| หมายเหตุกองบรรณาธิการ นท เหมินทร์ ส่งบทความมาให้ทางกองบรรณาธิการประชาไทพิจารณา แม้ว่าบทความจะสั้นไปสักหน่อย แต่กอง บก. เห็นว่าเป็นบทความที่นำเสนอประเด็นชัดเจน กระชับ และสามารถเปิดประเด็นแลกเปลี่ยนได้ 00000 ชื่อบทความเดิม ข้อเสนอว่าด้วยรัฐธรรมนูญ “มองเป้าหมายไม่ต้องสนจารีตสังคม” นท เหมินทร์ นิสิตคณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ชั้นปีที่ 3 ในภาวะที่ประเทศชาติกำลังวุ่นวายอยู่กับการแก้หรือไม่แก้รัฐธรรมนูญ ผมมีข้อเสนอว่าแทนที่เราจะมัวมุ่งสนใจเนื้อหา หรือเหตุผลร้อยแปดของการแก้รัฐธรรมนูญฉบับ ทหาร 50 ที่รังแต่จะพบความเห็นแก่ตัวของนักการเมือง และชนชั้นนำไทยที่พยายามใช้ประชาชนเป็นเครื่องมือสร้างความชอบธรรมให้ตัวเอง เราควรจะมุ่งเน้นที่ว่ารัฐธรรมนูญฉบับที่ต้องมีขึ้นใหม่แทนที่ฉบับทหาร 50 นี้ จะต้องเป็นรัฐธรรมนูญที่มี เป้าหมาย คำว่า เป้าหมาย นี้สำคัญมาก ผมเสนอให้เราเลิกสนใจกันว่าใครจะแก้รัฐธรรมนูญหรือจะมี สสร. อีกหรือไม่ แต่ให้หันมาสนใจว่า เป้าหมาย ของรัฐธรรมนูญใหม่นี้คืออะไร เรื่องนี้จำเป็นต้องให้ประชาชนเป็นคนตอบ ซึ่งผมจะถือวิสาสะตอบแทนประชาชนเพราะสิ่งที่ผมจะตอบนั้นล้วนเป็นเหตุผลพื้นๆ ที่ไม่ว่าประชาชนประเทศไหนก็ต้องการ เป้าหมายของรัฐมี 2 อย่างนั่นคือ ให้ความปลอดภัยแก่ประชากร และพัฒนาประเทศ การพัฒนาประเทศมีหลายหลายด้านอาทิ ด้านสังคม เศรษฐกิจ การเมือง ในรัฐสมัยใหม่ย่อมต้องให้ประชาชนมีเสรีภาพทางการเมืองเพราะเราไม่อยู่ในโลกยุคโบราณอีกแล้ว เศรษฐกิจย่อมต้องการให้ประชาชนในประเทศอยู่ดีกินดี สังคมย่อมต้องการให้สังคมเข้มแข็งผ่านการจัดการศึกษา และการดูแลสภาพครอบครัว เรื่องเหล่านี้ง่ายดายเป็นอย่างยิ่ง แต่รัฐไทยกลับหลงทาง เราหลงทางที่มัวแต่ไกล่เกลี่ยความขัดแย้งคอยดูแลกลุ่มนั้นกลุ่มนี้ ให้อำนาจราชการบ้างศาลบ้าง พยายามทำให้ระบบบริหารอ่อนแอให้นักการเมืองอ่อนแอ ยุบพรรคกันง่ายๆ เรื่องพวกนี้มันนอกเหนือจากเป้าหมายของชาติ ผมขอเสนออย่างนี้ ให้เราเลิกสนใจจารีตประเพณี และใช้กฎหมายรัฐธรรมนูญเป็นแต่เพียงเทคนิคในการไปสู่เป้าหมายของประเทศเท่านั้น ทำให้กฎหมายเป็นใหญ่โดยไม่ต้องมีจารีตหนุนประชาชนทำตามรัฐธรรมนูญ เพราะมันจะนำพาเขาไปสู่เป้าหมายที่ถูกต้อง ไม่ต้องเขียนรัฐธรรมนูญเกลี่ยอำนาจหรือยกอำนาจให้ใครเลย เพราะเรื่องจริงมันเกิดขึ้นไม่ได้รัฐธรรมนูญทำทุกเรื่องไม่ได้ มันทำได้เพียงสร้างความชัดเจนและแนวนโยบายว่าเราจะไปสู่เป้าหมายได้ยังไง รัฐธรรมนูญ 50 ที่มีเป้าหมายล้มล้างระบอบทักษิณจึงไม่อาจเป็นเป้าหมายที่ถูกต้องไปได้ เราเขียนรัฐธรรมนูญให้ล้มล้างใครกลุ่มใดไม่ได้ รัฐไทยต้องวางเป้าหมายเสร็จแล้วไปถามประชาชนว่าคิดยังไงกับเป้าหมายเหล่านี้ และหลังจากนั้นใครจะมาเขียนรัฐธรรมนูญก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อีกแล้วถ้าอยู่ในเป้าหมายที่ประชาชนได้เห็นชอบร่วมกัน |