การรุกบริเวณหน้าตาข่ายหรือที่นิยมเรียกกันว่า การทำ จุดมุ่งหมายของการรุก เพื่อให้ ลูกตะกร้อตกลงในสนามฝ่ายตรงข้าม หรือไม่ให้ผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามสามารถรับหรือเล่นลูกตะกร้อได้อีก ในการเล่นกีฬาเซปักตะกร้อมีวิธีการรุกบริเวณหน้าตาข่ายด้วยกันหลายวิธี
นักกีฬาตะกร้อลำปางลุยศึกมาเลเซีย
จังหวัดลำปางได้รับแจ้งจากฝ่ายประชาสัมพันธ์โรงเรียนกีฬาจังหวัดลำปางว่า นายสมพงษ์ ชาตะวิถี อธิการบดีสถาบันการพลศึกษา ได้ให้โอวาทกับคณะนักกีฬาตะกร้อรุ่น 15 ปีชาย ทีมเดี่ยว และผู้ฝึกสอนกีฬา โรงเรียนกีฬาจังหวัดลำปาง ที่จะเดินทางไปแข่งขัน ในรายการ BANDAR PENAWAR SPORTS SCHOOL INTERNATIONAL INVITATION GAME 2008 ประเทศมาเลเซีย
ที่มา: https://www.prdnorth.in.th
กลุ่มสาระการเรียนรู้ สุขศึกษาและพลศึกษา ช่วงชั้นที่ 4 ( ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 - 6)
สาระที่ ๓ : การเคลื่อนไหว การออกกำลังกาย เกม กีฬาไทย และกีฬาสากล
มาตรฐาน พ ๓. ๑: เข้าใจ มีทักษะในการเคลื่อนไหว กิจกรรมทางกาย การเล่นเกมและกีฬา
มาตรฐาน พ ๓.๒ : รักการออกกำลังกาย การเล่นเกม และการเล่นกีฬา ปฏิบัติเป็นประจำ อย่างสม่ำเสมอ มีวินัย เคารพสิทธิ กฎ กติกา มีน้ำใจนักกีฬา มีจิตวิญญาณในการแข่งขัน และชื่นชมในสุนทรียภาพของการกีฬา
ผลการเรียนรู้ที่คาดหว้ง
1.สามารถอธิบายและปฏิบัติทักษะการเล่นลูกเหยียบได้
2.สามารถอธิบายความสำคัญของการเล่นลูกเหยียบได้
การเหยียบเป็นวิธีรุกหรือการทำบริเวณหน้าตาข่าย ในการเล่นเซปักตะกร้อวิธีหนึ่งเป็นทักษะพื้นฐานอีกอย่างหนึ่ง ของผู้เล่นตำแหน่งหน้าหรือผู้เล่นที่ทำหน้าที่ในการรุกหรือทำบริเวณหน้าตาข่าย ต้องสามารถเล่นลูกเหยียบได้เป็นอย่างดี การเล่นลูกเหยียบจะเล่นได้ดีและมีประสิทธิภาพ ลูกตะกร้อต้องอยู่ใกล้กับตาข่ายและไม่สูงเหนือตาข่ายมากเกินไป การเล่น ลูกเหยียบมีหลายลักษณะ เช่น ยืนเหยียบ กระโดดเหยียบ กระโดดสลับเหยียบ เป็นต้น ในอดีต ผู้เล่นที่สามารถเล่นลูกเหยียบได้ดีที่สุด คือ นายวิรัช ณ หนองคาย อดีตนักกีฬาเซปักตะกร้อ ทีมชาติไทย ซึ่งปัจจุบันเป็นผู้ฝึกสอนนักกีฬาเซปักตะกร้อทีมชาติสิงคโปร์ (ชุดเตรียมแข่งขันกีฬาซีเกมส์ ครั้งที่ 21 ณ ประเทศมาเลเชีย) ขอแนะนำวิธีการรุกหรือทำด้วยการเหยียบ ดังนี้
1 ยืนด้วยเท้าไม่ถนัดวางอยู่ข้างหน้า ปลายเท้าชี้เข้าหาตาข่าย เท้าถนัดหรือเท้าที่จะใช้เหยียบลูกตะกร้ออยู่ด้านหลัง หันหน้าเข้าหาตาข่าย สายตามองที่ลูกตะกร้อที่กำลังเคลื่อนที่เข้ามา หรือต้องเคลื่อนที่เข้าไปหาลูกตะกร้อในจังหวะที่ลูกตะกร้อมาไม่ถึง
2 เมื่อลูกตะกร้อเคลื่อนที่เข้ามาใกล้ระยะของการเหยียบการ ให้ ยกเท้าที่ไม่ถนัดหรือเท้าที่ใช้เหยียบลูกตะกร้อยกเหนือลูกตะกร้อ แล้วใช้ฝ่าเท้ากดลูกตะกร้อลง หรือถ้าหากลูกตะกร้อเคลื่อนที่เข้ามาไม่ได้ระยะของการเหยียบ ให้เคลื่อนที่เข้าหาลูกตะกร้อ โดยการก้าวเท้าถนัด 1 ก้าว ก้าวเท้าไม่ถนัดตาม 1 ก้าว และให้ยกเท้าถนัดหรือเท้าที่ใช้เหยียบ ลูกตะกร้อยกเหนือลูกตะกร้อ แล้วใช้ฝ่าเท้ากดลูกตะกร้อลง
3 เมื่อใช้ฝ่าเท้ากดลูกตะกร้อลงแล้ว เท้าที่ใช้เหยียบลูกตะกร้อ ผ่อนแรงลงและวางเท้าอยู่ด้านหน้าเท้าไม่ถนัด เพื่อช่วยในการทรงตัว
ที่มา: นักเรียนโรงเรียนวังเหนือวิทยา จังหวัดลำปาง
ประเด็นคำถาม
1. ทักษะการเล่นลูกเหยียบเป็นอย่างไร
2. การเล่นลูกเหยียบมีความสำคัญอย่างไร
กิจกรรมเสนอเสนอแนะ
1.ก่อนการเล่นตะกร้อควร Warm Up ทุกครั้ง และหลังการเล่นต้อง Cool Down
2.ศึกษาเพิ่มเติมและติดตามการแข่งขันตะกร้อเป็นประจำอย่างต่อเนื่อง
3.ใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ด้วยการตะกร้อ
การบูรณาการกับสาระการเรียนรู้อื่นๆ
1.สาระการเรียนรู้ภาษาไทย เกี่ยวกับ การเล่นลูกเหยียบ
2.สาระการเรียนรู้ศิลปศึกษา เกี่ยวกับ การวาดภาพ
3.สาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ เกี่ยวกับ แรงและการเคลื่อนไหว ในการเล่นลูกเหยียบ
อ้างอิงแหล่งที่มาของข้อมูล
1.ที่มา: https://www.prdnorth.in.th
2.ที่มา: นักเรียนโรงเรียนวังเหนือวิทยา จังหวัดลำปาง
ที่มา : https://www.sahavicha.com/?name=knowledge&file=readknowledge&id=1522