กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับ แรงงานสัมพันธ์

กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับแรงงานสัมพันธ์

ประเทศไทยมีกฎหมายในเรื่องนี้อยู่ในรูปของพระราชบัญญัติ 2 ฉบับคือ

1. พระราชบัญญัติแรงงานสัมพันธ์ พ.ศ. 2518   วัตถุประสงค์ในการออกกฎหมายฉบับนี้ก็เพื่อกำหนดหลักเกณฑ์เกี่ยวกับการยื่นข้อเรียกร้องและการระงับข้อพิพาทแรงงานให้เหมาะสมและสมบูรณ์ยิ่งขึ้น ให้นายจ้างจัดตั้งสมาคมนายจ้าง และลูกจ้างจัดตั้งสหภาพแรงงาน เพื่อแสวงและคุ้มครองประโยชน์เกี่ยวกับการจ้าง การจัดสวัสดิการและการส่งเสริมความสัมพันธ์อันดีระหว่างนายจ้างกับลูกจ้าง ตลอดจนถึงให้ลูกจ้างจัดตั้งคณะกรรมการลูกจ้างเป็นองค์กรในการหารือในกิจการต่างๆกับนายจ้าง เพื่อให้เกิดความเข้าใจซึ่งกันและกัน และหาทางปรองดองให้การทำงานร่วมกันระหว่างนายจ้างกับลูกจ้างให้มีผลดียิ่งขึ้น

2. พระราชบัญญัติแรงงานสัมพันธ์รัฐวิสาหกิจสัมพันธ์  พ.ศ. 2543  พระราชบัญญัติฉบับนี้มีตัวบทจำนวน 97 มาตรา โดยถูกตราขึ้นด้วยเหตุผลที่รัฐบาลและรัฐสภาเห็นเป็นการสมควรปรับปรุงกฎหมายว่าด้วยพนักงานรัฐวิสาหกิจสัมพันธ์ เพื่อให้ฝ่ายบริหารกับพนักงานและลูกจ้างของรัฐวิสาหกิจมีสิทธิ หน้าที่ และความรับผิดชอบในของเขตหน้าที่เหมาะสมและสอดคล้องกับนโยบายการพัฒนาและส่งเสริมเสถียรภาพทางเศรษฐกิจและสังคมตลอดจนความมั่นคงของประเทศ และสอดคล้องกับบทบัญญัติของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาญาจักรไทย พุทธศักราช 2540