1.โรคอุจจาระร่วง  (Diarrhoeal Diseases)

                   ลักษณะทั่วไป  โรคอุจจาระร่วงที่จริงมิใช่โรค แต่เป็นอาการแสดงของโรคในระบบทางเดินอาหาร
โดยทั่วไป หมายถึง การถ่ายอุจจาระเป็นน้ำ 1ครั้ง หรือถ่ายเหลว 3ครั้งเป็นอย่างน้อยในเวลา 12 ชั่วโมง หรือถ่ายเหลว
มีมูกเลือดปน 1 ครั้ง อาจมีอาการคลื่นไส้ อาเจียน เป็นไข้ อ่อนเพลียร่วมด้วย และอาจมีอาการตั้งแต่เล็กน้อยจน
กระทั่งอาการรุนแรงจนเสียชีวิต ในเวลาอันรวดเร็วได้ โรคอุจจาระร่วงสามารถพบได้บ่อยในทุกฤดูกาล ทุกเพศ
ทุกวัย โดยเฉพาะเด็กที่มีอายุต่ำกว่า 5 ปี มักพบว่าเป็นกับเด็กที่ขาดอาหาร   กำลังหย่านม เปลี่ยนอาหาร และเด็กที่เลี้ยงด้วยนมผสม และพบในกลุ่มประชากรที่ด้อยการพัฒนาด้านการศึกษา และสุขวิทยาโดยปกติเชื้อโรค
มักจะเข้าสู่ร่างกายโดยการกินผ่านทางปากแล้วจะถูกสลายโดยน้ำย่อยของกระเพาะอาหารซึ่งมีฤทธิ์เป็นกรด หากเชื้อ
ถูกทำลายหมดก็จะไม่เกิดโรค แต่ถ้าเชื้อสามารถผ่านลงสู่ลำไส้เล็กได้ ซึ่งมีสภาวะเป็นด่างเชื้อจะสามารถอาศัยอยู่
และเจริญเติบโตแล้วทำให้เกิดโรค โดยเชื้อจะผลิตพิษไปกระตุ้นเยื่อบุลำไส้ให้หลั่งน้ำและเกลือแร่จากร่างกายสู่ลำไส้
มากกว่าปกติจนทำให้เกิดอาการอุจจาระร่วงได้ (ประกอบ บุญไทย. 2529 : 278-279)
               
               สาเหตุ โรคอุจจาระร่วงเกิดจากสาเหตุต่าง ๆ มากมาย ดังนี้  (ชวลิต  ทัศนสว่าง. 2533 : 96-97)
                   1.  จากการติดเชื้อโรค   หรือได้รับอาหารที่มีพิษของเชื้อโรคปนเปื้อนอยู่ ซึ่งเป็นสาเหตุที่พบบ่อยที่สุด เชื้อโรคที่เป็นสาเหตุของโรคอุจจาระร่วง อาจเป็นแบคทีเรีย ไวรัส หรือปาราสิตก็ได้
                       1.1  สาเหตุจากเชื้อแบคทีเรีย  เชื้อแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรคอุจจาระร่วง    ได้แก่ เชื้อวิบริโอพารา
เฮโมลัยติคัส (Vibrio Parahemolyticus) เชื้อชิเกลลา (Shigella) เชื้อซาลโมเนลลา (Salmonella)
และเชื้อเอสเซอริ เซียโคไล (Escherichia coli บางทีเรียกว่า E.coli) เป็นต้น
                      1.2  สาเหตุจากเชื้อไวรัส เชื้อไวรัสที่ทำให้เกิดโรคอุจจาระร่วง ได้แก่ เชื้อโรต้าไวรัส (Rotavirus) และเชื้อนอร์วอล์คไวรัส (Norwalk Virus) เป็นต้น
                     1.3  สาเหตุจากเชื้อปาราสิต เชื้อปาราสิตที่ทำให้เกิดโรคอุจจาระร่วง ได้แก่ เชื้ออมีบา (Amoeba) และหนอนพยาธิลำไส้ (Helminths) เป็นต้น
                 2.  จากยาหรือสารพิษบางชนิด เช่น การรับประทานยาระบายมากเกินขนาด
                 3.  จากความผิดปกติของระบบทางเดินอาหารส่วนล่าง เช่น ลำไส้เล็กมีการย่อยและดูดซึมไม่ดี ลำไส้ใหญ่มีเนื้องอก เป็นต้น
                 4.  จากสาเหตุอื่น ๆ เช่น ภาวะอารมณ์ตึงเครียด ความวิตกกังวล เป็นต้น ในที่นี้จะกล่าวถึงเฉพาะ
โรคอุจจาระร่วงที่มีสาเหตุจากการติดเชื้อโรคหรือได้รับอาหารที่มีพิษของเชื้อโรคปนเปื้อนอยู่
           
