กลอนแปดวันครู กลอนวันครูซึ้งๆ ความหมายของวันครู
กลอนแปดวันครู กลอนวันไหว้ครู
ศิษย์ที่จะเจริญก้าวหน้าในหน้าที่การควร กตัญญูรู้คุณ ครู เพราะครูคือพ่อแม่คึนที่สองของเรา วันนี้ Jamjung.com ร่วมสำนึกในพระคุณครู โดยการรวบรวมกลอนแด่ครู่ เพราะๆ มาฝากเพื่อนๆครับ
พระคุณที่สามนี้คือคุณครู
มอบความรู้ทั้งหมดให้แก่ฉัน
เพราะคุณครูคือคนที่สำคัญ
ไม่มีครูไม่มีฉันในวันนี้
พระคุณครูนี้มีมากมายนัก
ฉันประจักษ์อยู้แก่จิตในทุกปี
เพราะคุณครูคือคนที่แสนดี
ทำให้ฉันมีวันนี้ที่สดใส
กลอนอื่นๆ วันวันไหว้ครู
คุณครูที่รัก…..
เห็นลำเรือลอยมา..ที่ท่าน้ำ
พายวาดค้ำลำแอบเข้าแนบข้าง
หลากหลายเท้าคู่น้อย..ก็พลอยวาง-
ก้าวเหยียบย่างลงสู่..เสียงกรูเกรียว
เรือจ้างน้อยลอยลำ..พายจ้ำจ้วง
แต่ละช่วงจังหวะ..น้ำชะเชี่ยว
เห็นเธอวาด..พายค้ำ..เรือลำเรียว
อยู่กลางสายชลเปลี่ยว..อย่างเดียวดาย
เช่น..ดวงวันลอยดวง..ขึ้นช่วงแสง
ทาบหล้าแหล่งให้พิสุทธิ์..เห็นจุดหมาย
เมื่อหัวใจมุ่งอยู่..ไม่รู้วาย
จักจ้วงพายพาคน..ข้ามพ้นน้ำ
งามยิ่งงาม..ก็ระยับอยู่กับโลก
ปรุงปรนหอมบ่ายโบกโลมโลกต่ำ
เมื่อปรารมภ์พร่างพร้อย..ทุกรอยกรรม-
ย่อมจักย้ำยุดงามอยู่ท่ามตา
มือเรียววาดพาย-วนกลางชลเปลี่ยว
พร้อมทุกเสี้ยวส่วนใจ..รู้-ใฝ่หา
คลื่นสวนลำโหมหนัก..ในมรรคา
เห็นเพียงใจแกร่งกล้าไม่ล้าโรย
ร่างน้อยน้อยนั่งมองตาจ้อง-เพ่ง
ท่ามสูรย์เปล่งปลาบแนว..ลมแผ่วโผย
แรงคลื่นสายธารโลก..คอยโบกโบย
พาพ้นโดยมือเรียว..ที่เคี่ยวกรำ
ปีแล้ว..และปีเล่า..ที่เจ้าเป็น
ผ่านร้อยเข็ญ..พันโศกแห่งโลกต่ำ
ด้วยจิตที่สำนึก..งามลึกล้ำ
ค่อยค่อยจ้ำเรือน้อย..ล่องลอยไป
ละเที่ยวพาย..ละเที่ยวผ่าน..ฝ่าธารเชี่ยว
ค่อยค่อยเคี่ยวกรำสอน..อาทรให้-
ลูกศิษย์น้อยคล้อยหลัง..สู่ฝั่งไกล
ผ่านน้ำไหล..ชะเชี่ยว..ด้วยเรี่ยวแรง
คือเรือน้อยลอยผ่านสายธารไหล
ด้วยจิตใจครูสาวผู้กร้าวแกร่ง
ที่จะคอยคัดท้าย-วาดพาย..ทะแยง
พาหัวเรือทิ่มแทง..สู้แรงน้ำ
ทอดทิ้งตัวตนอยู่..เพื่อผู้อื่น
ท่ามกระแสลมตื่น..เสียงคลื่นคร่ำ-
ครวญระดมห่มห้อม..อยู่ล้อมลำ-
เรือน้อยคอยพลิกคว่ำ..จมลำเรือ
ภาพเด็กน้อยจำพราก..พ้นฟากฝั่ง
มือเรียววาดพายยัง..อีกฝั่งเพื่อ –
รับส่งอีกทุกรุ่น..ช่วยจุนเจือ-
ภาพงดงามให้หลงเหลือ…ในแผ่นดิน..!
