ณ เมืองพาราณสี พระราชาทรงมีพระมเหสี 7 นาง แต นางวิมาลา เป็นมเหสีเอก ครั้นเมื่อนางตั้งครรภ์ โหรทำนายว่าเทวดาจะมาเกิดด้วย มเหสีที่เหลือก็เกิดอิจฉาริษยา ครั้นเมื่อทำคลอดให้นางก็ได้นำสุนัขมาเปลี่ยนโยนเด็กทิ้งไป พระอินทร์เลยนำขึ้นไปเลี้ยงบนสวรรค์ ส่วนพระราชาได้คิดว่านางลอบเป้นชู้กับหมาจึงไล่นางออกจากวัง
นางจึงไปขออาศัยอยู่กับคนที่เฝ้าสวนของพระราชา จนเวลาเลยผ่านไป พระอินทร์ได้ทราบว่านางต้องการเห็นหน้าลูก เลยเสกก้อนหินให้เป็นหงส์ให้ลูกของนางขี่เหาะลงมาจากสวรรค์มาหานาง
ส่วนลูกทั้งหกของมเหสีรองเมื่อโตขึ้นได้นำสะบ้าทองคำเล่นในสวนกับลูกของนางวิมาลา มีการแข่งขันสะบ้ากันระหว่างกุมารลูกของนางวิมาลาและกุมารทั้ง 6 ทำให้ลูกของนางชนะการแข่งขันได้ทองคำไปให้นางวิมาลาผู้เป็นแม่ทุกวัน
วันหนึ่งมียักษ์กินคนมาจับคนกินในเมืองนี้ ยักษ์นี้จะมาจับคนกินทุก 7 วัน ลูกน้อยของนางวิมาลาได้ฆ่ายักษ์ตาย กุมารทั้งหกได้รับสมคบกันอ้างว่าตนเป็นผู้ฆ่ายักษ์ กุมารทั้งหกได้จ้างกุมารน้อยให้ปิดบังความจริงไว้ ท้าวพาราณศรีจึงจัดงานสมโภชกุมารทั้งหกว่าเป็นผู้กล้าหาญ และมอบภาระให้กุมารทั้งหกไปตามหาย่าที่เคยถูกยักษ์ลักพาตัวออกไป กุมารทั้งหกจึงขอนำเอาลูกนางวิมาลาไปด้วย เมื่อขบวนทัพยกมาถึงแม่น้ำแห่งหนึ่งหกกุมารขอรออยู่ริมฝั่งแม่น้ำไม่ยอมเดินทางไปปราบยักษ์ ให้แต่เพียงกุมารน้อยไปแต่เพียงผู้เดียวเท่านั้น
ลูกนางวิมาลาขี่หงส์หินข้ามแม่น้ำไปถึงเมืองยักษ์แห่งหนึ่ง พระยายักษ์ชื่อวัสสวโร ยักษ์นั้นไม่ตอบโต้ซ้ำยังอ่อนน้อมและยกลูกสาวให้เป็นภรรยา ชื่อนางมุขวดี
เมื่อไปถึงเมืองกุมภัณฑ์ พระยายักษ์กุมภัณฑ์ได้อ่อนน้อมยกลูกสาวให้เป็นภรรยาเช่นกัน ชื่อนางจุลคันธา เมื่อไปถึงเมืองอนุมา พระยายักษ์อนุมาได้อ่อนน้อมและยกลูกสาวให้ ชื่อ นางศรีจันทรา กุมารน้อยได้รบพุ่งกับยักษ์มากมายในที่สุดได้พาย่าออกจากเมืองยักษ์ได้ เมื่อพาย่ามาถึงริมฝั่งแม่น้ำลูกนางวิมาลา ได้ถูกหกกุมารฆ่าเสีย แล้วพาย่าไปเมืองพาราณสี อ้างว่าตนเป็นผู้ช่วยเหลือย่า ทางเมืองก็ได้มีการสมโภชรับขวัญเป็นงานใหญ่
ฝ่ายธิดายักษ์ทั้งสามพบว่าสามีของตนถูกฆ่าตาย จึงโศกเศร้ารำพันถึงสามีที่รัก พระอินทร์จึงได้แปลงกายเป็นหนุ่มรูปงามมาเกี้ยวพาราศรีให้นางปลงใจด้วย นางก็ไม่ยอมตกลง พระอินทร์จึงแปลงเป็นยักษ์จะกินศพผัวของตน นางทั้งสามก็ไม่ยอมให้กินและ ขอยอมตายแทน พระอินทร์จึงแปลงกายเป็นพราหมณ์เอาน้ำทิพย์มาชุบชีวิตสามีของนางให้ฟื้นขึ้นมา ส่วนย่าได้เล่าให้เจ้าเมืองพาราณศรีผู้เป็นโอรสฟังว่าผู้ช่วยย่าออกมาได้ คือชายผู้ขี่หงส์หินเหาะได้ เจ้าเมืองพาราณศรีจึงสั่งให้ทำประตูเข้างานสมโภชมีเพียงประตูเดียวเพื่อดูว่าชายผู้ขี่หงส์หินเป็นใคร ย่ากับลูกนางวิมาลาได้พบกัน และท้าวพาราณศรีได้สั่งให้ประหารชีวิตแม่ลูกทั้งสิบสองคนนั้นเสีย ที่อิจฉาริษยาและปองร้ายผู้อื่น และอภิเษกให้กุมารน้อยผู้ขี่หงส์หิน และธิดายักษ์ทั้งสามคน ครองบ้านครองเมืองสืบต่อราชบัลลังก์