บทบาทหน้าที่ของครูผู้สอน บทบาทหน้าที่ของครูในการจัดการชั้นเรียน บทบาทหน้าที่ของครูต่อผู้บังคับบัญชา

อุดมคติของครู  (บางส่วนจากท่านพุทธทาสภิกขุ และจากอื่นๆ)

 ครู โดยหน้าที่ เป็นผู้ยกวิญญาณของโลกให้สูง

 ครู โดยสิทธิ เป็นปูชนียบุคคล

 ครู ไม่ใช่ลูกจ้าง รับจ้างสอนหนังสือหรือวิชาบางอย่าง

 ครู ไม่ใช่เรือจ้าง ที่อิงอาศัยอาชีพครูพอเป็นสะพานเปลี่ยนไปสู่อาชีพอื่นที่ตนเห็นว่าสูงกว่า

ครูที่ช่วยให้ศิษย์มีนิสัยใจคอดี รู้จักบังคับตัวเองได้ มีความสูงในทางวิญญาณ มีค่าสูงกว่าเงินเดือน เหลือที่ศิษย์จะตอบแทนไหว ครูจึงกลายเป็นปูชนียบุคคล ไม่มีทางที่ศิษย์จะตอบแทนให้สมกันได้ ครูจึงพ้นจากการเป็นลูกจ้างด้วยเหตุนี้ และกลายเป็นเจ้าหนี้ที่ต้องเคารพตลอดกาล

ในหัวใจครู มีแต่ปัญญากับเมตตา นอนเคียงคู่กันอยู่

  ปัญญา คือความรู้ความสามารถในการที่จะยกวิญญาณของลูกศิษย์ให้สูงขึ้น

  เมตตา ก็คือความรักความเสียสละเพื่อทำหน้าที่ของตน โดยไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อยหรือเอือมระอา

การรับเงินเดือนของครู เป็นการรับเครื่องสักการะบูชา เหมือนกับการรับดอกไม้ธูปเทียน เป็นต้น

การเป็นครู ทำหน้าที่ยกวิญญาณของโลกให้สูงขึ้นมันเป็นความประเสริฐสูงสุด ไม่มีอะไรจะยิ่งไปกว่า

เมื่อเป็นครูถูกต้องตามอุดมคติของตนจริง ๆ แล้ว ก็เป็นเช่นเดียวกับพระภิกษุสงฆ์

ยิ่งมีความเข้าถึงอุดมคติของครูมากขึ้นเพียงใด ท่านจะรักอาชีพครูมากขึ้นเพียงนั้น

จงเข้าถึงอุดมคติของความเป็นครูเถิด อาชีพครูก็จะเป็นอาชีพที่ชวนทำ สนุกสนาน เพลิดเพลิน ร่าเริง ชุ่มชื่นจิตใจตลอดเวลา ไม่มีความเบื่อหน่าย

คำว่า “ครู” แปลว่า “หนัก” คือหนักอยู่บนศีรษะของคนทุกคนในโลก เพราะโลกรอดได้ด้วยการกระทำของครู ครูจึงเป็นปูชนียบุคคลของโลก

เมื่อ ครูได้ทำหน้าที่ช่วยให้ทุกคนมีความสูงในทางจิตทางวิญญาณ ก็ได้ชื่อว่าหล่อเลี้ยงชีวิตของโลกไว้

ถ้าครูเจ้าชู้ หรือเห็นแก่ความสวยงาม เอร็ดอร่อย สนุกสนาน ทางเนื้อหนังหรือทางวัตถุแล้ว ย่อมไม่มีทางที่จะยกสถานะทางวิญญาณของสัตว์ในโลกให้สูงขึ้นได้เลย

คุณอาจเป็นครูอยู่แล้วในบางขณะ

แต่ขอให้มากขณะกว่านี้ จะดีไหม

แหล่งที่มา : oknation.net