===================
กลอนวันครู
ใครคือครูครูคือใครในวันนี้
ใช่อยู่ที่ปริญญามหาศาล
ใช่อยู่ที่เรียกว่าครูอาจารย์
ใช่อยู่นานสอนนานในโรงเรียน
ครูคือผู้ชี้นำทางความคิด
ให้รู้ถูกรู้ผิดคิดอ่านเขียน
ให้รู้ทุกข์รู้ยากรู้พากเพียร
ให้รู้เปลี่ยนแปลงสู้รู้สร้างงาน
ครูคือผู้ยกระดับวิญญาณมนุษย์
ให้สูงสุดกว่าสัตว์เดรัจฉาน
ครูคือผู้สั่งสมอุดมการณ์
มีดวงมานเพื่อมวลชนใช่ตนเอง
ครูจึงเป็นนักสร้างผู้ใหญ่ยิ่ง
สร้างคนจริงสร้างคนกล้าสร้างคนเก่ง
สร้างคนให้ได้เป็นตัวของตัวเอง
========================
คำว่า ” ครู “เปรียบไว้ได้หลายอย่าง
เปรียบ”เรือจ้าง”รับส่งผู้โดยสาร
ให้พ้นห้วงมหาชลาธาร
ได้ข้ามผ่านถึงฝั่งสมตั้งใจ
เปรียบ”แม่พิมพ์”กล่อมเกลาเฝ้าหล่อหลอม
ทั้งโอบอ้อมการุณย์หนุนนำให้
ปลูกฝังซึ่งคุณธรรมผ่องอำไพ
ให้ก้าวไปตามครรลองของชีวา
เปรียบ”แสงเทียน”ส่องสว่างทางมืดมิด
เพื่อให้ศิษย์แจ่มกระจ่างทางศึกษา
จากไม่รู้ทั้งเขลาเบาปัญญา
กลับเก่งกล้าเลิศล้ำเพราะพร่ำเรียน
คือ”ปูชนียบุคคล”เปี่ยมล้นค่า
ควรบูชาเคารพนบนอบเศียร
ทั้งกายใจจิตวิญญาณท่านเฝ้าเพียร
เพื่อนักเรียนเติบใหญ่นั้นได้ดี
ขอทดแทนบุญคุณที่หนุนเนื่อง
ชาติรุ่งเรืองเพราะคุณครูกู้ศักดิ์ศรี
พร้อมอุทิศใจกายหมายมอบพลี
เป็นคนดีที่น่ายลชนชื่นชม
ร่วมเชิดชูครูไทยด้วยใจมั่น
ที่สร้างสรรค์บ่มเพาะความเหมาะสม
ในวันครูที่สิบหกมกราคม
ขอกราบก้มไหว้ครูดีศรีแผ่นดิน
=========================
ครูทำงานสอนคนให้เปรื่องปราชญ์
หนึ่งสอนศาสตร์คุณธรรมศาสนา
ด้วยสองสิ่งช่วยสร้างคนสร้างปัญญา
สร้างคุณค่าสอนศีลธรรมประจำใจ
………..เป็นผู้ให้ความรู้วิชาการ………………
………..สั่งสอนให้รับผิดชอบในการงาน…….
………..ตลอดการประจักษ์ในพระคุณครู……
………..หน้าที่ของครูนั้นดั่งเรือจ้าง………….
………..คอยนำทางเยาวชนให้ความรู้……….
………..ทั้งสั่งสอนห่วงใยและเฝ้าดู………….
………..ให้ไปสู่ถึงฝั่งอย่างมั่นคง…………….
อันคุณครูคำนี้มีความหมาย
อันหลากหลายคำพูดจะกล่าวถึง
คือผู้ให้ทรัพย์วิชาน่าคำนึง
คือผู้ซึ้งอบรมให้ทำดี
อีกครูนี้เหมือนพ่อแม่คนที่สอง
ครูจึงต้องอดทนต่อหน้าที่
เพียรสั่งสอนเป็นแม่พิมพ์ศิษย์มากมี
เรือจ้างนี้น้ำใจงามนามว่าครู
พลังแห่งแม่พิมพ์ผู้สร้างชาติ
ก่อให้เกิดนักปราชญ์ชาญศึกษา
เป็นกำลังให้ชาติพัฒนา
ซึ่งนำพาความรุ่งเรืองสู่ผองไทย
มาถึงวันสำคัญอาจารย์ศิษย์
ควรนึกคิดถึงพระคุณที่ท่านให้
ท่านอุตส่าห์เสียสละมาเท่าใด
ควรจำไว้และตอบแทนพระคุณเอย
……แสงสาดส่องจากแม่พิมพ์อันน้อยใหญ่……
……เปรียบครูไทยทั่วทุกทิศที่พร่ำสอน……….
……ฝึกหัดศิษย์เขียนอ่านชาญบทกลอน……..
……มิเกี่ยงงอนงานหนักเบาที่เข้ามา………….
