คําขวัญวันภาษาไทยแห่งชาติ เรียงความวันภาษาไทยแห่งชาติ 2555 ภาพวันภาษาไทยแห่งชาติ
คําขวัญ วันภาษาไทยแห่งชาติ 2554
วันภาษาไทยแห่งชาติ ตรงกับวันที่ 29 กรกฎาคม ของทุกปี เพื่อระลึกถึงเหตุการณ์ในวันที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2505 ซึ่งพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช เสด็จพระราชดำเนินไปทรงอภิปรายเรื่อง “ปัญหาการใช้คำไทย” ร่วมกับผู้ทรงคุณวุฒิที่ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
29 กรกฎาคม พ.ศ. 2505 พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช เสด็จพระราชดำเนินไปทรงเป็นประธานและทรงอภิปรายเรื่อง “ ปัญหาการใช้คำไทย ” ร่วมกับผู้ทรงคุณวุฒิในการประชุมทางวิชาการของชุมนุมภาษาไทย คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ซึ่งทรงแสดงพระปรีชาสามารถและความสนพระราชหฤทัยห่วงใยในภาษาไทย จนเป็นที่ประทับใจผู้ร่วมประชุมครั้งนั้นเป็นอย่างยิ่ง
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมีพระราชดำรัสตอนหนึ่งความว่า
เรามีโชคดีที่มี ภาษา ของตนเองแต่โบราณกาล จึงสมควรอย่างยิ่งที่จะรักษาไว้ ปัญหาเฉพาะในด้านรักษาภาษานี้ก็มีหลายประการ อย่างหนึ่งต้องรักษาให้บริสุทธิ์ในทางออกเสียง คือ ให้ออกเสียงให้ถูกต้องชัดเจน อีกอย่างหนึ่งต้องรักษาให้บริสุทธิ์ในวิธีใช้ หมายความว่า วิธีใช้คำมาประกอบประโยค นับเป็นปัญหาที่สำคัญ ปัญหาที่สาม คือ ความร่ำรวยในคำของ ภาษาไทย ซึ่งพวกเรานึกว่าไม่ร่ำรวยพอ จึงต้องมีการบัญญัติศัพท์ใหม่มาใช้...สำหรับคำใหม่ที่ตั้งขึ้นมีความจำเป็นในทางวิชาการไม่น้อย แต่บางคำที่ง่ายๆก็ควรจะมี ควรจะใช้คำเก่าๆ ที่เรามีอยู่แล้ว ไม่ควรจะมาตั้งศัพท์ใหม่ให้ยุ่งยาก
รัฐบาลได้ประกาศให้วันนี้เป็นวันสำคัญ ตั้งแต่ พ.ศ. 2542
credit วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
กลอนวันภาษาไทยแห่งชาติ รางวัลชนะเลิศระดับ ม.ปลาย โรงเรียนจุ๋งฮัวโซะเซียว หัวข้อ ภาษาไทยของฉัน
หลักแท่นหิน แผ่นศิลา ที่จารึก
ลงบันทึก ตรึกตรา ภาษาสยาม
สดุดี ก้องเกียรติ พ่อขุนราม
ทุกเขตคาม ต่างร่ำลือ ระบือไกล
เป็นเพลา มานาน มิใช่น้อย
ตั้งเจ็ดร้อย ยี่สิบห้า ตราสมัย
ภาษายัง คู่จิต คู่ชาติไทย
คู่สมัย คู่ใจ ไทยนิรันดร์
สิ้นภาษา ดั่งสิ้น เอกราช
ดั่งสิ้นชาติ สิ้นชีพ สิ้นความฝัน
ดั่งประทีป ดับวูบ ในเร็ววัน
สิ้นแสงจันทร์ สิ้นดารา สิ้นราตรี
ภาษาไทย ภาษาเดียว ภาษาชาติ
ประวัติศาสตร์ จารึกไว้ เป็นสักขี
เป็นสมบัติ อนุชน มานานปี
มิอาจมี สิ่งใด มาทำลาย
แต่บัดนี้ วัฒนธรรม ตะวันตก
เข้ามาปก ความคิด ปิดจิตหมาย
ทั้งภาษา การกินอยู่ การแต่งกาย
เริ่มเสื่อมคลาย ความดีงาม ของผองไทย
ถึงเวลา อนุชน คนรุ่นหลัง
เริ่มปลูกฝัง จิตสำนึก ให้ตรึกไว้
มีกำพืด เกิดมา จากคนไทย
ภาษาใด ไม่เทียมเท่า ที่ไทยมี
ภาษาพูด ภาษาอ่าน ภาษาเขียน
ตั้งแต่เศียร จรดบาท เป็นวีถี
คำพูดจา อ่อนหวาน ที่เรามี
ดั่งวารี ไหลฉ่ำ ล่ำจิตใจ
ท่องกอไก่ ฮอนกฮูก ตั้งแต่เด็ก
เปรียบรั้วเหล็ก ป้องภาษา ชาติเอาไว้
ร่วมร้อยเรียง ร่วมรู้รัก ร่วมรักไทย
ใช่อะไร ภาษาไทย ของฉันเอง
แหล่งที่มา : bloggang.com