ในภาคองค์กรธุรกิจ ภาพความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กรในสังคมไทยวันนี้เริ่มปรากฏภาพชัดแต่ขึ้นอยู่กับองค์กรจะนำไปตีความแบบใด บางคนช่วยเหลือในเรื่องการศึกษา ผู้หญิง เด็ก เพราะการช่วยเหลือในการบริจาคเงินถือเป็นคุณธรรมขั้นพื้นฐาน วิธีที่เห็นมากที่สุดก็คือการที่บริษัทนำกำไรคืนกลับไปให้สังคม แต่ตอนในปัจจุบันยังมีระดับที่เข้มข้นขึ้น ไม่ว่าจะเป็นการสร้างส่วนร่วมในองค์กร ส่งพนักงานไปอบรมเรื่องนี้ จัดกองทุนเล็กๆ ให้พนักงาน และเป็นวิธีการที่นำไปสู่เป้าหมายสูงสุดของ CSR ในการเปลี่ยนแปลงนโยบายขององค์กรธุรกิจ การมีพันธกิจกับสังคมตราไว้ในวิสัยทัศน์ขององค์กร รวมไปถึงการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมในองค์กรด้วย เช่น ถ้าเป็นองค์กรที่มีความรับผิดชอบต่อสังคมจะต้องไม่ผลิตสินค้าที่เป็นอันตราย ถ้าเป็นโรงงานของเด็กเล่นก็จะไม่ผลิตของเล่นประเภทอาวุธที่ส่งเสริมให้เกิดการใช้ความรุนแรง หรือหากเป็นรีสอร์ตริมทะเลก็ต้องรู้ว่าไม่ควรปล่อยน้ำเสียลงทะเล เป็นต้น
ตัวอย่างในต่างประเทศมีให้เห็น หลายองค์กรที่ทบทวนตัวเอง ยกเลิกกิจการที่เป็นภัยกับสังคม หรือประกาศที่จะไม่ขยายการเติบโตใน 20 ปี อย่างบริษัทผลิตบุหรี่ การล้มเลิกไม่ทำกิจการนับเป็นส่วนหนึ่งที่เข้าใจสารัตถะของชีวิต ซึ่งเป็นคำถามในเชิงปรัชญาพื้นฐานชีวิตที่ว่า "เราเกิดมาทำไม" , "เราจะรวยลำพังแบบนี้เพื่ออะไร" เพราะลึกๆ แล้วเชื่อว่าทุกคนมีธรรมชาติข้างในที่มีคุณธรรมของการใฝ่ดี ที่สุดแล้ว CSR ก็จะเปลี่ยนตัวเราข้างในด้วย
การเปลี่ยนแปลงในระดับจิตสำนึกจะทำให้เกิดความเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ คือ การสร้างความหมายให้กับชีวิต การสร้างให้องค์กรเกิดสิ่งนี้จะทำให้เกิดพลังมหาศาลกับคนในองค์กร เมื่อเปรียบเทียบกับบริษัทที่ไม่ทำอะไรเลย นั่นหมายถึง ท้ายที่สุด ผลประโยชน์จากการทำ CSR ก็จะย้อนกลับมาสู่องค์กรในทางอ้อม
"การให้" ในสังคมไทยว่า ยึดรูปแบบ "ให้ยามฉุกเฉิน" มากกว่า "ให้ยามปกติและไม่ปกติ" และไม่ตรงกับความต้องการของ "ผู้เดือดร้อน" ไม่เป็นระบบเท่าที่ควร ขาดความต่อเนื่อง แต่ข้อดีของคนไทยที่ทั่วโลกยอมรับคือ "ความมีน้ำใจ" ฉะนั้น ภาคธุรกิจต้องปรับทัศนคติในเรื่อง "การให้" ไม่ต้องสนใจว่า "ใครจะเป็นผู้รับ" รวมทั้งต้องสร้างระบบ "การให้ตามหลักธรรมาภิบาล" ซึ่งมีความยั่งยืนมาก
ที่มา https://www.sara-dd.com/index.php?option=com_content&view=article&id=211:corporate-social-responsibility-in-thailand&catid=25:the-project&Itemid=72