ค่าน้ำมันรถ สำหรับพนักงาน ที่ใช้รถยนต์ส่วนตัวไปในกิจธุระของบริษัท
นายจ้างบางรายได้กำหนดระเบียบเกี่ยวกับการเบิกค่าน้ำมันรถให้แก่พนักงานที่นำรถยนต์ส่วนตัวไปใช้ในกิจธุระของบริษัท โดยจ่ายให้เป็นอัตราต่อกิโลเมตร
ค่าน้ำมันรถที่จะได้รับยกเว้น ไม่ต้องนำมาคำนวณภาษีตาม ม..42(1)
“ค่าเบี้ยเลี้ยงหรือค่าพาหนะ ซึ่งลูกจ้างหรือผู้รับหน้าที่หรือตำแหน่งงาน หรือผู้รับทำงานให้ ได้จ่ายไปโดยสุจริตตามความจำเป็นเฉพาะ ในการที่จะต้องปฏิบัติการตามหน้าที่ของตนและได้จ่ายไปทั้งหมดในการนั้น” ซึ่งจะต้องประกอบไปด้วยหลักเกณฑ์และเงื่อนไขดังนี้
ต้องมีหลักฐานการใช้รถและพิสูจน์ได้ว่าเป็นการจ่ายไปโดยสุจริตตามความจำเป็นเพื่อการปฏิบัติหน้าที่ของตน และจำนวนเงินค่าใช้จ่ายนั้นได้จ่ายไปทั้งหมดเพื่อการปฏิบัติงานตามหน้าที่นั้นด้วย- มีระเบียบของนายจ้างอนุญาตให้มีการเบิกจ่ายค่าน้ำมันรถได้
- มีหนังสือหรือบันทึกอนุญาตให้เดินทางไปติดต่องาน ระบุว่าเป็นการเดินทางจากที่ใดไปที่ใด ระยะทางเท่าใด ชื่อเจ้าของรถ และหมายเลขทะเบียนรถ
- ใบเสร็จค่าน้ำมันรถที่ระบุชื่อเจ้าของรถ หมายเลขทะเบียนรถ
นอกเหนือจากหลักเกณฑ์ดังกล่าวที่ระบุข้างต้น ถือเป็นประโยชน์เพิ่มที่ลูกจ้างได้รับจากการทำงานตาม ม.40(1) แห่งประมวลรัษฎากร ซึ่งจะต้องนำเงินจำนวนนั้นมาคำนวณเพื่อเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาด้วย
ที่มา : สมาชิก HR