ชาวไทพวน ที่อาศัยอยู่ในบ้านเชียงได้อพยพมาจากเชียงคำ และได้พบว่าได้มีคนรุ่นโบราณได้อาศัยในบริเวณก่อนหน้านี้แล้ว
ประวัติความเป็นมาของคนบ้านเชียง
คนพวนบ้านเชียง มาจากเชียงคำ ไม่ใช่มาจากเชียงขวาง คือ มาอยู่เหนือเวียงจันทร์ก่อนอยู่ ๓ แยกปู่คุณ - ทางแยกไปทงหลวงพระบาง ไปเชียงคำ และมาเวียงจันทร์ 50 กิโลเมตรบ้นพวน
อยู่ที่นั่นมานานแล้ว คนพวนบ้านเชียง ก่อนจะมาถึงและมาลงตั้งถิ่นฐาน ที่บ้านเชียงนี้ได้คงน่าจะมีกันหลายยุคหลายสมัยด้วยเหตุการณ์ต่างๆ สาเหตุของกรอพยพก็คือ หนีโจร หนีโรคภัยไข้เจ็บ
แสวงหาที่อยู่ใหม่ให้ดีกว่าเก่า หนีตามพี่ตามน้องหรือหนีเพื่อเสี่ยงโชค เสียงดวง หนีศึกและถูกกวาดต้อนเป็นเฉลยข้อนี้สำคัญมาก จะเห็นได้ว่าชาวพวนที่อพยพมาตั้งบ้านเชียงมากันหลายสมัยแล้ว ก็คือ พวนยุคแรกดึกดำบรรพ์มจากเชียงคำ ส่วนที่มาจากเมืองเชียงขวางนั้นเป็นไปไม่ได้ เพราะว่าเดิมเมืองเชียงขวางชื่อเมืองปะกันเป็นเมืองใหญ่ได้ ยอมอ่อนน้อมต่อพระเจ้าฟ้างุ้มตั้งแต่สมัยแรกๆไม่มีการรบกัน จึงไม่ได้เป็นเชลย จึงไม่ถูกอพยพ คนตระกูลบ้านเชียงนั้นจึงมาจากเชียงคำเท่านั้นโดยแน่แท้ โดยพระเจ้าฟ้างุ้มสั่งกวาดต้อนอพยพมาอยู่แถวกระแตฟ้าแตบ ใกล้กับเวียงจันทร์ก่อน ต่อมาได้อพยพข้ามฝั่งแม่น้ำโขงมาครั้งแรกในสมัยศึกพระวอพระตาราว พ.ศ.๒๓๒๐ เป็นต้นมา จนมาถึงการอพยพใหญ่ครั้งเวียงจันทร์แตก ผู้คนมากมายจาากฝั่งซ้ายแม่น้ำโขงลงมาสู่ภาคอีสาน และเลยลงไปสู่ภาคเหนือ ภาคกลางหลายจังหวัดในเหตุการณ์บ้านเมืองระส่ำระสายนี้เอง มีคนพวนพวกหนึ่งไม่น้อยกว่า ๕ ครอบครัวเล็ดลอดหนีไปทางบ้านสามพร้าว บ้านบุญมี และคิดว่าจะไปหนองหาน แต่เมื่อมาถึงเนินดินบ้านเชียง เป็นทำเลดีเหมาะสมที่จะตั้งเป็นบ้านเมืองได้ดี จึงพากันยับยั้งไม่เดินทางต่อไป แล้วยึดเอาเนินบ้านเชียงเป็นที่ตั้งบ้านตั้งแต่บัดนั้น ราวระหว่าง พ.ศ. ๒๓๒๑ - ๒๓๒๓ จึงตั้งบ้านมั่นคงเป็นปึกแผ่นมาจนทุกวันนี้
การอพยพเคลื่อนย้ายมี ๓ ระยะ คือ
ระยะแรก ประมาณ พ.ศ. ๒๓๖๐ หัวหน้าครอบครัวที่อพยพเข้ามาครั้งนั้น คือ เชียงใหญ่ (เมียชื่อโส ชาวบ้านเรียกท้าวต่อนบุญ นอกจากนี้ยังมีครอบครัวของ เชียงคะ เชียงพิม )
ระยะที่สอง ประมาณ พ.ศ.๒๓๖๗ หัวหน้าครอบครัวอพยพเข้าครั้งนั้น คือ ท้าวหมาโฮง (หลานท้าวหมัน คำทิมา)ท้าวผุ ท้าวพันเชษฐ และท้าวพอิม
ระยะที่สาม ประมาณ พ.ศ.๒๓๗๔ หัวหน้าครอบครัวที่อพยพเข้ามาคือ พญาเพียราช พญาโพธิราช ท้าวพัน ท้าวศรีสุวรรณ และพระเสนา
นอกเหนือจากนี้ยังมีพระบรรเทา และท้าวศรีอพยพเข้ามาอีกบรรดาครอบครัวที่อพยพเข้ามาตั้งรกรากใหม่ที่บ้านเชียงนั้นมีเป็นระยะและก็สืบสายสกุลต่อมา ดังนี้
๑.สกุล "สุทธิบุญ" สืบเชื้อสายมาจาก ท้าวต้อนบุญ(เชียงใหญ่)
๒. สกุล"ศรีสุนาครัว" สืบเชื้อสายมาจาก ท้าวศรีสุวรรณ
๓. สกุล "ราชโหดี" สืบเชื้อสายมาจาก ท้าวพญาเพียราช
๔. สกุล "สุทธิพรหม" สืบเชื้อสายมาจาก ท้าวขุนศรี
๕. สกุล "จิปุนาโพธิ" สืบเชื้อสายมาจาก ท้าวโพธิราช (พระยาโพธิราช)
๖. สกุล "บัวฮมบุรา" สืบเชื้อสายมจาก หลวงจันทา
๗. สกุล "บรรเทาทุกข์" สืบเชื้อสยมาจาก พระบรรเทา
ข้อความข้างต้นนี้คือประวัติของการเกิดหมู่บ้าน "บ้านเชียง" ในปัจจุบันที่ประชาชนในหมู่บ้านได้เล่าขาน สืบต่อกันมาตั้งแต่เมื่อกว่า ๑๐๐ ปีมาแล้ว อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่ราวเกือบ ๓๐ ปีที่ผ่านมาได้เริ่มมีการสังเกตพบโบราณวัตถุและหลักฐานทางโบราณคดีในพื้นที่เนินของหมู่บ้านและส่งผลให้มีการศึกษาทางโบราณคดีเกิดขึ้น ทำให้ประชาชนชาวบ้านเชียงและผู้คนนอกหมู่บ้านได้เริ่มทราบกันว่าเคยมีคนตั้งหมู่บ้านขึ้น ณ บริเวณนี้มาแล้วในประวัติศาสตร์เมื่อนับพันๆ ปีก่อนหน้าจะมีการสร้างหมู่บ้านปัจจุบันขึ้นมา
ที่มา : https://www.sahavicha.com/?name=knowledge&file=readknowledge&id=3159