มุสลิมไทยดอทคอม การปฏิบัติตัวในการประกอบพิธีฮัจญ์
www.muslimthai.com
การปฏิบัติตัวในการประกอบพิธีฮัจญ์
การประกอบพิธีฮัจย์ เป็นหลักการประการสำคัญประการหนึ่งของหลักการอิสลามทั้ง 5 ประการ พระองค์อัลลอฮได้ทรงตรัสไว้ว่า
"และสำหรับสิทธิของพระองค์อัลลอฮที่มีเหนือมนุษย์ คือ การประกอบพิธีฮัจย์ ณ บัยตุลลอฮ์ สำหรับผู้ที่มีความสามารถ" ( ซูเราะห์ อัล อิมรอน โองการที่ 97 )
การประกอบพิธีฮัจญ์ หรือ การทำฮัจญ์ จากภาษาอาหรับ: حج
คือการเดินทางไปปฏิบัติศาสนกิจที่นครมักกะหฺในเดือนซุลฮิจญะหฺ ตามวันเวลา และสถานที่ต่าง ๆ ที่ทางศาสนาอิสลามกำหนดไว้ ซึ่งศาสนกิจข้อนี้เป็นหน้าที่สำหรับมุสลิมทั้งชายและหญิง ทุกคนที่มีความสามารถในด้านร่างกาย ทรัพย์สิน และการเดินทาง ที่จะต้องปฏิบัติ เรียกผู้ทำพิธีฮัจญ์ว่า ฮาจญ์
การประกอบพิธีฮัจญ์ และการปฏิบัติตัวในการประกอบพิธีฮัจญ์
ฮัจญ์ การแสวงบุญประจำปี ณ. นครมักกะฮ์ โดยคนกว่าสองล้านคนจากทั่วโลกจะมาชุมนุมกันทุกๆ ปี ที่นครมักกะฮ์ ในฤดูกาลฮัจญ์ประจำปี ในเดือนที่ 12 ของปฏิทินอิสลาม ผู้แสวงบุญชายจะสวมใส่ชุดเอี๊ยะฮ์รอมซึ่งเป็นเสื้อผ้าที่เรียบง่ายที่สุดเหมือนกันทุกคน ซึ่งไม่มีการแยกชนชั้น วรรณะ หรือวัฒนธรรม ทุกๆคนยืนอย่างเท่าเทียมกันต่อหน้าอัลลอฮ์
หลักการประกอบพิธีฮัจย์จะเป็นหลักการที่คงความสำคัญที่สุดของอิสลาม ทั้งนี้เนื่องจากว่าจำเป็นที่บุคคลจะต้องเสียสละทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อพระองค์อัลลอฮซุบห์ณฯ เช่นการเสียสละเงินทองเพื่อเป็นค่าใช้จ่ายในการประกอบพิธีฮัจย์ ละทิ้งลูกหลานและญาติพี่น้องไว้เบื้องหลัง เสียสละกำลังความสามารถและจิตใจเพื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าโดยการเดินทางมาประกอบพิธีฮัจย์ ณ นครมักกะห์
โดยการประกอบพิธีฮัจย์ เริ่มต้นด้วยการครองชุดเอียะห์ราม คือการนุ่งห่มด้วยผ้าสีขาว 2 ชิ้น การนุ่งห่มด้วยผ้าสีขาวนี้ นอกจากจะเป็นภาพพจน์แสดงถึงการมีร่างกายที่บริสุทธิ์สะอาดหมดจดแล้ว ยังจะแสดงถึงการมีจิตใจอันบริสุทธิ์ของบุคคล ปราศจากกิเลศมารและการมักมากใน รูป รส กลิ่น เสียง ตลอดจนความเพริดแพร้วของโลกนี้ พร้อมกับตั้งมั่นอยู่กับความสำรวมตนต่อพระองค์อัลลอฮพระองค์เดียว
และไม่ปฏิบัติสิ่งใดที่ขัดกับหลักวินัยบัญญัติแห่งการประกอบพิธีฮัจย์ เช่น การล่าสัตว์ การตัดต้นไม้ การพูดและการกระทำในสิ่งที่ลามก เป็นต้น นอกจากนี้แล้วเขาก็จะตระหนักว่ามนุษย์ทุกคนต่างทัดเทียมกันและมีความเสมอภาคกัน ณ พระองค์อัลลอฮ (ซุบห์) ไม่มีผู้ใดที่จะประเสริฐไปกว่าผู้ใด ไม่ว่าเขาจะมีความร่ำรวย มีทรัพย์สินท่วมฟ้า มีความยากจน หรือมีบุญหนักศักดิ์ใหญ่สักเพียงใดก็ตาม สำหรับผู้ที่มีเกียรติมากที่สุด ณ พระองค์อัลลอฮ คือ ผู้ที่ยำเกรงต่อพระองค์มากที่สุด