             การติดต่อ   โรคอุจจาระร่วงจะสามารถติดต่อได้โดยเชื้อโรคจะออกจากร่างกายผู้ป่วยทางอุจจาระ
และอาเจียน แล้วเข้าสู่ร่างกายผู้อื่นโดยการเดินหรือดื่มเข้าไป ซึ่งสามารถแพร่เชื้อได้โดยตรงจากการสัมผัส หรือแพร่
โดยแมลงนำไป หรืออาจแพร่โดยเชื้อมีแหล่งรังโรคในสัตว์ที่ใช้เป็นอาหาร แล้วคนติดเชื้อโรคโดยการกินเนื้อสัตว์ที่มี
เชื้อโรคอยู่เข้าสู่ร่างกาย ซึ่งผู้ติดเชื้อโรคแล้วจะสามารถแพร่เชื้อได้ตลอดเวลาที่มีเชื้ออยู่ในอุจจาระ โดยเชื้อจะมีระยะ
ฟักตัวแตกต่างกันดังนี้  (ประกอบ บุญไทย. 2529 : 279)
                1.  เชื้อแบคทีเรีย มีระยะฟักตัวประมาณ 2-7 วัน
                2.  เชื้อไวรัส มีระยะฟักตัวค่อนข้างสั้น ประมาณ 1-2 วัน
                3.  เชื้อปาราสิต มีระยะฟักตัวนานเป็นสัปดาห์หรือนานกว่า

                การควบคุมและป้องกันโรค  โรคอุจจาระร่วงสามารถควบคุมและป้องกันโรคได้ดังนี้ (ปริมณฑ์  กาญจนัษฐิติ. 2537 : 402-403)
                1.  การป้องกันก่อนการเกิดโรค โดย
                    1.1  ให้สุขศึกษาแก่ประชาชนในเรื่องความสะอาด การรักษาอนามัยส่วนบุคคล การประกอบอาหาร
ต้องสะอาดและถูกหลัก ตลอดทั้งการขับถ่ายอุจจาระในส้วมที่ปิดมิดชิด
                    1.2  การปรับปรุงสภาพแวดล้อมให้สะอาด ถูกสุขลักษณะ
                    1.3  ไม่รับประทานอาหารดิบ ๆ สุก ๆ แนะนำให้บริโภคอาหารที่สุกและปกปิดอาหารจากการตอม
ของแมลงต่าง ๆ
              2.  การควบคุมและป้องกันเมื่อเกิดโรคขึ้น โดย
                  2.1  ให้การรักษาด้วยสารน้ำและเกลือแร่ที่เหมาะสม ดังนี้
                         1)  ถ้าอุจจาระร่วงไม่มาก อาการไม่หนัก ให้งดอาหารไว้ก่อน แล้วดื่มน้ำผสมผงน้ำตาล
เกลือแร่ที่นิยมเรียกกันว่า โอ.อาร์.เอส. (Oral Rehydration Salt) เพื่อชดเชยน้ำ น้ำตาลและเกลือแร่ที่สูญเสียไป
สารละลายน้ำตาลเกลือแร่นี้ควรดื่มทีละน้อย แต่ดื่มบ่อย ๆ ในเด็กทารก ถ้ารับประทานนมแม่ไม่ต้องงดนม แต่ให้ดื่มสารละลายน้ำตาลเกลือแร่เพิ่ม ถ้าเด็กรับประทานนมผสมอาจงดนมสัก 4-6 ชั่วโมง หรือชงนมให้จางลง
ครึ่งหนึ่ง ในเด็กโตหรือผู้ใหญ่ควรให้นอนพัก ถ้าอาการไม่มากจะหายได้เอง ถ้าหาผงน้ำตาลเกลือแร่ไม่ได้ ก็สามารถผสมเองโดยมีสูตรดังนี้ น้ำ 1ขวดกลม (ขวดน้ำปลา) ผสมกับน้ำตาลทราย 2 ช้อนโต๊ะ และเกลือ 1/2 ช้อนชา ต้มให้เดือดแล้วทิ้งให้เย็นจึงกิน
                        2)  ถ้าอาการเป็นมาก คือ ถ่ายเป็นน้ำหลายครั้ง หรือกินน้ำผสมน้ำตาลเกลือแร่ แล้วไม่ดีขึ้น อ่อนเพลียมาก ตาลึก ชีพจรเบา ควรไปให้แพทย์หรือเจ้าหน้าที่สาธารณสุขตรวจและรักษาโดยเร็ว
                        3)  ถ้าเป็นอุจจาระร่วงเรื้อรัง ควรปรึกษาแพทย์เพื่อค้นหาสาเหตุและให้การรักษาตามต้นเหตุ
ไม่ควรรักษาตัวเอง
                 2.2  ระมัดระวังมิให้แพร่เชื้อไปสู่คนอื่น โดยการถ่ายอุจจาระลงส้วมที่ถูกสุขลักษณะ แจ้งให้ผู้ใกล้ชิด
ทราบเพื่อป้องกันตนเอง
                 2.3  การรายงานผู้ป่วย ไปยังสำนักงานสาธารณสุข และดำเนินการสอบสวนโรคเพื่อดำเนินการควบคุม
โรคต่อไป
                2.4  การทำลายเชื้อ สิ่งของเครื่องใช้ต่าง ๆ ที่สัมผัสกับอุจจาระของผู้ป่วยอย่างถูกหลักสุขาภิบาลระวังการ
ปนเปื้อนของเชื้อโรคกับอาหารที่ปรุงสุกแล้ว

     Link     https://www.ipesp.ac.th

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++