คิดแบบเด็ก ทำแบบผู้ใหญ่

หน้าที่ 1 - คิดแบบเด็ก ทำแบบผู้ใหญ่

ขอขอบคุณข้อมูลจากคุณตุลย์ สุวรรณกิจ

           เมื่อความคิดสร้างสรรค์ถูกจำกัดด้วยแบบแผนความคิดเดิมๆ ทำให้ผลลัพธ์ที่ได้มาจากการเดินไปตามกฏกติกาหรือกรอบที่สังคมตีเส้นไว้ให้ เพราะเราเขินอายที่จะก้าวเดินออกมานอกเส้น ถึงแม้ว่าทุกอย่างจะสำเร็จลุล่วงไปตามขั้นตอน แต่บางครั้งก็ไม่สามารถชนะใจผู้เข้ามาสัมผัสได้ นั่นอาจเป็นเพราะเรากำลังใช้การคิดแบบผู้ใหญ่นั่นเอง
           ผู้ใหญ่มักเข้าใจว่าความคิดสร้างสรรค์คือการคิดอะไรแปลกใหม่หรือไม่เคยมีมาก่อนเท่านั้น อันที่จริงแล้วการมีอิสระที่จะคิด กล้าที่จะจินตนาการเกินจริงและมีความฝัน จึงจะเรียกว่าการมีความคิดสร้างสรรค์อย่างแท้จริง การคิดแบบนี้ทำให้คุณมองเห็นความเรียบง่ายไม่อิงตามความเป็นจริงเกินไป ทำให้ไม่ถูกจำกัดขอบเขตทางความคิด นี่คือการการคิดแบบเด็กๆ นั่นเอง ส่วนการทำแบบผู้ใหญ่คือการคิดวางแผน การนำเอาความคิดและจินตนาการข้างต้นมาประยุกต์ใช้กับการทำงานอย่างสร้างสรรค์ โดยมีเป้าหมายที่ชัดเจนจากนั้นใช้ความมุ่งมั่น ลงมือทำให้สำเร็จดังที่ตั้งใจและพัฒนาให้ดีขึ้นต่อไปเรื่อยๆ 
           “ทำไมต้องคิดแบบเด็ก แต่ทำแบบผู้ใหญ่” ความเป็นเด็กหรือเป็นผู้ใหญ่ต่างก็มีข้อดีในตัวเอง มันขึ้นกับว่าเราจะสามารถดึงมันมาใช้ได้อย่างไร ถ้าเราสามารถนำสองสิ่งมาปรับใช้รวมกันได้อย่างลงตัว แน่นอนผลลัพธ์ที่ได้จะมีความโดดเด่นและแตกต่างด้วยอิสระทางความคิดที่กว้างไกล แต่ในขณะเดียวกันก็สามารถใช้งานได้จริงและมีประสิทธิภาพอีกด้วย
           “การคิดแบบเด็ก ทำแบบผู้ใหญ่” เป็นหลักการคิดที่ทำให้ผู้ใหญ่หลายๆคนประสบความสำเร็จมาแล้ว เพราะการมีมุมมองหลากหลายและมิติทางความคิดที่แตกต่างทำให้คุณมี “เอกลักษณ์” ที่ไม่เหมือนใคร บางอย่างเหมือนเส้นผมบังภูเขาเพราะเราอาจจะ “ลืม” การคิดแบบเด็กๆ วิธีคิดที่ทำให้เกิด ความคิดสร้างสรรค์ ความสนุกสนาน และมีเสรีภาพกว้างไกล เหมือนที่ทุกๆคนเคยใช้ในวัยเด็ก แต่เพราะสังคมคอยสร้างกรอบให้เรา แล้วตัวเราเองก็พร้อมที่จะยืนอยู่ในกรอบนั้นทำให้ความคิดสร้างสรรค์ถูกบั่น ทอนลงไปโดยไม่รู้ตัว 

           ถ้ามองก้อนเมฆที่ลอยอยู่บนท้องฟ้าแล้วให้ตอบว่าเห็นอะไร ผู้ใหญ่จะตอบว่า “ก็ก้อนเมฆสีขาวน่ะสิ” แต่กลับกัน เด็กๆจะตอบว่า “หนูเห็นกระต่ายกำลังกระโดดอยู่แล้วก็มีเต่าวิ่งตามมา” จะเห็นว่าจินตนาการของเด็กๆ ในบางครั้งก็กว้างไกลกว่าผู้ใหญ่เสียอีก ทีนี้ลองคิดดูเล่นๆ ว่าถ้าในอดีตไม่มีคนคิดฝันแบบเด็กๆอยากเห็นคนบินอยู่บนท้องฟ้าได้เหมือนนกแล้วลงไม้ลงมือ ทำแบบผู้ใหญ่ พัฒนายานพาหนะมีปีกจนกลายมาเป็นเครื่องบิน คงเป็นไปไม่ได้ที่จะเดินทางข้ามทวีปได้อย่างรวดเร็วและง่ายดายเหมือนในวันนี้อย่างแน่นอน 
           ถึงเวลาหรือยังที่ผู้ใหญ่อย่างเราต้องย้อนเวลาให้ตัวเองกลับไปมีความคิดแบบ เด็กๆอีกครั้งและใช้การทำแบบผู้ใหญ่สรรสร้างเส้นทางสู่ความสำเร็จที่ไร้ขอบเขตด้วยมือของเราเอง
Contributor
           “คุณตุลย์ สุวรรณกิจ ผู้คว้ารางวัลหนังสือสำหรับเด็กดีเด่นจากงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติถึง 2 ปีซ้อน”
           เชื่อว่าหลายๆคนที่ได้สัมผัสงานเขียนของตุลย์ต้องตก หลุมรักด้วยเนื้อหาสาระบวกกับภาพประกอบที่น่ารัก น่าสนใจ ไม่น่าเชื่อว่านักวาดและออกแบบของบริษัทออกแบบยักษ์ใหญ่ในนิวยอร์คจะหันเห ตัวเองมาทำงานเพื่อเด็กๆ ได้ แต่นั่นเป็นเพราะ “ความสนุก” ที่ยังคงมีอยู่ในตัวเค้าเสมอ คอยผลักดันให้ตุลย์ก้าวขึ้นมาเป็นนักเขียนและวาดภาพประกอบหนังสือเด็ก รั้งท้ายด้วยตำแหน่งหัวหน้าคุณครูสอนศิลปะที่โกลเบิล อาร์ต ด้วยความเชื่อมั่นว่าการเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เด็กไทยรักและนำศิลปะมาใช้ใน ชีวิตประจำวันและสิ่งแวดล้อมรอบตัวได้เป็นสิ่งที่น่าภูมิใจที่สุด