……แม้เหนื่อยยากเท่าใดไม่เคยบ่น………….
……หวังให้ศิษย์ทุกคนมีการศึกษา…………..
……เป็นกำลังสร้างชาติไทยวัฒนา…………..
……ปวงประชาภูมิใจให้เกียรติครู……………
“มะลิ” แทนวจีถ้อยร้อยมาลัย
“ดอกกล้วยไม้” ใช้แทนครูผู้สร้างสรรค์
“กุหลาบ” หรูชมพูขาวมารวมกัน
แทน “กตัญญุตาครู บูชาจารย์”
ถึงวันครูให้รำลึกอยู่ในจิต
ผู้ฝึกคิดฝึกอ่านและสั่งสอน
จริยธรรมคุณธรรมเป็นอาภรณ์
ครูพร่ำสอนฝึกเด็กให้ดีพลัน
ครั้งละบาทนับไม่ควรค่าเรือจ้าง
ที่ทั้งสร้างคนสร้างงานสร้างความฝัน
สรัางทุกสิ่งเป็นทุกอย่างมารวมกัน
ให้เด็กนั้นเป็นคนดีศรีชาติเอย
======================
บรรจงจีบกล้วยไม้ใส่พานพุ่ม
หญ้าแพรกคลุมประดับกับดอกเข็ม
ดอกรักเป็นพู่ห้อยเรียงร้อยเต็ม
มะเขือเข้มสีม่วงขาวข้าวตอกแซม
ปักธูปเทียนตรงกลางอย่างปราณีต
พร้อมเขียนขีดอักษรามาแต่งแต้ม
แด่แม่พิมพ์ ทอแสงเรือง เหลืองวับแวม
เรือจ้างแจ่ม โดยสารส่ง ลงนาวา
พฤหัสบดี ดิถีผ่อง
เริ่มที่สอง ของเดือน เยือนมาหา
ขอก้มกราบซาบซึ้งใจในครูบา
มิถุนา อย่าลืมกัน วันไหว้ครู
====================
บรรจงจัดดอกไม้ด้วยใจน้อม
หญ้าแพรกพร้อมเข็มแซมแต่งแต้มหรู
ดอกมะเขือเอื้อหนุนคุณพร่างพรู
ดอกรักชูบูชา ครูอาจารย์
พร้อมเทียนธูปวันทาคารวะ
ศิษย์มานะเล่าเรียนได้เขียนอ่าน
เฝ้าสั่งสมวิชาพาเชี่ยวชาญ
จึงเบ่งบานปัญญาอย่างค่าควร
ในวันครูเวียนมาอีกคราหนึ่ง
ศิษย์ซาบซึ้งความดีมีครบถ้วน
ด้วยอบรมสอนสั่งหวังชี้ชวน
ทั้งหมดมวลด้วยใจไร้เล่ห์กล
พฤหัสบดี ดิถีผ่อง
ดั่งเก็จก่อง ประกายเกิดกำเนิดผล
กล้วยไม้แทนคุณค่าเป็นสากล
มิถุนายน เวียนอีกครา บูชาครู
========================
ประดุจดั่งแม่พ่อก่อกำเนิด
น้ำใจเลิศเมตตามหาศาล
ผู้สอนสั่งทั้งจริยาวิชาการ
สร้างสืบสานคนมีธรรมนำสังคม
หวังเพียงให้เด็กน้อยค่อยเติบใหญ่
มีน้ำใจใฝ่สรรค์สร้างอย่างสั่งสม
ถ้วนทุกวันหมั่นขัดเกลาเฝ้าอบรม
เพียรเพาะบ่มสุดกำลังด้วยตั้งใจ
ฝึกค้นคิดพิจารณาหาคำตอบ
ฝึกทดสอบวิเคราะห์ความรู้ถามไถ่
ฝึกเทคโนโลยีที่ก้าวไกล
ฝึกประยุกต์ใช้ตามวิถีที่เพียงพอ
ฝึกให้เป็นผู้ให้ไม่หวังผล
ฝึกอดทนสร้างสายใจไว้เกี่ยวก่อ
ฝึกวิธีทำใจในคำรอ
ฝึกไม่ท้อแท้ใจในชะตา
เป็นแสงเทียนแห่งธรรมนำสว่าง
เป็นแก่นกลางกลไกชาติปราชญ์ศึกษา
เป็นผู้จุดเทียนทองของปัญญา
เป็นผู้กล้าแกร่งหัวใจไฟอุดมการณ์
จะเหนื่อยยากอย่างไรก็ไม่บ่น
พร้อมผจญขจัดปัดทุกข์ผ่าน
เสียสละเพื่อส่วนรวมร่วมกอปรการ
รักในงานที่ศรัทธาอาชีพครู
ขอนบนิ้วบูชามากราบไหว้
คุณครูไทยทั้งหลายได้รับรู้
น้อมนำใจใส่ทูนเทิดและเชิดชู
จากหนูหนูนักเรียนเขียนอวยพร
ขอคุณพระศักดิ์สิทธิ์ฤทธิผล
โปรดดาลดลทุกข์สลายคลายเดือดร้อน
ส่งความสุขสู่กายใจไร้นิวรณ์
ผ่านกานท์กลอนนี้มาบูชาครู..
