ประวัติศาสตร์การเคลื่อนย้ายของคนไทย

  ประวัติศาสตร์การเคลื่อนย้ายของคนไทยในสมัยโบราณ

           คนไทยแต่ดั่งเดิมมีถิ่นอาศัยอยู่บริเวณลุ่มแม่น้ำฮวงโห หรือแม่น้ำเหลือง  และบริเวณลุ่มน้ำแยงซีเกียง  มีเมืองสำคัญคือลุง อยู่ทางตอนเหนือของแม่น้ำฮวงโห  และ ปา อยู่ทางตอนใต้แถบมณฑลเสฉวนในปัจจุบัน
          เมื่อประมาณ  5,000  ปีมาแล้ว คนจีนเร่ร่อนอยู่แถบทะเลแคสเปียนได้เข้ามารุกรานคนไทยที่ตั้งถิ่นฐานอยู่  ดังนั้นคนไทยจึงอพยบถอยร่นลงมาตั้งมั่นที่ใหม่  เรียกตัวเองว่า  อ้ายลาว  การอบยพหนีภัยการรุกรานของชาวจีน ไม่ได้มาในคราวเดียวกัน  คนไทยที่ทนต่อการกดขี่ไม่ไหวก้ค่อยๆ อบยพลงมาตั้งบ้านเรือนกระจักกระจายไปทั่ว  คนไทยในสมัยอ้ายลาวยังตกอยู่ในอำนาจของคนจีน  จนสิ้นสมันสามก๊ก คนไทยจึงมีโอกาส รวบรวมบ้านเมืองเป็นปึกแผ่น  แล้วเรียกว่า  น่านเจ้า  
            เส้นทางการอบยพของคนไทยที่ลงมาอยู่ในคาบสมุดอินโดจีน  คนไทยอาศัยแม่น้ำหลัก  2 สายคือ  แม่น้ำสาละวินและแม่น้ำโขง 
            คนที่อบยพเข้ามาอาศัยแถบลุ่มน้ำสาละวินจะตั้งถิ่นฐานในประเทศพม่าในปัจจุบัน  เรียกว่าไทยใหญ่ หรือเงี้ยว  หรือฉาน  บางกลุ่มตั้งมั่นในแคว้นอัสสัม  เรียกว่า  ไทยอาหม 
             คนที่อบยพเข้ามาอาศัยแถบลุ่มแม่น้ำโขง เข้าไปในดินแดนสิบสองปันนา  สิบสองจุไทย  และตังเกี๋ย  อยู่ทางตอนเหนือของประเทศเวียดนาม  และประเทศลาว  เรียกว่า ไทยน้อย  ต่อมาได้ขยายสู่ดินแดนล้านนา  และบริเวณลุ่มน้ำเจ้าพระยา ตลอดไปจนสุดแหลมมลายู คนไทยน้อยเป็นบรรพบุรุษของคน ไทยสยาม ในปัจจุบัน

ประวัติศาสตร์ชาติไทย   : ชั้นประถมศึกษาปีที่  5
คำถามประกอบการอภิปราย :     1.  ทำไมคนไทยจึงทิ้งแผนดิน
                                                   2.  ลักษณะการอพยบของคนไทยเป็นอย่างไร
                                                   3.  ในการอพยบ แม่น้ำสำคัญอย่างไร
บูรณาการ   :  สาระศิลปะ  ภาษาไทย
ค้นคว้าเพิ่มเติม  :  หนังสือแผนที่ภูมิศาสตร์  ทองใบ  แตงน้อย  พ.ศ.  2545

 
ที่มา : https://www.sahavicha.com/?name=knowledge&file=readknowledge&id=4273