ตัวให้  (Donor)  จะเป็นแม่พันธุ์ที่คัดเลือกไว้  ในคน หรือ สัตว์บางชนิด  เช่น  โค  กระบือ  ม้า  ตัวเมียโดยปกติจะตกไข่ครั้งละ 1 ใบ   ถ้าไข่ได้รับการผสมจากเชื้อตัวผู้ก็จะกลายเป็นตัวอ่อนและ    ตัวเมียจะหยุดตกไข่เพื่อรอให้ตัวอ่อนเจริญเติบโตในมดลูกจนคลอดซึ่งอาจใช้เวลาอีกระยะหนึ่ง เช่น  9 – 10 เดือนในคน  แต่ถ้าไข่ไม่ได้รับการผสมก็จะฝ่อตายไป  และ  ตกไข่อีกเรื่อยไปจนหมดระยะผสมพันธุ์   ดังนั้นด้วยเทคนิคการฝากถ่ายตัวอ่อน  เราอาจเพิ่มปริมาณการตกไข่ได้โดยการฉีดฮอร์โมน (Hormone) กระตุ้นให้รังไข่สร้างไข่ให้มากขึ้นเพื่อผสม และ ได้ตัวอ่อนหลายตัวในคราวเดียวกัน   แล้วจึงดูดเก็บเอาตัวอ่อนออกจากมดลูกของแม่พันธุ์ก่อนที่ตัวอ่อนจะฝังตัวกับผนังมดลูกของแม่พันธุ์เพื่อเจริญเติบโตมาเก็บไว้       ต่อจากนั้นจึงนำตัวอ่อนไปฉีดเข้าในมดลูกของตัวเมียตัวอื่นที่เป็นผู้รับ

            ผู้รับ  (Recipients) หรือ  แม่เลี้ยง     เป็นตัวเมียที่ไม่ได้รับการคัดเลือกเป็นแม่พันธุ์   แต่มีมดลูกที่ดี และ แข็งแรง   ตัวรับอาจมีหลายๆ ตัว     การฝากถ่ายตัวอ่อนนี้จึงต้องมีขั้นตอนของการใช้ฮอร์โมนอีกชนิดฉีดเข้าไปที่ตัวรับ   เพื่อเตรียมสภาพมดลูกให้พร้อมเพื่อรับตัวอ่อนจากแม่พันธุ์ให้มาเจริญเติบโตในมดลูกของตัวรับจนถึงกำหนดคลอด   

ประโยชน์ของการถ่ายฝากตัวอ่อน  (Embryo  Transplanting  or  Embryo  Transfer)

·       ขยายพันธุ์ได้จำนวนมากขึ้น

·       ขยายพันธุ์ได้รวดเร็วในระยะเวลาที่เท่ากันกว่าการขยายพันธุ์โดยวิธีธรรมชาติ หรือ การผสมเทียม

·       ช่วยลดระยะเวลา และ ค่าใช้จ่ายในการขยายพันธุ์สัตว์

·       ช่วยให้ได้พันธุ์สัตว์ที่ดี  รวมถึง การอนุรักษ์พันธุ์สัตว์ที่ดี หายาก หรือ ใกล้สูญพันธุ์

·       ทำให้มั่นใจว่าลูกสัตว์จำนวนมากที่ได้จะเจริญเป็นสัตว์ที่มีลักษณะที่ผู้ผสมพันธุ์ต้องการตามพ่อพันธ์ แม่พันธุ์ ที่ได้รับการคัดเลือก  เช่น  ยังคงม้าหรือวัวพันธุ์ดีต่อไป

การอุ้มบุญ  (Surrogate  Mother)   คือ   ตัวอย่างของใข้เทคนิคการฝากถ่ายตัวอ่อนในคน

    คือ      การนำตัวอ่อนที่ได้จากการปฏิสนธิของไข่และตัวอสุจิของคู่สามีภรรยาใส่เข้าไปในโพรงมดลูกของสตรีอื่น   เพื่อให้ตั้งครรภ์แทน         เนื่องจากฝ่ายภรรยามีปัจจัยที่ไม่เหมาะสมต่อการตั้งครรภ์  เช่น  มีเนื้องอกในมดลูก  หรือ  ไม่มีมดลูก    หรือมีโรคประจำตัวทางร่างกายที่ไม่สามารถตั้งครรภ์หรืออุ้มท้องเองได้