ยารักษาโรครูมาตอยด์ แพทย์ที่เก่งที่สุด เฉพาะทาง โรครูมาตอยด์ สมุนไพรรักษาโรครูมาตอยด์

โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ เป็นโรคข้ออักเสบเรื้อรังที่เกิดจากความผิดปกติของระบบภูมิคุมกันของร่างกาย โดยมีการหลั่งสารออกมาทำลายเยื่อบุข้อ ทำให้เยื่อบุข้อมีการอักเสบหนาตัวขึ้น มีการสร้างน้ำไขข้อเพิ่มขึ้น ทำให้เกิดการปวด บวม แดงร้อนที่ข้อและข้อฝืดแข็ง เมื่อกระบวนการอักเสบเกิดขึ้นเรื้อรังและไม่ได้รับการรักษาที่ถูกต้องจะทำ ให้เกิดการทำลายข้อ กระดูก กระดูกอ่อนผิวข้อและส่วนประกอบอื่นๆของข้อ ทำให้ข้อเกิดอาหารผิดรูปได้

นอกจากอาการทางระบบข้อแล้ว ผู้ป่วยบางรายอาจมีอาการแสดงในระบบอื่นๆ นอกระบบข้อได้ด้วย เช่น ตา ประสาท กล้ามเนื้อ เป็นต้น

โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์พบได้บ่อยเพียงใด 

            โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์จัดเป็นโรคข้ออักเสบเรื้อรังที่พบบ่อยที่สุด พบได้ตั้งแต่เด็กจนกระทั่งผู้สูงอายุ แต่โดยทั่วไปแล้วจะพบในช่วงอายุ 20-40 ปี พบในเพศหญิงมากกว่าเพศชาย 3-4 เท่า และพบอุบัติการณ์ 1.2 คนต่อประชากร 1,000 คน

สาเหตุที่ทำให้เกิดโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ 

            ยังไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัด อาจเกี่ยวข้องกับลักษณะทางพันธุกรรมบางอย่างที่เสี่ยงต่อการเกิดโรคร่วมกับปัจจัยสิ่งแวดล้อมภายนอก เช่น การติดเชื้อไวรัส เชื้อแบคทีเรีย และความเครียด เป็นต้น

อาการของโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์เป็นอย่างไร 

            อาการแสดงทางข้อ 

• มีไข้ต่ำ ๆ อ่อนเพลีย เบื่ออาหาร น้ำหนักลด
• มีข้ออักเสบหลาย ๆ ข้อ พร้อมกัน ทั้งข้อเล็กและข้อใหญ่ มักเป็นที่ข้อมือ ข้อนิ้วมือ ข้อเท้า ข้อนิ้วเท้า ข้อศอก ข้อไหล่ ข้อเข่าทั้งสองข้าง มีอาการปวด บวม และกดเจ็บบริเวณข้อ
• ข้อฝืดตึงขยับลำบาก โดยเฉพาะตอนตื่นนอนตอนเช้านานกว่า 30 นาที และอาการปวดตึงมากขึ้นเวลาอากาศเย็น

อาการแสดงนอกข้อ

• ตรวจพบปุ่มรูมาตอยด์ใต้ผิวหนัง บริเวณข้อศอก ท้ายทอย หลังมือ และเท้า
• หลอดเลือดอักเสบ เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ เยื่อหุ้มปอดอักเสบ หรือ ปอดอักเสบชนิดมีใยพังผืดแทรกในปอด
• ปากแห้ง ตาแห้ง เยื่อบุตา หรือตาขาวอักเสบ
• ชาบริเวณฝ่ามือ

แพทย์ให้การวินิจฉัยว่าเป็นข้ออักเสบรูมาตอยด์ได้อย่างไร 

• จากการซักประวัติและการตรวจร่างกายทางข้อ 
• ตรวจเอ๊กซเรย์บริเวณมือ 2 ข้าง 
• ตรวจเลือด 

