การพัฒนาองค์การกับการบริหารทรัพยากรมนุษย์

 ทําไมต้องพัฒนาองค์การ

       คําถามนี้เป็นคําถามสําคัญและท้าทายตัวเราเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าเราอยู่ในฐานะเป็นนักบริหารทรัพยากรมนุษย์ เพราะความกระตือรือร้น สนใจเรียนรู้และนําแนวคิดการพัฒนาองค์การไปปรับใช้กับการทํางานในองค์การจะมากน้อยและมีประสิทธิภาพเพียงใด ก็ขึ้นอยู่กับความเข้าใจและตระหนักถึงความจําเป็นขององค์การที่ต้องมีการพัฒนาองค์การอย่างต่อเนื่องนั่นเอง
       สุนันทา (ดร.สุนันทา เลาหนันท์, 2531 : 69 - 71) กล่าวไว้ว่า เงื่อนไขที่ สําคัญยิ่งที่ จะทําให้การเปลี่ยนแปลงในองค์การได้ผลจริงจังก็คือ บุคคลในองค์การที่มีบทบาทในการกําหนดแนวยุทธศาสตร์ขององค์การ ตระหนักและรับรู้ถึงความจําเป็นที่ต้องมีการเปลี่ยนแปลงอย่างจริงจัง ซึ่งเกิดจากการมองเห็นปัญหา ข้อบกพร่อง หรือความจําเป็นต่างๆ ที่ต้องการเปลี่ยนแปลงโดยมีการวางแผนไว้ล่วงหน้าสถานการณ์หรือความจําเป็นต่อไปนี้ เป็นเครื่องชี้ให้ผู้บริหารตระหนักถึงการนําเอาหลักการพัฒนาองค์การมาปฏิบัติใช้ในองค์การ
       1.ความจําเป็นต้องเปลี่ยนแปลงแนวยุทธศาสตร์ ด้านการจัดการ (Managerial Strategies) เช่น การปรับปรุงแก้ไขเทคนิควิธีการปฏิบัติงาน ระบบการวินิจฉัยสั่งการ การจูงใจ การสื่อข้อความ ระบบการให้รางวัล เป็นต้น ซึ่งทําให้องค์การต้องมีการวางแผนการเปลี่ยนแปลงอย่างเป็นระบบ
       2.ความจําเป็นที่ต้องการเปลี่ยนแปลงวัฒนธรรมองค์การ ตัวอย่างเช่น กรรมการบริษัทมีความเห็นว่า การบริหารงานแบบระบบครอบครัวของบริษัทไม่เหมาะสม กับสภาพแวดล้อมการแข่งขันในปัจจุบัน แม้ว่าบริษัทจะประสบความสําเร็จอย่างดีตั้งแต่อดีต จึงมองเห็นว่ามีความจําเป็นต้องเปลี่ยนแนวการบริหารจากระบบครอบครัว ไปสู่การบริหารโดยนักบริหารมืออาชีพ กรณีนี้เป็นการเปลี่ยนวัฒนธรรมการบริหารองค์การทั้งหมด ซึ่งจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆ หลายอย่างด้วยกัน เช่น การเปลี่ยนแปลงทัศนคติ หลักเกณฑ์การบริหารงาน เป็นต้น
       3.ความจําเป็นในการปรับเปลี่ยนโครงสร้าง และบทบาทต่างๆ ขององค์การ โดยที่การจัดโครงสร้างและการกําหนดความรับผิดชอบตามโครงสร้างปัจจุบันไม่เหมาะสม หรือขาดความชัดเจนในการตอบสนองต่อสถานการณ์ขององค์การที่ เปลี่ยนแปลงไป เช่น ขาดหน่วยงานวางแผนกลยุทธ์ขององค์การ สายการบังคับบัญชาที่ยาวเกินไป ส่งผลต่อความรวดเร็วในการควบคุมบังคับบัญชา การมอบหมายอํานาจให้ผู้บริหารให้เหมาะสมกับความรับผิดชอบ สิ่งเหล่านี้เป็นการเปลี่ยนแปลง ซึ่งต้องอาศัยการวางแผน อย่างเป็นระบบตามแนวทางการพัฒนาองค์การ
