ความหลากหลายทางชีวภาพที่มีอยู่ในเพลงอุทยานดอกไม้ (ตอนที่ ๑)

            ผกากรองเป็นไม้ดอกอายุหลายปี  ตามลำต้นมีขนปกคลุม  แตกกิ่งก้านสาขาออกรอบๆ ต้น  ใบเป็นรูปไข่ ขอบใบจัก ปลายใบแหลม ใบออกเป็นคู่ๆ สลับกัน สีเขียวเข้ม ดอกออกเป็นช่อบริเวณส่วนยอดของกิ่งก้าน  มีหลายสี ทั้งสีเดียวและสีผสม  ขนาดดอกเล็ก

            จำปาเป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง  ลำต้นสูงประมาณ 20 ฟุตมีสีน้ำตาลปนขาวเล็กน้อย  กิ่งเปราะ ใบสีเขียวใหญ่เป็นมัน  ปลายใบแหลม  ใบกว้างประมาณ 5 นิ้ว  ยาวประมาณ 10 นิ้ว  ดอกเป็นดอกเดี่ยวสีเหลืองแก่  มีอยู่ 8-10 กลีบ  กลีบหนึ่งยาวประมาณ 2 นิ้ว  ซ้อนกันเป็น 2 ชั้น  ดอกเริ่มแย้มมีกลิ่นหอมในช่วงพลบค่ำ  ในเช้าวันถัดมากลีบดอกจะกางออกจากกัน และร่วงหล่นในตอนเย็น  ออกดอกเกือบตลอดปี  แต่จะมีปากในช่วงฤดูฝน  ปลูกนานกว่า 3 ปี จึงจะออกดอก

            จำปาเป็นไม้กลางแจ้ง  ต้องการน้ำปานกลาง  ไม่ชอบที่น้ำขังจะทำให้ตายได้  ดินที่ใช้ปลูกควรเป็นดินร่วน โปร่ง อุดมสมบูรณ์

            ลักษณะที่แตกต่างระหว่าง จำปี กับ จำปา คือ จำปี จะมีสีขาว กลิ่นหอม เย็น แต่จำปา นั้นมีสีเหลืองและกลิ่นหอมได้ไม่เท่าจำปี

            จำปีเป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง ลำต้นใหญ่สูงกว่าจำปาเล็กน้อย ต้นจะแตกพุ่มยอดใบงามกว่าจำปา ใบนั้นเป็นใบเดี่ยว ปลายใบจะแหลม โคนใบมน ดอกเป็นดอกเดี่ยว มีสีขาวคล้ายๆ กับสีของงาช้าง จะมีกลีบอยู่ 8-10 กลีบ ซ้อนกัน กลีบดอกจะเรียวกว่าจำปา ยาวประมาณ 2 นิ้ว ตรงกลางดอกจะมีเกสรเป็นแท่งกลมเล็ก ยอดแหลมคล้ายผักข้าวโพดเล็กๆ ปลูกประมาณ 3 ปี จำปีถึงจะให้ดอก สามารถออกดอกได้ตลอดทั้งปี

            จำปีเป็นไม้กลางแจ้งต้องการแสงแดดจัด  ขึ้นได้ในดินทุกชนิด สามารถปลูกในดินค่อนข้างเหลวได้ แต่ที่ดีที่สุดควรปลูกในดินร่วนซุยมีธาตุอาหารเพียงพอ  ต้องการการรดน้ำบ่อยๆ

            กุหลาบนับว่าเป็นไม้ดอกที่มีความงามยากที่ไม้ดอกอื่นจะเทียบเท่า จนได้รับชื่อว่าเป็น "ราชินีแห่งดอกไม้" (Queen of flower)  กุหลาบมีมานานประมาณ 30 ล้านปีมาแล้ว มีทั้งหมดประมาณ 200 สปีชี่ส์  พันธุ์ดั้งเดิม (wild species) มีทั้งชนิดกลีบดอกชั้นเดียวและดอกซ้อน ส่วนกุหลาบที่ปลูกกันอยู่ทั่วไปในปัจจุบันเป็นกุหลาบที่ผ่านการวิวัฒนาการมานานนับร้อยๆ ปี และทั้งหมดเป็นกุหลาบลูกผสมซึ่งได้จากการผสมพันธุ์ระหว่างกุหลาบ 1-8 สปีชี่ส์ และส่วนมากมีถิ่นกำเนิดในทวีปเอเชีย