แนวทางการรักษาข้ออักเสบรูมาตอยด์ 

            เนื่องจากโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์เป็นโรคเรื้อรัง ไม่หายขาด การรักษาจะมุ่งเน้นที่ลดการอักเสบของข้อ บรรเทาอาการปวดข้อ ชะลอหรือยับยั้งการทำลายข้อ และจุดประสงค์ในการรักษาโรคระยะยาวคือควบคุมอาการโรคให้อยู่ในระยะสงบเพื่อไม่ให้โรคทำลายข้อ แม้วิธีการรักษาอาจมีผลข้างเคียงได้บ้าง แต่คุณประโยชน์ที่ได้รับมีเหนือกว่าอาการข้างเคียงที่เกิดขึ้น

การรักษาด้วยยา 

1. ยาแก้ปวดและยาต้านอักเสบ

ยาในกลุ่มนี้จะช่วยบรรเทาอาการปวดและการอักเสบ แต่จะไม่มีผลต่อการดำเนินโรค คือโรคยังคงดำเนินไปเรื่อย ๆ ทำให้ข้อมีความเสียหายต่อไป

        ยาแก้ปวด ได้แก่ พาราเซตามอล (Paracetamol) และทรามาดอล (Tramadol) ยากลุ่มนี้ไม่มีผลลดการอักเสบของข้อ มีฤทธิ์เพียงลดอาการปวดเท่านั้น

ผลข้างเคียงของยาทรามาดอล  

คือมึนศีรษะ เวียนศีรษะ คลื่นไส้ อาเจียนได้ ถ้ามีอาการก็ให้ลดขนาดรับประทานลง ถ้ายังมีอาการอีกให้หยุดยา และมาพบแพทย์ เพื่อรักยาแก้ปวดตัวอื่น

        ยาต้านการอักเสบหรือยา NSAIDs (เอ็นเสด) ยากลุ่มนี้บางชนิดออกฤทธิ์เร็วทันทีที่ใช้ และหมดฤทธิ์เร็ว บางชนิดออกฤทธิ์ช้าแต่อยู่นาน ยากลุ่มนี้ ได้แก่ ไดโคลฟิแนค (Diclofenac) , นาพร็อกซิน (Naproxen) , ไอบูโปรเฟ็น (Ibuprofen)

ผลข้างเคียงของยาต้านการอักเสบ 

• เกิดระคายเคืองทางเดินอาหาร เช่น จุกแน่น แสบท้อง จึงควรรับประทานยาพร้อมอาหาร และดื่มน้ำตามมาก ๆ แพทย์อาจให้ยาลดกรดในกระเพาะควบคู่ไปด้วย
• ผื่นแพ้ยา
• เลือดหยุดยากเมื่อมีบาดแผล
• ไตทำงานบกพร่อง โดยเฉพาะผู้ป่วยที่มีโรคไตอยู่ก่อนหรือผู้สูงอายุ

1. ยาปรับสภาพข้อ

เป็นยาที่ช่วยควบคุมกระบวนการอักเสบของข้อ ปรับเปลี่ยนการทำงานของระบบภูมิคุ้มกันที่ผิดปกติ ยากลุ่มนี้เป็นยาที่ออกฤทธิ์ช้า อาจต้องใช้เวลา 2-3 เดือนจึงจะเห็นผล ยาที่ใช้ส่วนใหญ่ ได้แก่

• คลอโรควิน (Chloroquine)
• ฮัยดร๊อกซี่คลอโรควิน (Hydroxychloroquine)
• เมโธเทร็กเซท (Methotrexate)
• ซัลผาซาลาซีน (Sulphasalazine) เป็นต้น