ผู้ใดที่จะประกอบพิธีฮัจย์ก็จำเป็นที่เขาจะต้องเจตนารมณ์อย่างแน่วแน่ เพื่อพระองค์อัลลอฮองค์เดียว เพราะว่าการปฏิบัติศาสนกิจของบุคคลที่จะได้รับภาคผลหรือไม่นั้น ย่อมจะขึ้นอยู่กับเจตนารมณ์ของเขาเป็นสำคัญ ถ้าหากว่าบุคคลเดินทางมาประกอบพิธีฮัจย์ เพื่อที่จะโอ้อวด หรือเพื่อที่จะแสดงว่าตนได้ประกอบพิธีฮัจย์แล้ว หรือมีเจตนาที่จะให้ผู้อื่นเรียกตนว่า "ฮัจยี" หรือเพื่อที่จะโอ้อวดถึงความร่ำรวยของตน หรือเพื่อที่จะใช้การประกอบพิธีฮัจย์เป็ฯเครื่องมือในการประกอบกิจการงานหนึ่งงานใดหรืออื่นๆ การประกอบพิธีฮัจย์ของเขาก็หาคุณค่าอะไรมิได้ ณ พระองค์อัลลอฮ อีกทั้งเขายังเท่ากับได้ตั้งอารมณ์ใฝ่ต่ำของตนเป็นพระเจ้า คู่เคียงกับพระองค์อัลลอฮ (ซุบห์ฯ ) อีกด้วย
และในชุดเอียะห์รามนี้ บรรดาฮุจยาดจะมุ่งสู่นครมักกะห์ เมืองแห่งความสงบเมืองแห่งศานติ และเมืองแห่งการประกอบความดี เขาจะทำการเวียนรอบวิหารกะฮบะห์ เพื่อเป็นการแสดงออกถึงความจงรักภักดีแห่งบ่าวของพระองค์บนผืนแผ่นดินนี้ ดังเช่นกับพฤติกรรมแห่งบ่าวของพระองค์ ณ ฟากฟ้า คือมะลาอิกะฮ โดยที่เขาเหล่านั้นได้เวียนรอบบัลลังก์ และสดุดีสรรเสริญต่อพระองค์
เมื่อฮุจยาดเวียนรอบวิหารกะอบะห์แล้ว เขาจะทำการนมัสการละหมาด 2 ร๊อกะอะห์ ฯ ที่ยืนของท่านศาสดาอิบรอฮีม ทั้งนี้เพื่อที่จะเคารพภักดีต่อองค์อัลลอฮ และเพื่อรำลึกถึงผู้ที่จัดสร้างวิหารกะอบะห์ขึ้น ตามพระบัญชาแห่งพระองค์อัลลอฮ ซุบห์ฯ ผู้เทรงเอกะ พร้อมกับจะดื่มน้ำซำซำ ซึ่งพระองค์อัลลอฮได้ทรงสำแดงมหิตธานุภาพของพระองค์ให้แรากฏโดยการทำให้นำซำซำผุดขึ้นภายในหุบเขาที่แห้งแล้งไม่มีธารน้ำ และไม่มีต้นไม้อยู่และรำลึกเหตุการณ์ที่ท่านศาสดาอิบรอฮีมได้นำเอานางฮาญัร ผู้เป็นภรรยาและอิสมาอีลผู้เป็นบุตรมาปล่อยไว้ ณ หุบเขาแห่งนี้ ตามบัญชาขอพระองค์อัลลอฮ โดยมีความเชื่อมั่นศรัทธาในเมตตาธิคุณและกรุณาธิคุณของพระองค์
ขั้นต่อไป การ เดินทางไป ณ. สถานที่ที่กำหนด การ ขว้างเสอหิน คือการตอวาฟ สะแอ โดยจะเสร็จสิ้นเมื่อทำการขว้างเสาร์หินหน้าเดียวแล้ว ถึงจะปลดการครองเอี๊ยะรามได้ แต่การทำฮัจญ์ที่สมบูรณ์ และถูกต้องนั้น ต้องมีการทำอุมเราะห์ด้วย
โดยรายละเอียดดังกล่าวจะมีกล่าวในขั้นต่อไป ในหมวดของ ขั้นตอนการไปทำพิธีฮัจญ์ที่