ความรับผิดชอบในการจัดการฝึกอบรม

ความรับผิดชอบในการจัดการฝึกอบรม

ในองค์การที่มีขนาดใหญ่  ส่วนมากฝ่ายการพนักงานมักจะเป็นผู้เข้าไปช่วยเหลือหัวหน้างานในสายงานต่างๆ ในการจัดกิจกรรมด้านการฝึกอบรมให้ ซึ่งลักษณะการจัดและบริการที่ให้นั้นมีตั้งแต่การเข้าไปช่วยจัดโปรแกรม จัดกำหนดการฝึกอบรมและจัดชั้นเรียน การช่วยคัดเลือกและช่วยให้การอบรมแก่ผู้ที่จะเป็นผู้อบรม หรือ “Training the Trainer”  รวมตลอดทั้งการช่วยจัดหาวัสดุอุปกรณ์ที่เป็นเครื่องมือช่วยในการฝึกอบรม และการเป็นตัวกลางในการประสานกับหน่วยงานที่ให้บริการในการอบรมจากภายนอก เช่น สถาบันการศึกษา และหน่วยงานของรัฐ เป็นต้น  อย่างไรก็ตาม ในองค์การที่มีขนาดใหญ่มากๆ นั้น งานด้านการฝึกอบรมนี้มักจะมีการแยกตัวออกโดยจัดตั้งหน่วยงานขึ้นมารับผิดชอบเรื่องนี้เป็นการเฉพาะ และเป็นเอกเทศที่จะทำหน้าที่ด้านการฝึกอบรมนี้อย่างสมบูรณ์ครบถ้วนทุกด้าน และจะมีความสัมพันธ์โดยตรงที่ให้ขึ้นอยู่กับฝ่ายที่เกี่ยวกับการพนักงาน แต่สำหรับองค์การที่มีขนาดเล็กซึ่งจำนวนพนักงานมีน้อย การมีหน่วยงานฝึกอบรมโดยตรงนั้น ย่อมเป็นการสิ้นเปลืองค่าใช้จ่าย ดังนั้น งานฝึกอบรมส่วนใหญ่ในระยะเริ่มแรกจึงมักตกอยู่กับผู้บังคับบัญชาหรือผู้บริหารที่เป็นหัวหน้างานโดยตรงที่จะเป็นผู้รับผิดชอบในเรื่องนี้

สำหรับหน่วยงานขนาดเล็ก เนื่องจากการจัดฝึกอบรมด้วยตนเองอาจจะต้องเสียค่าใช้จ่ายไม่น้อย ตลอดจนถ้าผู้บริหารในสายงานเป็นผู้จัดทำเอง ก็อาจจะถูกจำกัดด้วยเวลา ในกรณีเช่นนี้ หลากหน่วยงานจึงมักนิยมใช้วิธีส่งพนักงานของตนไปใช้บริการฝึกอบรมจากาภายนอกที่มีบริการมากขึ้น เช่น สถาบันการศึกษา สมาคมวิชาชีพ ตลอดจนหน่วยงานของรัฐที่พยายามให้บริการด้านนี้อยู่บ้าง ซึ่งจะเป็นการประหยัดต้นทุนและได้ประโยชน์ตามสมควร

อย่างไรก็ตาม การอาศัยการฝึกอบรมจากภายนอก ย่อมีผลเสียที่จะเกิดความไม่คล่องตัวที่จะไม่สามารถให้การฝึกอบรมได้ผลเป็นการจำเพาะสำหรับพนักงานของตนตามที่ต้องการ ขอบเขตการใช้บริการจากภายนอกส่วนใหญ่จึงมักจะเป็นไปในทำนองเดียวของการให้พนักงานได้มีโอกาสฝึกอบรม หรือศึกษาความรู้เพิ่มเติมในเรื่องทั่วไปที่เป็นพื้นฐานกว้างๆ เท่านั้น และการฝึกอบรมเพิ่มเติมในข้อที่เกี่ยวกับการปฏิบัติที่ต้องการมากที่สุดนั้น ก็จะดำเนินการได้เป็นการภายในโดยไม่ต้องเสียเงินมากนัก ซึ่งจะช่วยให้ได้ผลสมบูรณ์ขึ้น

ที่มาโดย : รองศาสตราจารย์ ธงชัย สันติวงษ์