นิทานอีสป ตอนที่ 27 ต้นสนอวดดี
ต้นสนมักจะคิดว่าตนนั้นมีความสวยงามกว่าต้นฉำฉา อีกทั้งยังมีประโยชน์มากกว่าด้วย
"คนต้องการต้นสนอย่างเราเพื่อไปสร้างเป็นที่อยู่อาศัย เเละ ข้าวของเครื่องใช้ต่างๆ"
ต้นสนคุยข่มต้นฉำฉาที่ยืนอยู่ใกล้ๆ กัน
"เเต่เจ้าน่ะไม่้เห็นจะเป็นประโยชน์ต่อใครเลย"
"ข้ารู้ตัวดี ว่าข้านั้นต่ำต้อยด้อยค่ากว่าท่าน เเต่ลองดูข้างหน้านั่นสิ มีคนเอาเลื่อยกับขวานมาเเล้ว ทีนี้ ท่านยังอยากเป็นต้นสนหรือต้นฉำฉาล่ะ"
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
เที่ยวโอ้อวด ความดี ความเด่น ย่อมเป็นโทษเป็นภัยเเก่ตนเอง