หมาป่ากับนกกระสาThe Wolf and the Crane | ||||||||||||||||||||||
| หมาป่าตัวหนึ่งกำลังสวาปามเนื้อสัตว์ตัวหนึ่งที่มันฆ่ามา ขณะนั้น กระดูกชิ้นเล็กๆ อันหนึ่งซึ่งอยู่ในเนื้อ มันกลืนก็ไม่เข้า (และคายก็ไม่ออก) นับแต่นั้นมันก็รู้สึกเจ็บปวดมากในลำคอ มันวิ่งไปวิ่งมาและร้องครวญครางไม่หยุดหย่อน มันมองหาอะไรบางอย่างที่จะมาช่วยระงับความเจ็บปวดของมัน มันพยายามขอร้องทุกคนที่มันพบ ให้ช่วยถอนกระดูกออก "แกจะเอาอะไรฉันก็ให้" มันบอก "ถ้าแกเอามันออกมาเสียได้" ในที่สุดนกกระสาก็ตกลงว่าจะลองดู จึงบอกให้หมาป่านอนตะแคงลงแล้วอ้าปาก ให้กว้างที่สุดเท่าที่จะทำได้ แล้วนกกระสาก็เอาคอยาวของมันล้วงลงไปในลำคอของหมาป่า และใช้จงอยปากของมันโยกกระดูกนั้น กระทั่งในที่สุดก็เอามันออกมาได้ "คุณจะกรุณาให้รางวัลตามที่สัญญาไว้ หรือยัง นกกระสาเอ่ยปากถาม หมาป่าแสยะปากให้เห็นเขี้ยว แล้วกล่าวว่า "จงพอใจบ้างซิวะ แกได้เอาหัวขอแกใส่เข้าไปในปากของหมาป่า แล้วก็เอาออกมาได้โดยปลอดภัย นั่นมันก็นาจะเป็นรางวัลที่พอเพียงแล้ว สำหรับแก | A wolf had been gorging on an animal he had killed. When suddenly a small bone in the meat and he could not swallow it. He soon felt terrible pain in his throat, and ran up and down groaning and groaning and seeking for something to relieve the pain. He tried to induce everyone he met to remove the bone. I would give anything" said he, if you would take if out." At last the Crane agreed t try, and told the wolf to lie on his side and open his jaws as wide as he could. Then the crane put its long neck down the wolf's throat, and with its beak loosened the bone, till at last it got it out. Will you kindly give me the reward you promised?" said the crane The wolf grinned and showed this teeth and said: Be content. You have put your head inside a Wolf's mouth and taken it out again in safety; that ought to be reward enough for you." | |||||||||||||||||||||
ข้อคิดจากนิทานเรื่องนี้ ไม่มีประโยชน์อันใดที่จะไปช่วยเหลือคนโกง คำศัพท์ที่ควรทราบ gorge (กอจ) = สวาปาม (กินอย่างตะกละ) jaw (จอว์) = ขากรรไกร (อ้าขากรรไกร คือ อ้าปาก)ู่ grin (กริน) = แสยะยิ้ม,แยกเขี้ยว (เห็นฟัน) | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||