ผลข้างเคียงของยากลุ่มนี้

• คลื่นไส้ อาเจียน ปวดท้อง
• ผื่นแพ้ยา หรือ สีผิวคล้ำขึ้น
• มีผลต่อการทำงานของไขกระดูกและตับ แพทย์จึงต้องเจาะเลือดดูเป็นระยะ ๆ
• ยาบางตัว เช่น คลอโรควิน (Choloroquine) และฮัยดร๊อกซี่ คลอโรควิน (Hydroxychloroquine) เมื่อใช้ติดต่อกันเป็นเวลานานจะมีผลต่อการมองเห็น แพทย์จึงต้องให้ตรวจตาทุก 6 เดือน หรือปีละครั้ง
• หากมีการตั้งครรภ์หรือประสงค์จะตั้งครรภ์ควรบอกแพทย์เนื่องจากยาบางตัวจะมีผลต่อการพัฒนาของทารกในครรภ์ได้ เช่น ยาเมโธเทร็กเซท (Methotrexate)

1. ยาสเตียรอยด์

เป็นยาที่ทำให้อาการข้ออักเสบดีขึ้นเร็วที่สุดและลดอาการอักเสบได้เร็ว แต่ไม่ได้ยับยั้งการทำลายข้อ (เป็นยาที่มักผสมในยาหม้อ ยาลูกกลอน ยาสมุนไพร ยาชุดเกือบทุกชนิด) ยาสเตียรอยด์ที่ใช้ ได้แก่เพร็ดนิโซโลน (Preddisolone)

ผลข้างเคียงเมื่อใช้ติดต่อกันนาน ๆ

• อ้วน หน้าบวม
• ผิวบาง
• กระดูกพรุน
• มีโอกาสเป็นเบาหวาน ความดันโลหิตสูง
• ภูมิต้านทานต่ำ ทำให้เสี่ยงต่อการติดเชื้อได้ง่าย
• หัวกระดูกตะโพกยุบจากการขาดเลือด

1. สารชีวภาพ (Biological agents)

เป็นสารกลุ่มใหม่ที่เพิ่งนำเข้ามาใช้ในประเทศไทยเมื่อไม่นานมานี้เอง เป็นสารที่มีฤทธิ์ยับยั้งสารที่ก่อให้เกิดการอักเสบในโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ ยากลุ่มนี้มีราคาค่อนข้างสูง ได้แก่ ยาอีทาเนอร์เซปท์ (Etanercept) , ยาอินฟลิซิแมบ (Infliximab) ยากลุ่มนี้ใช้โดยวิธีการฉีดเข้าเนื้อเยื่อใต้ผิวหนัง หรือฉีดเข้าหลอดเลือดดำ

การรักษาทางเวชศาสตร์ฟื้นฟู

            นอกจากการรักษาโดยการใช้ยาแล้ว การรักษาทางเวชศาสตร์ฟื้นฟูก็มีบทบาทสำคัญในการลดอาการปวด ป้องกันและลดภาวะข้อผิดรูปข้อติดแข็ง เพิ่มความแข็งแรงของกล้ามเนื้อที่เกี่ยวข้อง ซึ่งจะทำให้ผู้ป่วยมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น โดยแบ่งการรักษาทางเวชศาสตร์ฟื้นฟูตามระยะการอักเสบของข้อ คือ

1.ระยะข้ออักเสบเฉียบพลัน

ในระยะนี้จะมีอาการปวดข้ออย่างมาก มีอาการบวม แดงและร้อนบริเวณข้อชัดเจน การรักษาเวชศาสตร์ฟื้นฟูในระยะนี้คือ

1.1        เน้นให้พักข้อ เพื่อไม่ให้ข้ออักเสบมากขึ้น กล่าวคือ

• ในกรณีที่มีการอักเสบที่ข้อมือหรือข้อนิ้วมือ ให้ละเว้นหรือลดกิจกรรมที่ต้องใช้มือ
• ถ้ามีการอักเสบที่ข้อเข่าหรือข้อเท้า ให้ละเว้นการเดินมาก ๆ หรือใช้ไม้เท้าช่วยเพื่อลดการรับน้ำหนักของข้อ
• ถ้ามีอาการปวดข้ออย่างมากหรือปวดหลายข้อ แนะนำให้นอนพัก