========================
เรียงหญ้าแพรกข้าวตอกพร้อมดอกไม้
พิธีไหว้กราบครูผู้สั่งสอน
คุกเข่าคลานน้อมก้มพนมกร
ศิษย์สังวรได้ดีเพราะมีครู
ประหนึ่งท่านนั้นคือผู้ถือท้าย
เป็นหางเสือเรือพายออกจากอู่
คอยรับส่งหญิง-ชายหวังได้ดู
นําความรู้สร้างตนเป็นคนดี
คือแสงทองส่องหล้าอุษาสาง
คอยชี้ทางมอบรักเป็นสักขี
พระคุณครูคู่ฟ้าคู่ปฐพี
จักหาใดฤๅมีมาเทียมทัน
หากมาตรแม้นผู้ใดใจลบหลู่
สิ้นสํานึกคําครูคงผกผัน
จักรุ่งเรืองดีได้อย่างไรกัน
จงสํานึกทุกวันทดแทนคุณ
===================
กรองมาบูชาครู
ครู ของฉันเรียนจบ แค่ปอ สี่
ปริญญาเอก โท ตรี หามีไม่
ไม่เรียนจิตวิทยา มาเหมือนใคร
เพียงแต่มีหัวใจ ใฝ่เป็นครู
ท่านจึงมีไม้เรียว ไว้เคี่ยวเข็น
มีน้ำคำ ฉ่ำเย็น ระรื่นหู
มีท่าที กริยา น่าเชิดชู
มีจิตใจ ควรคู่ การบูชา
เฝ้าอบรม สั่งสอน อาทรศิษย์
ชี้ถูกผิด ชั่วดี มีคุณค่า
ท่านอดทน ทุ่มเท ทุกเวลา
ต้องหนักแน่น แม้นว่า ต้องหนักใจ
การเป็นครู ดูเหมือน ไม่ยากเย็น
แต่หลายคน มาเป็น เป็นไม่ได้
แม้รอบรู้ สามารถ ศิลป์ศาสตร์ใด
อยากเป็นครู ถึงเป็นได้ ก็ไม่นาน
เพราะครูคือ ผู้ให้ ใช่บัณฑิต
ที่ปราดเปรื่อง เรืองวิทย์ ทุกทุกด้าน
คือผู้สร้างความคิด จิตวิญญาณ
และกล่อมเกลาสันดาน อย่างมารดา
เป็นแม่พิมพ์ แม่แบบ อย่างแยบยล
ครูสร้างคน ใช่แค่งานการศึกษา
ต้องถ่ายทอดด้วยชีวิต ใช่วิชชา
ความเป็นครู จึงมีค่า กว่าอาจารย์
==========================
แด่คุณครู ด้วยดวงใจ
ก้มกราบเท้าระลึกคุณพ่อแม่
เลี้ยงดูแลอบรมบ่มนิสัย
เปรียบคุณครูคนแรกซึ้งหทัย
มโนมัยใช้เลี้ยงลูกปลูกกมล
ขอก้มกราบระลึกคุณอาจารย์
ท่านสืบสานสอนวิชาพาฝึกฝน
ศิษย์ได้เรียนเพียรขยันหมั่นคิดค้น
ครูสร้างคนฉลาดล้ำนำปัญญา
สิบหกมกรามาบรรจบ
สิบนิ้วนบกราบคุณครูทุกทิศา
ยกพานพุ่มดอกไม้น้อมบูชา
เทิดครูบาระลึกคุณเหล่าอาจารย์
ถึงอยู่ห่างแคว้นใดไกลสุดแสน
ทั้งชายแดนเหนือใต้ใคร่ส่งสาร
มอบแรงใจให้คุณครูถิ่นกันดาร
พระคุณท่านจักตราไว้ให้อนุชน
พายเรือจ้างกลางชนให้คนนั่ง
หมั่นฝนทั่งกลายเป็นเข็มสัมฤทธิ์ผล
เป็นแม่พิมพ์ของชาติเปี่ยมค่าล้น
น้อมกมล แด่คุณครู..ด้วยดวงใจ ….//**
ขอบคุณที่มา กลอนไหว้ครู
https://poem.kapook.com, sakulthai.com, dreampoem.com, klonthaiclub.com