       4.ความจําเป็นต้องปรับปรุงความร่วมมือร่วมใจระหว่างกลุ่ม ซึ่งเราจะพบว่าองค์การต้องสูญเสียพลังไปโดยเปล่าประโยชน์ จากการขาดความร่วมมือร่วมใจกันระหว่างกลุ่มในองค์การ องค์การที่มีการวางแผนการพัฒนาองค์การ เพื่อสร้างความร่วมมือร่วมใจระหว่างกลุ่มอย่างดี จะช่วยลดปัญหาและสร้างบรรยากาศที่ดีในการทํางานขององค์การตลอดจนประสิทธิภาพที่ดีขององค์การในระยะยาว
       5.ความจําเป็นขององค์การที่จะต้องทําให้ระบบการสื่อสารเป็นไปอย่างเปิดกว้างยิ่งขึ้น เพื่อลดช่องว่างของการติดต่อสื่อสาร และการมีข้อมูลที่ทันสมัยเชื่อถือได้อย่างเพียงพอในการตัดสินใจทางการบริหาร
       6.ความจําเป็นขององค์การที่ต้องมีการวางแผนที่ดีขึ้น หน้าที่ในการวางแผนไม่ได้ถูกจํากัดอยู่เฉพาะกับผู้บริหารผู้เดียวอีกต่อไป ผู้ปฏิบัติงานในองค์การจำเป็นต้องมีความรู้ และทักษะที่จําเป็นในการวางแผน จึงต้องมีการพัฒนาองค์การเพื่อปรับปรุงการวางแผนและกําหนดเป้าหมายร่วมกันของผู้ปฏิบัติงานในองค์การ
       7.ความจําเป็นต้องยุบรวมกับหน่วยงานอื่นหรือองค์การอื่นๆ ซึ่งจําเป็นต้องมีการวางแผนการเปลี่ยนแปลงอย่างเป็นระบบด้วยการพัฒนาองค์การ
       8.ความจําเป็นต้องเปลี่ยนแปลงวิธีการจูงใจบุคคลในองค์การ เพื่อให้พนักงานเกิดความรู้สึกเป็นเจ้าของ และมีส่วนร่วมในการทำงาน โดยเปิดโอกาสให้บุคคลมีส่วนร่วมในการดําเนินงาน และมุ่งประสานความต้องการส่วนบุคคลให้สอดคล้องกับเป้าหมายขององค์การโดยส่วนรวม
       9.ความจําเป็นต้องปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่ (มนูญ วงศ์นารี,  2519 : 21 - 22 อ้างใน ดร.สุนันทา เลาหนันท์, 2531 : 71) ซึ่งอาจเกิดจากการขยายตัวและการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของเทคโนโลยีหรือวิทยาการสมัยใหม่ การติดต่อสื่อสาร ค่านิยมและอุดมการณ์ของคนรุ่นใหม่ สภาวะทางเศรษฐกิจที่ขยายตัว ปัญหาสังคมที่เพิ่มขึ้น ตลอดจนสภาวะการแข่งขันทางตลาดและการค้า เป็นต้น ดังนั้นองค์การจึงมีความจําเป็นต้องแสวงหากลไกที่จะปรับตัวเองให้สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงเหล่านั้นได้ จึงจําเป็นต้องวางแผนการเปลี่ยนแปลงในลักษณะของ "การป้องกันปัญหา" (Proactive Approach) มากกว่าจะเป็นการเปลี่ยนแปลงในรูปของการ "ตามแก้ปัญหา" (Reactive Approach)
       เหล่านี้เป็นบางส่วนของสถานการณ์หรือความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นจริงในองค์การทุกแห่ง และความแตกต่างกันของวิธีการที่องค์การแต่ละแห่งเลือกใช้ เพื่อตอบสนองต่อสภาพเหล่านี้ นํามาซึ่งความรุนแรง เจ็บปวด หรือผลกระทบต่อองค์การที่แตกต่างกันไป ตลอดจนกระทบต่อความสําเร็จหรือล้มเหลวในการบริหารองค์การ ทั้งในระดับบุคคล เช่น ขวัญและกําลังใจ ความทุ่มเทในการทํางาน ระดับกลุ่มหรือทีม เช่น การสื่อสาร การประสานงานภายในการทํางานเป็นทีม ไปจนถึงระดับหน่วยงานและองค์การในที่สุด
       
(โปรดติดตามต่อนะจ๊ะ)

โดย ผู้จัดการรายสัปดาห์