1.2        ประคบข้อด้วยความเย็น

1.3        ไม่จำเป็นต้องบริหารข้อหรือกล้ามเนื้อในระยะนี้

2.ระยะข้ออักเสบเรื้อรัง

ในระยะนี้การอักเสบของข้อลดลง แต่ยังมีอาการปวด บวม และข้อฝืดตึง เพื่อเป็นการป้องกันไม่ให้มีอาการข้อติดแข็ง ข้อผิดรูป รวมทั้งเพื่อเพิ่มกำลังกล้ามเนื้อรอบ ๆ ข้อ ป้องกันกล้ามเนื้อลีบ จึงต้องทำการออกกำลังกายบริหารข้อเช้า – เย็น และเพื่อให้บริหารข้อได้ง่ายขึ้น ควรประคบอุ่นหรือแช่น้ำอุ่นให้กับข้อครั้งละประมาณ 10 นาทีก่อน (เนื่องจากความร้อนจะช่วยยืดเอ็น คลายกล้ามเนื้อทำให้ข้อเคลื่อนไหวได้สะดวก และลดอาการปวดข้อ)

3.ระยะข้ออักเสบสงบหรือไม่มีอาการปวดบวมที่ข้อ

ในระยะนี้สามารถออกกำลังกายได้ตามกำลังเหมาะสม แต่ไม่ควรเป็นการออกกำลังกายที่เพิ่มแรงกระแทกกับข้อ การออกกำลังกายที่สามารถทำได้ เช่น ปั่นจักรยาน แอโรบิค ว่ายน้ำ เดิน เป็นต้น

การดูแลตนเองในผู้ป่วยโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์

1     รับประทานยาในเวลาที่แพทย์สั่งทุกวัน หรือทุกสัปดาห์ ถ้าลืมในวันนั้นให้รับประทานในวันถัดไป หรือทันทีที่นึกได้

2     ไม่ควรเปลี่ยนแปลงขนาดของยาที่รับประทานเอง เว้นแต่แพทย์สั่ง

3     เมื่ออาการของโรคดีขึ้นแล้ว อย่าหยุดยาเอง เนื่องจากแม้อาการอักเสบจะหายไปแล้วแต่การดำเนินดรคยังคงอยู่ ข้ออาจมีการถูกทำลายไปเรื่อย ๆ ทำให้เกิดความพิการของข้อได้

4     หมั่นไปพบแพทย์อย่างสม่ำเสมอตามแพทย์นัด เพื่อที่แพทย์จะได้ประเมินผลและปรับการรักษาได้อย่างถูกต้อง

5     ถ้ามีอาการจากผลข้างเคียงของยา ให้มาพบแพทย์ก่อนวันนัดได้

6     งดการทำงานหนักหรือใช้ข้อช่วงที่ข้อกำลังมีการอักเสบเพราะจะทำให้ข้ออักเสบมากขึ้นได้

7     ควรมีการปรับเปลี่ยนกิจวัตรประจำวันทั้งอาชีพการงานได้เหมาะสม เพราะการใช้งานข้อมากจะทำให้ข้ออักเสบมากขึ้น

8     ปรับเปลี่ยนวัสดุ อุปกรณ์ ของใช้ชีวิตประจำวันให้เหมาะสม

9     ถ้ามีอาการข้อฝืดตึงแข็งหลังตื่นนอนในตอนเช้า ให้แช่น้ำอุ่น หรือประคบอุ่นให้กับข้อประมาณ 10 นาที เนื่องจากความร้อนทำให้กล้ามเนื้อรอบ ๆ ข้อและเอ็นคลายตัว ช่วยให้ขยับข้อได้เร็วขึ้นและยังช่วยลดอาการปวดข้อด้วย

