ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ ว่าเรื่อง การนอนกับการกินนั้นเกี่ยวข้องกัน ซึ่ง การกินและการเสียเงิน ก็เกี่ยวข้องกันอย่างยากจะปฏิเสธ ในยุคที่คนส่วนใหญ่ต้องใช้เงิน เพื่อซื้อหาอาหาร
เชื่อหรือไม่ ? การนอนที่ดีจะทำให้คุณรวยขึ้นได้
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ ว่าเรื่อง การนอนกับการกินนั้นเกี่ยวข้องกัน ซึ่ง การกินและการเสียเงิน ก็เกี่ยวข้องกันอย่างยากจะปฏิเสธ ในยุคที่คนส่วนใหญ่ต้องใช้เงิน เพื่อซื้อหาอาหาร แล้วมันเกี่ยวข้องกันได้อย่างไร ? คำตอบก็คือ เจ้าฮอร์โมน 2 ชนิดที่ควบคุมความอยากอาหาร ได้แก่ เลปติน (Leptin) และเกรลิน (Ghrelin) นั่นเอง
เลปติน (Leptin) ทำหน้าที่ส่งสัญญาณความรู้สึกอิ่ม เมื่อเลปตินที่ไหลเวียนในกระแสเลือด อยู่ในระดับสูง ความอยากอาหารของคุณจะถูกระงับไว้ทำให้คุณไม่รู้สึกอยากกิน ในทางตรงข้าม
เกรลิน (Ghrelin) กระตุ้นความรู้สึกหิวอย่างรุนแรง เมื่อระดับเกรลินเพิ่มขึ้น ความรู้สึกอยากกินของคุณก็สูงขึ้นเช่นกัน หากฮอร์โมนชนิดใด ใน 2 ชนิดนี้ ไม่สมดุลก็จะกระตุ้นให้คุณ กินมากขึ้น น้ำหนักตัวจึงเพิ่มไปด้วย และหากทำให้ฮอร์โมนทั้งสองปั่นป่วน ก็ยิ่งมีความเป็นไปได้สูง ที่น้ำหนักตัวจะเพิ่มขึ้น
มีงานวิจัยของ ดร.อีฟ แวน คอเตอร์ แห่งมหาวิทยาลัยชิคาโก สหรัฐอเมริกา เพื่อหาความเชื่อมโยง ระหว่างการนอนหลับ กับความอยากอาหาร พบว่าผู้คนจะหิวโหยมากขึ้นหลายเท่า เมื่อนอนหลับคืนละ 4-5 ชั่วโมง และมีรายงานว่า พวกเขาอยากอาหารบ่อยกว่าเดิม แม้จะเป็นเพียงวันที่ 2 ของการนอนน้อย เท่านั้น
ตัวการสำคัญ คือ เลปตินและเกรลินนี่เอง การนอนหลับไม่เพียงพอ ลดความเข้มข้นของฮอร์โมนแลปติน ที่คอยให้สัญญาณความอิ่ม และเพิ่มระดับฮอร์โมนเกรลิน ซึ่งกระตุ้นความหิว การนอนน้อยทำให้ตัวส่งสัญญาณ “ฉันอิ่ม” ถูกถอนออกไปจากร่างกาย และยังขยายความรู้สึก “ฉันยังหิวอยู่” ให้รุนแรงขึ้น
ด้วยเหตุนี้ ผู้เข้าร่วมจึงไม่รู้สึกพึงพอใจ กับอาหารเมื่อนอนน้อย และในการทดลองเพิ่มเติมพบว่า เมื่อถูกทำให้นอนน้อยลง 4 ชั่วโมง (จาก 8 ชั่วโมงครึ่ง เหลือ 4 ชั่วโมงครึ่ง) ผู้เข้าร่วมทดลองจะกินมากขึ้น วันละ 300 kcal หรือทะลุ 1,000 kcal ไปไกล ก่อนจะสิ้นสุดระยะเวลาหลายวัน ของการทดลองเสียอีก
ที่สำคัญ งานวิจัยของ คอเตอร์ ยังสังเกตเห็นว่า พฤติกรรมโหยหาของหวาน เช่น คุกกี้ ช็อกโกแลตและไอศครีม อาหารอุดมด้วยคาร์โบไฮเดรตที่หนักท้อง เช่น ขนมปังและพาสต้า และขนมขบเคี้ยวเค็มๆ เช่น มันฝรั่งทอดและเพรสเซล ล้วนเพิ่มขึ้น 30-40% เมื่อคุณนอนหลับน้อยลงหลายชั่วโมงในแต่ละคืน
ขณะที่ผู้เข้าร่วมการทดลองที่ง่วงนอนอยากกินอยากกินอาหารที่อุดมด้วยโปรตีน เช่น เนื้อสัตว์และปลา ผลิตภัณฑ์จากนม เช่น โยเกิร์ตและชีส และอาหารมันๆ เพิ่มขึ้น 10-15%
นี่แหละ คือ ผลเสียจากการนอนดึก นอนน้อย เราต้องเสียเงินซื้อหาอาหารมากินมากจน เกินควรเพราะร่างกายไม่รู้สึกอิ่มเสียที เงินในบัญชีค่อยๆ ลดน้อยถอยลง ส่วนน้ำหนักบนตราชั่ง และรอบเอวของเราค่อยๆ เพิ่มขึ้น ยังไม่นับรวมถึงแนวโน้มที่จะเป็นโรคอ้วนและเบาหวานประเภทที่สอง ซึ่งอาจสร้างภาระค่าใช้จ่ายอีกมหาศาลให้แก่เรา
รู้อย่างนี้แล้ว คงต้องหันมาใส่ใจการนอนให้มากขึ้น เพื่อสุขภาพที่ดีและเงินในบัญชีที่เหลือมากขึ้น อินชาอัลลอฮ์