หนังสือเตือนของนายจ้างจะต้องมีรูปแบบอย่างใดจึงจะเป็นการสมบูรณ์ไม่มีกฎหมายบัญญัติไว้
| คดีแดงที่ 1336/2527 | บริษัทไทยโรงแรม จำกัด ฯ โจทก์ |
พระราชบัญญัติแรงงานสัมพันธ์ พ.ศ. 2518 มาตรา 123
หนังสือเตือนของนายจ้างจะต้องมีรูปแบบอย่างใดจึงจะเป็นการสมบูรณ์ไม่มีกฎหมายบัญญัติไว้ ฉะนั้นการจะวินิจฉัยว่าหนังสือใดเป็นหนังสือเตือน จึงพิจารณาโดยความคิดเห็นของบุคคลสามัญจะพึงเข้าใจ โจทก์เคยมีแบบฟอร์มใบเตือนใช้อยู่ทั่วไป ครั้นในคราวเตือนลูกจ้างมิได้ใช้แบบฟอร์มเช่นนั้น เมื่อหนังสือดังกล่าวมีข้อความเตือนลูกจ้างอย่างชัดแจ้ง ทั้งยังมีข้อความว่าต่อไปจะลงโทษหากปฏิบัติทำนองเดิมอีก ดังนี้ เป็นการว่ากล่าวและตักเตือนเป็นหนังสือโดยชอบแล้ว
…………………..……………………………………………………………..
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เลิกจ้างนายวัสชโย นายวัสชโยร้องต่อจำเลยว่าการเลิกจ้างเป็นการกระทำอันไม่เป็นธรรม ให้โจทก์รับกลับเข้าทำงานต่อหรือจ่ายค่าเสียหายจำเลยพิจารณาแล้วมีคำสั่งว่า การเลิกจ้างเป็นการกระทำอันไม่เป็นธรรม ให้โจทก์จ่ายค่าเสียหายหรือรับนายวัสชโยกลับเข้าทำงาน โจทก์เห็นว่าาโจทก์เลิกจ้างนายวัสชโยเพราะกระทำผิดอาญาโดยเจตนาแก่นายจ้าง จงใจให้นายจ้างได้รับความเสียหาย ฝ่าฝืนข้อบังคับระเบียบและคำสั่งอันชอบด้วยกฎหมายของนายจ้าง โดยนายจ้างว่ากล่าวตักเตือนแล้ว และการฝ่าฝืนมีลักษณะร้ายแรง การเลิกจ้างไม่เป็นการฝ่าฝืนพระราชบัญญัติแรงงานสัมพันธ์ พ.ศ. ๒๕๑๘ มาตรา ๑๒๓ ขอให้เพิกถอนคำสั่งจำเลย
จำเลยให้การว่า คำสั่งของจำเลยชอบแล้ว จำเลยเลิกจ้างนายวัสชโยระหว่างข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างมีผลบังคับอยู่ นายวัสชโยมิได้กระทำผิดตามพระราชบัญญัติแรงงานสัมพันธ์ พ.ศ. ๒๕๑๘ มาตรา ๑๒๓
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้เพิกถอนคำสั่งของคณะกรรมการแรงงานสัมพันธ์
จำเลยอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่า หนังสือเตือนของนายจ้างจะต้องมีรูปแบบอย่างใดจึงจะเป็นการสมบูรณ์ ไม่มีกฎหมายบัญญัติไว้ ฉะนั้น การที่จะวินิจฉัยว่าหนังสือใดเป็นหนังสือเตือนจึงพิจารณาโดยความคิดเห็นของบุคคลสามัญจะพึงเข้าใจ โจทก์เคยมีแบบฟอร์มหนังสือเตือนใช้อยู่ทั่วไป ครั้นในคราวเตือนนายวัสชโยมิได้ใช้แบบฟอร์มเช่นนั้น เมื่อหนังสือดังกล่าวมีข้อความเตือนนายวัสชโยอย่างชัดแจ้ง ทั้งยังได้มีข้อความว่าต่อไปจะลงโทษหากปฏิบัติทำนองเดิมอีก ดังนี้ ฟังได้ว่าเป็น "การว่ากล่าวและตักเตือนเป็นหนังสือ" โดยชอบแล้ว เมื่อกรณีฟังว่านายวัสชโยกระทำฝ่าฝืนข้อบังคับระเบียบอันชอบด้วยกฎหมายของโจทก์ผู้เป็นนายจ้าง โดยนายจ้างได้ว่ากล่าวและตักเตือนเป็นหนังสือแล้วยังมากระทำซ้ำอีก ทั้งยังเป็นการกระทำโดยจงใจทำให้นายจ้างได้รับความเสียหายเป็นความผิดร้ายแรง การที่โจทก์ซึ่งเป็นนายจ้างเลิกจ้างจึงเป็นธรรมแล้ว
พิพากษายืน
(วรา ไวยหงษ์ - ขจร หะวานนท์ - จุนท์ จันทรวงศ์ )
ศาลแรงงานกลาง - นายวินัย วิมลเศรษฐ์
ศาลอุทธรณ์ -