"แฉ ! ความลับดาราเกาหลี"

        เทควันโด เป็นกีฬาที่ถือกำเนิดมาจากประเทศเกาหลีใต้ เป็นศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวที่มีมาตั้งแต่ 2 พันกว่าปี ซึ่งคำว่า “เทควันโด (Taekwondo)” มาจากการรวมของคำ 3 คำ คือ เท (tae) แปลว่า มือ, ควัน (kwon) แปลว่า เท้า, และ โด (do) แปลว่า สติปัญญา หรือ การมีสติ เมื่อรวมกันแล้ว จะได้ความหมายว่า ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัว โดยใช้มือและเท้าอย่างมีสติ ซึ่งการใช้มือและเท้า หมายความถึง ใช้สำหรับโจมตีและตั้งรับคู่ต่อสู้ ส่วนใช้อย่างมีสติ หมายความถึง การฝึกจิตกับกายให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ซึ่งถือเป็นจุดหลักของกีฬาประเภทนี้
         ประวัติความเป็นมาของเทควันโดนั้น มีต้นกำเนิดมาจาก การต่อสู้ที่เรียกว่า แทกคียอน ซึ่งเป็นการต่อสู้แบบดั้งเดิมของชาวเกาหลี โดยในช่วงระหว่างศตวรรษที่ 4 – 7 สมัยที่ 3 อาณาจักรได้แก่ โกคูรยอ ชิลลา และแพกเจ ต่อสู้กันเพื่อชิงความเป็นใหญ่ในคาบสมุทรเกาหลีนั้น แทกคียอนมีการเติบโตอย่างรวดเร็ว ซึ่งต่อมาก็ได้มีการพัฒนามากขึ้น และในช่วงที่ผู้ที่มีทักษะในการต่อสู้ได้รับการนับถือกันมาก แทกคียอนก็ถูกใช้เป็นเครื่องมือในการเลื่อนยศของกองทัพ แต่พอมาถึงยุคสมัยแห่งโชซอน (ค.ศ. 1392 – 1910) สิ่งต่างๆ ก็เปลี่ยนไป มีการใช้ดาบกันมากขึ้น และบทบาทของแทกคียอนก็ค่อยๆ ลดลง อย่างไรก็ตาม ในอดีต ได้มีการจัดแทกคียอนขึ้นอยู่เป็นประจำเมื่อมีการจัดเทศกาลพื้นบ้านต่างๆ หรือการแข่งขันกันกับหมู่บ้านใกล้เคียง
        ในปลายยุคโชซอน ได้ให้คำอธิบายที่ถูกต้องที่สุดเกี่ยวกับแทกคียอนซึ่งถูกบันทึกไว้ ว่า “มีบางสิ่งที่เรียกว่า กักซุล (ชื่อเดิมของแทกคียอน) ในวิธีการเดิม ซึ่งคู่ต่อสู้สองคนเผชิญหน้ากัน และมีการเตะกัน เพื่อให้อีกฝ่ายล้ม โดยการเตะมีด้วยกัน 3 ระดับ คือ 1) ระดับขา ในผู้ที่มีทักษะน้อย 2) ระดับหัวไหล่ ในผู้ที่มีทักษะสูง และ 3) ระดับศีรษะ ในผู้ที่เก่งที่สุด บรรพบุรุษของเราใช้มันเพื่อการล้างแค้น และแม้กระทั่งการพนัน หรือการต่อสู้เพื่อแย่งชิงผู้หญิง” ซึ่งในปัจจุบัน การต่อสู้นี้ได้ถูกนำมาดัดแปลงเป็นการให้คะแนนในกีฬาเทควันโดระดับสากล โดยนักกีฬาจะเน้นการใช้ส่วนที่ต่ำกว่าข้อเท้าทำคะแนนบริเวณเป้าหมาย คือ ส่วนที่สูงกว่าเอวขึ้นไป และสามารถใช้หมัดได้ที่หน้าอกเท่านั้น ส่วนการ กอด ผลัก ทุ่ม ศอก เข่า จะไม่ได้คะแนน