10  การควบคุมน้ำหนักตัว เพื่อลดแรงกดที่บริเวณข้อ

11  พักผ่อนร่างกายและทำให้จิตใจให้สงบ หลับพักผ่อน 6-8 ชั่วโมงต่อวัน

12  ทำการบริหารข้ออย่างเหมาะสมและสม่ำเสมอ

 Link       https://fightingrheumatoid.exteen.com

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++=

                   สมุนไพรรักษาโรครูมาตอยด์

รูมาตอยด์ ...โรคข้อที่คุกคามผู้หญิง (Modernmom)
โดย: นพ.ปริยุทธิ์ เจียรพัฒนาคม
รู มาตอยด์เป็นหนึ่งในโรคข้ออักเสบ 4 ชนิด ซึ่งมีลักษณะอาการใกล้เคียงกับโรคข้ออื่น ๆ ทำให้เกิดความสับสนได้ อย่างเพื่อนของหมอป๊อบคนนี้ครับ
"อ้าว! เพ็ญไม่เจอกันตั้งนาน มาซื้อหนังสือเหรอ" หมอป๊อบทักเพื่อนสมัยมัธยม
"สบายดีเปล่า ครั้งสุดท้ายที่เจอกันก็ตอนเลี้ยงรุ่นกี่ปีแล้วเนี่ย" เพ็ญทักพร้อมกับทำท่าอยากคุยต่อ "กำลังว่าจะโทรไปหาอยู่พอดีเลย ขอปรึกษาหน่อยสิ"
เพ็ญเริ่มเล่าสาเหตุที่มาหาซื้อหนังสือ "เราปวดนิ้วมือทั้งสองข้างมาเกือบสองเดือนแล้ว ปวดสองข้างเท่า ๆ กันอย่างกับเอามือส่องกระจกแล้วความปวดวิ่งผ่านกระจก ได้แน่ะ ที่แปลกยิ่งไปกว่านั้น ตื่นเช้ามาจะปวดนานกว่าชั่วโมง พอได้ยืดเส้นยืดสายหน่อยเดี๋ยวก็ดีขึ้นมาเอง ความจริงนอนพักมาทั้งคืนน่าจะดีขึ้นด้วยซ้ำ วันนี้เลยว่าจะมาหาหนังสือเรื่องปวดข้อมืออ่านเสียหน ่อย"
"อืม! แล้วเคยมีอาการอย่างนี้มาก่อนหรือเปล่า"
"ปีที่แล้วเหมือนจะเป็นอยู่ซักเดือน กำลังจะไปหาหมอก็หายไปเอง สงสัยจะกลัวหมอมั้ง" เพ็ญรีบตอบ
"ขอดูมือหน่อยสิ" หมอป๊อบคลำดูมือของเพ็ญอย่างละเอียด พร้อมทั้งตรวจดูผิวที่แขนและข้อศอก แล้วอธิบายให้เพ็ญฟังว่า "ข้อนิ้วและเนื้อเยื่อรอบ ๆ ข้ออักเสบมากนะ เป็นทุกนิ้วเลย บวมเท่ากันทั้ง 2 ข้างเลย เคยสังเกตหรือเปล่าว่ามีตุ่มนูนที่ศอกขวาด้วย"
เพ็ญทำหน้างง ๆ แล้วลองคลำศอกตัวเอง "เออจริงด้วย ไม่เคยคลำดูเลย แต่ไม่เจ็บนะ"
หมอป๊อบเสริมต่อว่า "สงสัย ว่าจะเป็นโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ โรคนี้พบบ่อยเหมือนกัน จะเป็นกับผู้หญิงมากกว่าผู้ชายถึง 4 เท่า แล้วก็เป็นได้บ่อยในผู้หญิงช่วงอายุ 40 กว่าแบบเพ็ญนี่แหละ แต่บางทีเด็ก หรือคนสูงอายุก็เป็นได้"
