ปัญหาความปลอดภัย ต้องแก้ที่ระบบ ไม่ใช่แก้ที่ตัวบุคคล

v      ผู้บริหารมองว่าพนักงานเป็นส่วนหนึ่งของปัญหา ไม่ใช่หนทางแก้ปัญหา

v      เสียเวลาส่วนใหญ่ไปกับการโทษกัน และมีการแก้ปัญหาโดยไม่มองจากความเป็นจริง

v      มีการตรวจสอบช้าเกินไป และทำให้เราไม่เห็นภาพรวมของปัญหา

v      การสอบสวนอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นช้าเกินไป และมักจะถูกบดบังด้วยอคติที่ว่าพนักงานเป็นคนผิด

v      รางวัลเป็นสิ่งที่ทำลายธรรมชาติของทุกคนที่ต้องการทำงานอย่างปลอดภัย

v   การคิดว่าเมื่อพนักงานปฏิบัติงานอย่างปลอดภัยแล้วจะสามารถหยุดอุบัติเหตุได้เป็นสิ่งที่ผิด เมื่อพนักงานต้องควบคุมการกระทำทุกอย่างตลอดเวลา

สิ่งที่ผู้บริหารทำเพื่อแก้ปัญหาดังกล่าว

Ø      ผู้บริหารจัดทำนโยบายและวิธีการ

Ø      หลังจากรับพนักงานเข้าทำงาน จะมีการฝึกอบรมถึงการทำงานอย่างปลอดภัย

Ø      มีการจัดผู้ดูแลขึ้นมาคอยดูแล หรือ ให้พนักงานดูแลกัน เพื่อป้องกันการกระทำที่อาจก่อให้เกิดอันตราย

Ø      มีการตรวจสอบสาเหตุของปัญหาและแก้ไข

Ø      ผู้บริหารตั้งเป้าหมายที่ยากต่อการปฏิบัติ

Ø      เมื่อมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นต้องสืบสวนหาสาเหตุทุกครั้งและแก้ไขอย่างถูกวิธี

Ø      มีการจัดรางวัลเพื่อชักจูงให้พนักงานทำงานอย่างระมัดระวัง

          หลังจากใช้ระบบดังกล่าวมาหลายปี ผลที่ได้ไม่เป็นที่น่าพอใจนัก เราเห็นถึงการพัฒนาเพียงเล็กน้อยหรือแทบจะไม่เห็นเลย

เราต้องการอะไร

          ความปลอดภัยขึ้นอยู่กับ"การรู้ถึงปัญหา" ไม่ใช่"การป้องกัน" การป้องกันที่แท้จริงจะมุ่งเน้นที่สาเหตุ และระบบการทำงาน ไม่ใช่มุ่งเน้นที่สถานการณ์ที่แตกต่างกัน หรือผลที่ออกมา การปรับปรุงอย่างต่อเนื่องโดยมีจุดมุ่งหมายที่จะทำให้ทั้งระบบเป็นสิ่งที่ดีสำหรับทุกคน โดยการใช้หลักสถิติในการควบคุม และทำเหมือนพนักงานเป็นลูกค้า แผนผังการควบคุมจะเป็นเครื่องมือที่ใช้ในการสื่อสารให้ฝ่ายบริหารและฝ่ายปฏิบัติเห็นปัญหาไปในทิศทางเดียวกัน

สาเหตุของปัญหาที่แสดงในแผนผังควบคุม

v      กระบวนการต่างๆ รวมถึงสิ่งที่ก่อให้เกิดอุบัติเหตุ

v      ความแตกต่างเป็นส่วนหนึ่งของทุกกระบวนการในระบบ ไม่ควรให้คน2คนทำสิ่งเดียวกันในสถานการณ์คล้ายๆกัน

v      ความแตกต่างในกระบวนการจะเป็นเหตุให้เกิดอุบัติเหตุและทำให้งานเสียหายได้

จุดมุ่งหมายของคุณคือการดำเนินงานให้เกิดความปลอดภัยโดยมีความแตกต่างน้อยที่สุด

ที่มา : วันสต๊อปเอ็ชอาร์