อาการป่วยของลูกจ้างไม่ถึงขนาดที่จะไปทำงานไม่ได้

ลูกจ้างให้มารดาโทรศัพท์ไปแจ้งนายจ้างว่าป่วยไม่สามารถทำงานได้ และได้ฝากใบรับรองแพทย์ซึ่งระบุว่าเป็นหัดเยอรมัน สมควรพักรักษาตัว 7 วัน ระหว่างวันที่ 8 ถึง 15 มิถุนายน นายจ้างได้เลิกจ้างลูกจ้างดังกล่าวโดยอ้างว่าลูกจ้างละทิ้งหน้าที่ คดีดังกล่าวได้มีการนำสืบข้อเท็จจริงและขึ้นสู่การวินิจฉัยของศาลฎีกาศาลฎีกาวินิจฉัยว่าอาการป่วยของลูกจ้างไม่ถึงขนาดที่จะไปทำงานไม่ได้ และลูกจ้างได้ไปสถานทูตญี่ปุ่นเพื่อขอออกวีซ่าตั้งแต่วันที่ 30 พฤษภาคม ทั้งซื้อตั๋วเครื่องบินเมื่อวันที่ 1 มิถุนายน และมาลาป่วยวันที่ 8 มิถุนายน พฤติการณ์ดังกล่าวแสดงโดยแจ้งชัดว่าลูกจ้างตั้งใจจะเดินทางไปเที่ยวประเทศญี่ปุ่นโดยไม่ขออนุญาตจากนายจ้างก่อน จึงถือว่าลูกจ้างละทิ้งหน้าที่เป็นเวลา 3 วันทำงานติดต่อกันขึ้นไปโดยไม่มีเหตุผลอันสมควร นายจ้างจึงมีสิทธิเลิกจ้างลูกจ้างได้โดยไม่ต้องจ่ายค่าชดเชยและสินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า

คำพิพากษา  2254/2534