ส่วนใหญ่เราจะดูว่า มีอาการที่เข้าเกณฑ์ของโรครูมาตอยด์ไหม จริง ๆ แล้วเกณฑ์ก็เป็นแค่แนวทางเท่านั้น บางครั้งคนไข้อาจยังมีอาการไม่ครบ แต่ตรวจเลือดหรือเอ็กซเรย์แล้วไม่พบเป็นโรคอื่น หมอก็อาจวินิจฉัยว่าคนไข้เป็นโรคนี้ได้"
เพ็ญรีบถามต่อ "แล้วอย่างเราต้องไปตรวจเลือด หรือเอ็กซเรย์หรือเปล่า"
"ก็ดีนะ แต่เราว่าผลเอ็กซเรย์มือของเพ็ญน่าจะอยู่ในเกณฑ์ปกติ เพราะเพิ่งเป็นไม่นาน คนที่เป็นโรคนี้แล้วดูแลรักษาไม่ดี ข้ออาจถูกทำลายจนเสีย เมื่อเอ็กซเรย์จะพบความผิดปกติ แม้ว่าจะมีอาการปวดข้อไม่มากก็ตาม อีกอย่างถ้าคนไข้มีอาการเหนื่อย หมออาจจะเอ็กซเรย์ปอด เพราะอาจมีความผิดปกติที่ปอดด้วย แต่พบไม่เยอะนะอาการแบบนี้"
ฟังหมออธิบายแล้วเพ็ญยิ่งสงสัย จึงถามต่อ "โรคนี้เกิดขึ้นได้ยังไงนะ"
หมอป๊อบเพิ่มเติมว่า "ยัง ไม่พบสาเหตุของโรคนี้ แต่เชื่อว่าอาจเกี่ยวกับฮอร์โมน กรรมพันธุ์ สิ่งแวดล้อม ที่อาจเกี่ยวข้องกับโรคนี้ คือการสูบบุหรี่ ขณะเดียวกันฮอร์โมนก็ส่งผลให้พบโรคนี้ในผู้หญิงมากกว ่าผู้ชาย ส่วนเรื่องกรรมพันธุ์พบว่า คนในครอบครัวเดียวกันมีโอกาสจะป่วยเป็นโรคนี้ได้สูงก ว่าคนทั่ว ๆ ไป ยิ่งเป็นพี่น้องแฝดไข่ใบเดียวกัน ยิ่งมีโอกาสป่วยเพิ่มขึ้น"
"โรคนี้ถ้าเป็นแล้วจะเป็นนาน อย่างน้อยก็เดือนกว่า บางคนเป็นหลายเดือน บางคนนานเป็นปี หรือเป็นตลอดชีวิตก็มี ไม่มีการตรวจที่สามารถบอกได้ว่าจะเป็นนานแค่ไหน ภูมิคุ้มกันของตัวเราที่เป็นตัวการสำคัญในการกระตุ้น ให้อวัยวะต่าง ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ข้อเกิดการอักเสบ พออักเสบเรื้อรังนาน ๆ โดยที่เราดูแลตัวเองไม่ดี ข้อก็จะผิดรูป ข้อยึด และใช้งานได้น้อยลง"
"ฟังดูน่ากลัวจัง ถ้าเราเป็นควรดูแลตัวเองยังไงดีล่ะ" เพ็ญถาม
"อย่างแรกเลยนะ รีบไปหาหมอเพื่อตรวจว่าเป็นโรคนี้ หรือไม่ คุณหมอจะให้ยามากิน ยาบางตัวลดการอักเสบที่กำลังเกิด บางตัว ทำให้โรคไม่กำเริบหรือทำให้หายจากโรคนี้ ยากลุ่มหลังนี้ ส่วนใหญ่ต้องกินนาน และอาจมีผลข้างเคียงจากการใช้ ฉะนั้นต้องกินยาให้ตรงเวลา และไปตรวจตามที่หมอนัด หมออาจจะให้ตรวจเลือดเป็นระยะ ๆ ด้วย
