ฎีกาแรงงาน คำพิพากษา คดีแรงงาน ต่างๆที่น่าสนใจ ยื่นใบลาป่วยเท็จ

        โจทก์เป็นลูกจ้างประจำรายเดือน ลักษณะการจ้างมิได้ถือเอาการทำงานแต่ละวันเป็นเกณฑ์ในการจ่ายค่าจ้าง การที่โจทก์ยื่นใบลาขอลาป่วย 1 วัน เป็นเท็จ และจำเลยนายจ้างไม่อนุมัติใบลาของโจทก์ ถือว่าโจทก์ขาดงานหรือละทิ้งหน้าที่ ซึ่งตามระเบียบข้อบังคับการทำงานของจำเลย กำหนดให้จำเลยมีสิทธิตัดค่าจ้างได้ แต่ปรากฏว่าจำเลยได้จ่ายค่าจ้างให้โจทก์เต็มจำนวนโดยมิได้ตัดค่าจ้างของโจทก์เช่นนี้ จึงเป็นกรณีที่จำเลยไม่ใช้สิทธิของจำเลยเอง จำเลยจะอ้างว่าโจทก์ยื่นใบลาป่วยเป็นเท็จ เป็นการแสวงหาผลประโยชน์จากค่าจ้างซึ่งเป็นการทุจริตต่อหน้าที่หรือฉ้อโกงจำเลยหาได้ไม่ ระเบียบข้อบังคับการทำงานของจำเลยดังกล่าวก็ไม่ได้กำหนดให้การกระทำของโจทก์เป็นความผิดกรณีที่ร้ายแรง ทั้งกรณีไม่ต้องด้วยประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่องการคุ้มครองแรงงาน ข้อ 47 ซึ่งจำเลยจะมีสิทธิเลิกจ้างโจทก์โดยไม่ต้องจ่ายค่าชดเชย

      โจทก์ยื่นใบลาป่วยเป็นเท็จและจำเลยไม่อนุมัติใบลาขอโจทก์ ถือว่าโจทก์ขาดงานหรือละทิ้งหน้าที่ การกระทำของโจทก์จึงเป็นความผิดฐานละทิ้งการงานไปเสียตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 583  จำเลยมีสิทธิเลิกจ้างโจทก์โดยไม่ต้องจ่ายค่าสินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า

(คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 5968/2530)