคไม่ดีที่พนักงานส่วนใหญ่จะรับฟังเจ้านาย มากกว่าที่เจ้านายบางคนจะรับฟังพนักงาน)
ยิ่งตำแหน่งในโครงสร้างบริหารจัดการของเจ้านายอยู่สูงพียงใด คำพูดของเจ้านายนั้นก็ยิ่งมีอิทธิพลมากขึ้นเพียงนั้น
เมื่อเจ้านายกล่าวอะไรออกมา มันจะมีอิทธิพลต่อความคิดของพนักงานเอง ต่อตัวพนักงานกับพนักงานคนอื่น ต่อบริษัท และต่อลูกค้า
อย่านินทาพนักงานคนหนึ่งให้พนักงานอีกคนหนึ่ง ซึ่งมีตำแหน่งงานเท่าเทียมหรือใกล้คียงฟัง อย่ากล่าวว่าร้ายหัวหน้าคนใดคนหนึ่งต่อหน้าลูกน้อง
อย่าดูถูกลูกค้า เพราะคุณจะเปลี่ยนทัศนคติของลูกน้องที่มีต่อลูกค้าได้ และลูกค้าก็อาจได้รับความสำคัญน้อยลง ได้รับการบริการแบบด้อยคุณภาพ หรือถูกปฏิบัติอย่างแย่ๆ การสูญเสียลูกค้าจะส่งผลร้ายต่อบริษัท ต่อเจ้านาย และต่อพนักงานได้
เป็นที่รู้กันว่า ข่าวหรือเรื่องราวที่ไม่ดีมักแพร่กระจายได้เร็วเหมือนเถาองุ่นที่เลื้อยพันหลัก และการซุบซิบแบบนี้มักเป็นระบบสื่อสารที่แม่นยำในสำนักงาน โดยจะก่อตัวเมื่อเจ้านายพูดพล่อยๆ อย่างไม่เหมาะสมกับพนักงาน
เจ้านายที่ดีจะคิดและพิจารณาก่อนพูดเสมอ
เจ้านายไม่อาจพูดโพล่งขึ้นมาหรือนินทาว่าร้ายใคร เจ้านายไม่อาจพูดบางสิ่ง ซึ่งอาจถูกตีความอย่างผิดๆ โดยไม่ตั้งใจ เจ้านายไม่อาจกระทั่งพูดกระซิบบอกสิ่งที่ไม่เหมาะสมออกไปได้
สำหรับพนักงานแล้ว เสียงกระซิบของหัวหน้าก็เปรียบเสมือนเสียงคำรามของสิงโต
จากหนังสือ HOW TO BECOME A GREAT BOSS
โดย JEFFREY J.FOX
สำนักพิมพ์ บริษัท ซีเอ็ดยูเคชั่น จำกัด (มหาชน)
แหล่งข้อมูล : หนังสือพิมพ์ผู้จัดการ