ถ้า เราอยากจะจดจำอะไร-สิ่งใด เราต้องเรียนริ้สิ่งนั้น และถ้าเราต้องการจะเรียนรู้สิ่งใด เราต้องมุ่งใสใจและสนใจในสิ่งนั้น แต่มันไม่ใช่เรื่องง่ายนักหรอก เพราะเราก็รู้กันดีว่า...ความสนใจของเราพร้อมจะวิ่งไปมาตลอดเวลา
ให้ความใส่ใจและสนใจ…ความจำไม่หาย
ถ้า เราอยากจะจดจำอะไร-สิ่งใด เราต้องเรียนริ้สิ่งนั้น และถ้าเราต้องการจะเรียนรู้สิ่งใด เราต้องมุ่งใสใจและสนใจในสิ่งนั้น แต่มันไม่ใช่เรื่องง่ายนักหรอก เพราะเราก็รู้กันดีว่า...ความสนใจของเราพร้อมจะวิ่งไปมาตลอดเวลา
ปัญหาหลัก อยู่ที่ความตื่นตัวและมุ่งใส่ใจแต่เรื่องที่อยู่ตรงหน้า
ใช่...มันง่ายสำหรับคนที่มีประสบการณ์กว้างขวาง พื้นเพหลากหลาย หรือทักษะเลิศเลอ...เป็ฯเรื่อง...ที่เขาสามารถทำได้อย่างง่ายดายมากก
แต่มันยาก.....!
สำหรับมือสมัครเล่นอย่างเรา ที่จำเป็นต้องทุ่มเทต้องใช้ความมุ่งมันและกำลังใจอย่างมากในการที่จะมุ่งมั่นสนใจแต่เรื่องตรงหน้า
ปัญหา บางอย่างที่เจอตอนอ่านหนังสือ คือ ทั้งๆ ที่ตายังจับที่ตัวหนังสือ แม้ทำท่าอ่านหนังสืออยู่แต่ไม่มีทางที่เราจะรับรู้ข้อความที่เรามองผ่านและ กวาดสายตาผ่านไปได้ เพราะมีสิ่งอื่นโผล่มาทำให้เราสนใจพร้อมๆ กับตาเรายังจับที่ตัวหนังสือ
ควร เข้าในว่า การอ่านเป็นยิ่งกว่าการมองตัวหนังสือ เพราะการอ่านต้องการความคิดเหมือนการเรียนรู้ เราจะเรียนรู้ไม่ได้เลย ถ้ามีความคิดนอกเรื่องเข้ามาแย่งชิงความสนใจของเราไป
ถ้าเราสะกดศัพท์ผิดบ่อยๆ เป็นเพราะเราไม่ใส่ใจเพียงพอในเรื่องการสะกด จนเราไม่ได้มองดูศัพท์อย่างระมัดระวัง
บาง ครั้งเรามีการมุ่งสนใจที่ดีแล้ว แต่กลับมุ่งไปสนใจในสิ่งที่ผิดจุดประสงค์ โดยไม่ได้ตรวจสอบให้แน่ใจว่าเป็นสิ่งที่ตรงวัตถุ ประสงค์ของเรา ทำให้เรามีปัญหาการตอบสนองที่ผิดซึ่งคอยสอดแทรกการได้รับและยึดเหนี่ยวความจำที่ถูกต้อง
ที่มา tipsaddmemory.blogspot.com