ขับรถยนต์โดยประมาทเลินเล่อ เป็นเหตุให้ผู้จัดการทั่วไปของจำเลยได้รับอันตรายแก่กาย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๒๑๓๒/๒๕๔๕

พ.ร.บ.คุ้มครองแรงงานฯ (มาตรา ๑๑๙(๓) )

 แม้การขับรถยนต์โดยประมาทเลินเล่อของโจทก์ ซึ่งเป็นลูกจ้างจะเป็นเหตุให้ผู้จัดการทั่วไปของจำเลยได้รับอันตรายแก่กาย หน้าผากแตกเลือดซึม ตาซ้าย ไหล่ซ้าย เอว และขาซ้ายเจ็บ และทำให้รถยนต์ได้รบความเสียหายก็ตาม แต่การบาดเจ็บของผู้จัดการทั่วไปเป็นการบาดเจ็บเล็กน้อย ทั้งค่าเสียหายของรถยนต์ดังกล่าวบริษัทประกันภัยเป็นผู้รับผิดชอบ จำเลยจึงได้รับความเสียหายอยู่บ้าง แต่ไม่มากนัก ยังถือไม่ได้ว่าลูกจ้างประมาทเลินเล่อเป็นเหตุให้นายจ้างได้รับความเสียหายอย่างร้ายแรงตาม พ.ร.บ. คุ้มครองแรงงานฯ มาตรา ๑๑๙(๓) เมื่อนายจ้างเลิกจ้างโจทก์จึงต้องจ่ายค่าชดเชยให้แก่โจทก์