ผักดองเกาหลีกิมจิ () 
         กิมจิเป็นผักดองเค็มชนิดหนึ่งอันเป็นส่วนหนึ่งของมื้ออาหาร
เฉกเช่นเดียวกับเครื่องเคียงอย่างอื่นถึงกระนั้นกิมจิกลับเป็นรายการหลัก
ที่ขาดไม่ได้เลยในมื้ออาหารของชาวเกาหลีเพราะเป็นสิ่งที่ช่วยเพิ่มรสชาติ
ในการรับประทานอาหารให้อร่อยมากยิ่งขึ้น โดยที่มาของกิมจินั้น ก็เนื่อง
มาจากมนุษย์เล็งเห็นคุณค่าของผักซึ่งมีทั้งวิตามินและแร่ธาตุมากมายแต่ใน
ฤดูหนาวสภาพอากาศไม่เอื้อต่อการเพาะปลูกมนุษย์จึงได้คิดค้นวิธีการ
ถนอมอาหารโดยวิธีการหมักดอง กิมจิจึงได้ถือกำเนิดขึ้นในศตวรรษที่ 7
ต่อมาในระหว่างศตวรรษที่ 12 ได้มีการทำกิมจิรูปแบบ ใหม่ที่มีส่วนผสม
ของเครื่องเทศและเครื่องปรุงรสและในศตวรรษที่ 18 พริกเผ็ดป่นก็ได้มาเป็น
ส่วนผสมที่สำคัญของกิมจิในที่สุดอีกทั้งยังมีการนำเอากะหล่ำปลีเข้ามา
ในศตวรรษที่ 19 มาทำเป็นกิมจิอันเป็นที่รู้จักกันดีในปัจจุบัน

เนื้อย่างเกาหลี / พุลโกกิ, คาลบิ ()
        หากใครมีโอกาสได้ไปประเทศเกาหลีใต้ แน่นอนว่าเมนูที่จะลืมไม่ได้เลย นั่นก็คือ เนื้อย่างสไตล์เกาหลีสูตรต้นตำรับประเทศของเขา ซึ่งพุลโกกิ มีทั้งเนื้อหมู เนื้อวัว หั่นบางๆ หมักในซอสถั่วเหลือง น้ำมันงา กระเทียม และเครื่องปรุงรสอื่นๆ หรืออาจเป็นสูตรพิเศษเฉพาะของแต่ละร้าน ส่วนคาลบิจะเป็นส่วนซี่โครงติดเนื้อหรือกระดูกอ่อนชิ้นเล็กๆ ซึ่งทั้งพุลโกกิและคาลบิเป็นเมนูที่ได้รับความนิยมด้วยกันทั้งคู่ โดยจะย่างบนเตาที่วางบนโต๊ะอาหารเหมือนกัน นอกจากนี้ ยังมีหมูสามชั้นแบบปิ้ง/ย่าง บนกระทะเช่นกัน แต่เรียกว่า ซัมกยอบซัล ()

สตูว์ / จีเก ()
        จีเกจะมีลักษณะคล้ายซุปข้น มีทั้งทเวนจังจีเก (จีเกเต้าเจี้ยว) และกิมจิจีเก ซึ่งมักจะมีรสชาติเผ็ดร้อน และเสิร์ฟในชามหินร้อน

ไก่ตุ๋นโสม / ซัมเกทัง ()
        ซุปไก่ยัดไส้โสม จะใช้ไก่อายุ 45 วัน ยัดข้าวตุ๋นกับโสม, เกาลัด, พุทราแห้ง, กระเทียม, ปรุงรสด้วยเกลือและพริกไทยดำ เสิร์ฟทั้งตัว รับประทานกับบะหมี่ชนิดเส้นใหญ่ และเหล้าโสม ซุปชนิดนี้นิยมรับประทานเพื่อเรียกกำลังวังชาในช่วงฤดูร้อน

บะหมี่เย็น / แนงมยอน ()
        ในช่วงที่สภาพอากาศร้อน หรืออบอ้าว นอกจากเมนูของหวานอย่างไอศกรีมแล้ว เมนูอาหารอีกอย่างหนึ่งที่ชาวเกาหลีจะนึกถึง ก็คือ บะหมี่เย็น นั่นเอง เป็นอาหารที่ประกอบด้วยเส้นก๋วยเตี๋ยวที่ทำจากแป้งสาลีนุ่มและเหนียว เสิร์ฟในน้ำซุปรสหวานกลมกล่อม แช่เย็นด้วยน้ำแข็ง พร้อมหอมสับ หัวไชเท้า และแตงกวาซอยเป็นเส้นๆ เนื้อปรุงรสด้วยน้ำมันงา มัสตาร์ดเผ็ด และน้ำส้มสายชู เป็นเมนูที่จะทำให้รู้สึกสดชื่นขึ้น

ข้าวยำ / บิบิมพับ ()
        เมนูข้าวที่ประกอบด้วยผักต่างๆ (เช่น ใบเฟิร์นเบรก รากดอกบอลลูน ถั่วงอก) เนื้อวัวที่หั่นเป็นชิ้นเล็กๆ พริกแดงบด และน้ำมันงาผัดกับผัก ปรุงรสกับไข่ คลุกกับโคชูจัง (ซอสพริกรสเผ็ด) เป็นเครื่องปรุงสไตล์เกาหลี เวลารับประทานชาวเกาหลีจะคลุกส่วนผสมทั้งหมดให้เข้ากัน ซึ่งเมนูจานนี้มีสรรพคุณช่วยบำรุงสายตาและคุณค่าทางโภชนาการ