https://cdc.iainponorogo.ac.id/wp-content/gampang-menang/https://cdc.iainponorogo.ac.id/-/demo/https://kebonagung.pacitankab.go.id/-/gampang-menang/
หลักในการเขียนข้อบังคับการทำงานสำหรับนายจ้าง ตอนที่ 6 MUSLIMTHAIPOST

 

หลักในการเขียนข้อบังคับการทำงานสำหรับนายจ้าง ตอนที่ 6


473 ผู้ชม


หลักในการเขียนข้อบังคับการทำงานสำหรับนายจ้าง ตอนที่ 6




หลักในการเขียนข้อบังคับการทำงานสำหรับนายจ้าง

ตอนที่ 6.........

 

7.คำนึงถึงผลเสียของนายจ้างในระยะยาวเสมอ

 

            บางสถานประกอบการกำหนดข้อบังคับการทำงานในส่วนที่เกี่ยวกับการเข้า-ออกงานของลูกจ้างไว้ดังนี้ “ข้อ 16 พนักงานจะต้องเข้างานไม่เกินเวลา 08.00 น. และออกจากงานเวลา 17.00 น. การเข้างานสายแต่ไม่เกิน 08.15 น. อนุโลมให้โดยไม่ถือว่ามาสาย และไม่ถูกตัดค่าจ้างตามเวลาที่มาสาย การเข้างานหลังจาก 08.15 แต่ไม่เกิน 08.45 น.ให้หักค่าจ้างตามเวลาที่มาสายการมาทำงานสายหลังจาก 08.30 น.ให้ถือว่าขาดงานครึ่งวันและต้องถูกตัดค่าจ้างครึ่งวันทำงาน” การเขียนข้อบังคับการทำงานเช่นนี้มีผลดังต่อไปนี้ สำหรับประโยคที่ว่า “การเข้างานสายแต่ไม่เกิน 08.15 น. อนุโลมให้โดยไม่ถือว่ามาสาย” หมายความว่า หากเข้างานไม่เกิน 08.15 น. ไม่มีความผิดหรือโทษใดๆ ตามข้อบังคับการทำงาน จึงไม่แตกต่างอะไรกับการมีเนื้อหาของระเบียบว่า บริษัทนี้มีเวลาเข้างาน 08.15 น. ดังนั้น เวลาเข้างานที่กำหนดไว้ 08.00 น. จึงไม่มีความหมายใดในภาคปฏิบัติ และในความเป็นจริงเมื่อย้อนไปดูข้อมูลเก่าๆ ของฝ่ายบุคคลเกี่ยวกับการเข้า – ออกงานของพนักงานย้อนหลังไป 2 ปีเฉลี่ยแล้ว ปรากฏว่า จำนวน16% เข้างานระหว่าง 07.00 น. ไม่เกิน 08.00 น. จำนวน 80% เข้างานระหว่าง 08.00 – 08.15 น. ส่วนที่มาหลังจาก 08.15 น. มีประมาณ 3 – 4% ฝ่ายจัดการจึงกำหนดข้อบังคับการทำงานใหม่ว่า “พนักงานจะต้องเข้างานไม่เกินเวลา 08.00 น. และออกจากงานเวลา 17.00 น.” ไม่มีการอนุโลมอีกต่อไป ปรากฏว่า หลังจากนั้น 6 เดือนมาดูข้อมูลใหม่กลายเป็นว่า จำนวน 85% เข้างานระหว่าง 07.00 – 08.00 น. เลยทีเดียวสำหรับประโยคที่ว่า “การมาทำงานสายหลังจาก 08.30 น. ให้ถือว่าขาดงานครึ่งวันและต้องถูกตัดค่าจ้างครึ่งวัน” เกิดผลในความเป็นจริงว่า มีพนักงานจำนวนหนึ่ง (ที่ค่อนข้างจะหัวหมอ) มักเห็นโอกาสว่า ในเมื่อเช้าวันนี้ตนมีความขัดข้องไม่ว่ามาจากสาเหตุการจราจร หรือฝนฟ้าตก หรือเพราะเป็นนิสัยถาวร (สันดาน) อาจจะมาสายเกินกว่า 08.30 น. ก็เลยถือโอกาสลาป่วย 1 วันเสียเลย ซึ่งบริษัทนายจ้างก็จะขาดแรงงานไป 1 วันเต็ม ฝ่ายจัดการจึงแก้ไขข้อบังคับการทำงานในส่วนนี้เป็นว่า “การเข้างานหลัง 08.00 น. ถือว่ามาสาย และต้องถูกตัดค่าจ้างตามจำนวนเวลาที่มาสาย” หลังจากนั้นไม่นานนักสถิติของลูกจ้างที่ขอลาป่วย 1 วันในรอบเดือนเมื่อเทียบกับเดือนก่อนในปีเดียวกัน และเทียบกับเดือนเดียวกันในปีก่อนก็ลดอย่างเห็นได้ชัด สรุปแล้วข้อบังคับการทำงานเกี่ยวกับการเข้า-ออกงานของบริษัทก็เปลี่ยนแปลงแก้ไขเป็นว่า “พนักงานจะต้องเข้างานไม่เกินเวลา 08.00 น. และออกจากงานเวลา 17.00 น. การเข้างานหลัง 08.00 น. ถือว่ามาสายและต้องถูกตัดค่าจ้างตามจำนวนเวลาที่มาสาย” ซึ่งสั้น กระชับ ชัดเจนดี เป็นคุณแก่ลูกจ้างมากกว่าเดิม ทั้งช่วยให้พนักงานมาทำงานเร็วขึ้นเป็นจำนวนมาก และช่วยลดอัตราการลาป่วย (อย่างเป็นเท็จ) อีกด้วย

ที่มา : สมบัติ ลีกัล

เรื่องโดย : เกรียงไกร  เจียมบุญศรี

25/4/2549

อัพเดทล่าสุด