เรื่องยาอย่าซื้อกินเอง โดยเฉพาะพวกยาชุด ยาลูกกลอนที่ไม่รู้ส่วนผสม เพราะอาจมีสารสเตียรอยด์ อาจจะมีผลข้างเคียงร้ายๆ ตามมาอีกเยอะ
ที่สำคัญก็ต้องดูแลตัวเอง จะพึ่งหมอฝ่ายเดียวคงไม่ได้ ปัญหาสำคัญของโรคนี้คือ เป็นมากจนข้อต่าง ๆ ถูกทำลาย ก่อนรักษาคนไข้ส่วนใหญ่จะปวดข้อมากจนไม่อยากขยับเขยื ้อน เมื่อไม่ได้ใช้งานนาน ๆ บวกกับผิวข้อถูกโรคทำลาย ข้อก็จะเสียไป การกินยาจะลดการอักเสบ และทำให้ไม่ปวด เมื่อ อาการปวดดีขึ้น ต้องรีบบริหารข้อโดยการขยับข้อให้ได้มากที่สุดเท่าที ่จะทำได้ เช่น ที่ข้อมือ เราอาจจะทำท่าพนมมือ แล้วกลับเอาหลังมือมาดันกันตรงกันข้ามกับการพนมมือ ก็จะทำให้ข้อมือขยับได้ดี การกำเหยียดนิ้วมือให้เต็มที่วันละหลาย ๆ ครั้ง ก็เป็นการบริหารข้อนิ้วมือ เป็นต้น
ถ้าเราไม่ฝืนบริหารให้เพียงพอ เป็นหลายปีเข้า อาจต้องลงเอยด้วยการผ่าตัด แต่การผ่าตัดเป็นแค่การปรับให้การใช้งานของข้อดีขึ้น กว่าก่อนผ่าตัดเท่านั้น ไม่ได้ทำให้ข้อกลับมาเหมือนเดิม การช่วยเหลือตัวเองจึงดีที่สุด
ถ้าเป็น แล้วปฏิบัติตัวดี ๆ ก็แล้วกัน โชคดีนะที่เดี๋ยวนี้มียาออกใหม่หลายตัว มีโอกาสทำให้หายปวดเร็ว และหายจากโรคนี้สูง เราแนะนำให้ไปหาหมอสาขารูมาโตโลยี่ที่โรงพยาบาลใกล้บ ้านนะ ได้ผลยังไงส่งข่าวด้วยนะ" หมอป๊อบทิ้งท้าย

ลองสังเกตตัวเองดูหน่อยว่า เสี่ยงกับโรคนี้บ้างหรือเปล่า
ข้อยึดในช่วงเช้าหลังตื่นนอนนานกว่า 1 ชั่งโมงเกือบทุกวัน ติดต่อกันอย่างน้อย 6 สัปดาห์
ข้ออักเสบบวมแดงอย่างน้อย 3 ใน 14 ข้อ ติดต่อกันอย่างน้อย 6 สัปดาห์
ข้อในมืออักเสบ ติดต่อกันอย่างน้อย 6 สัปดาห์
ข้ออักเสบในตำแหน่งที่สมมาตรกัน (เช่น ข้อมือซ้าย สมมาตรกับข้อมือขวา) ติดต่อกันอย่างน้อย 6 สัปดาห์
พบตุ่มนูนใต้ผิวหนังในบริเวณจำเพาะ
ตรวจเลือดพบรูมาตอยด์แฟกเตอร์
เอ็กซเรย์พบผิวข้อถูกทำลาย
* คนไข้ที่มีอาการอย่างน้อย 4 ใน 7 ข้อจะถือว่าเป็นโรคนี้

Link          https://xn--12cg5gb3a0cj2k.exteen.com

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++