            กุหลาบจัดเป็นไม้ดอกประเภทพุ่ม-พลัดใบ  มีลำต้นตั้งตรงหรือเลื้อย  แข็งแรงมีใบย่อย 3-5 ใบ ใบมีสีเขียวเข้มเป็นมันและมีรอยย่นเล็กน้อย  ดอกเป็นดอกสมบูรณ์เพศ มี 2 เพศในดอกเดียวกัน  มีเกสรตัวผู้และตัวเมียเป็นจำนวนมาก  มีทั้งดอกชั้นเดียวและดอกซ้อน  การจำแนกตามลักษณะสีของดอกแบ่งเป็น 5 ประเภท คือ

1. Single color มีสีของกลีบดอกสีเดียว ไม่ว่าจะเป็นด้านหน้าหรือด้านหลังของดอก และทุก ๆ กลีบมีสีเหมือนกัน เช่น พันธุ์Christian Dior

2. Multi-color มีสีของกลีบดอกเปลี่ยนไปตามอายุการบานดอก ในช่วงหนึ่งจะมีหลายสีเพราะบานดอกไม่พร้อมกัน ส่วนมากจะเป็นกุหลาบพวง เช่น พันธุ์ Sambra หรือ Charleston

3. Bi-color มีสีของกลีบดอก 2 สี คือ กลีบด้านในสีหนึ่ง ด้านนอกอีกสีหนึ่ง เช่น พันธุ์ Forty Niner
4. Blend-color มีสีของกลีบดอกด้านในมากกว่า 2 สีขึ้นไป เช่น พันธุ์ Monte Carlo
5. Srtiped color กลีบดอกในแต่ละกลีบมีสีมากกว่า 2 สีขึ้นไป ส่วนใหญ่มักเกิดเป็นสีสลับกันเป็นเส้นตามความยาวของกลีบดอก เช่น พันธุ์ Candy Stripe

พันธุ์ที่ใช้ปลูก

• พันธุ์ดอกสีแดง ได้แก่ คริสเตียนดิออร์ สวาทมอร์ สคาร์เลทไนท์
• พันธุ์ดอกสีชมพู ได้แก่ เบลแองจ์ ควีนอลิซาเบท มีสออลอเมริกันบิวตี้
• พันธุ์ดอกสีแสด ได้แก่ ซุปเปอร์สตาร์ ธัญญา โบเต้
• พันธุ์ดอกสีเหลือง ได้แก่ คิงส์แรนซัม โกลเด้นมาสเตอพิส โบเต้ กลาย
• พันธุ์ดอกสีขาว ได้แก่ มิสตี้เมอร์
• พันธุ์ดอกสีม่วง ได้แก่ บูลมูน

            กุหลาบควรปลูกในฤดูฝนและฤดูหนาวเพราะเป็นช่วงของการเจริญเติบโตของกุหลาบ  ช่วงที่ดีที่สุดคือช่วงเดือนมิถุนายน เนื่องจากกุหลาบจะมีช่วงการเจริญเติบโตติดต่อกันเป็นระยะเวลานานมากกว่า 6 เดือน ซึ่งจะทำให้ได้ต้นกุหลาบที่เติบโตเต็มที่ ดอกมีคุณภาพ  กุหลาบเป็นไม้ดอกที่ต้องการแสงแดดจัดอย่างน้อยวันละ 6 ชม.  ดังนั้นควรปลูกในที่โล่งแจ้งและอับลม  หรือปลูกทางด้านทิศตะวันออกให้กุหลาบได้รับแสงในตอนเช้า  ดินมีการระบายน้ำดี  วิธีทดสอบง่ายๆ คือขุดดินที่จะปลูกเป็นหลุมลึกประมาณ 50 ซม. แล้วใส่น้ำให้เต็มทิ้งไว้ 2 ชม.  ถ้าหากน้ำซึมหายไปหมดจากหลุมแสดงว่าที่นั้นๆ ใช้ปลูกกุหลาบได้  ดินปลูกควรมีค่า pH ประมาณ 5.5-6.5 คือเป็นกรดเล็กน้อยและมีความอุดมสมบูรณ์เพียงพอ  เวลาที่เหมาะสมในการรดน้ำกุหลาบคือ  เวลาเช้าระหว่างที่แสงอาทิตย์ยังอ่อนอยู่  กุหลาบเป็นพืชที่ชอบน้ำ  แต่ถ้ารดมากจนน้ำขังก็ไม่ดี  ควรหลีกเลี่ยงการรดให้เปียกทั้งต้นและดอก เพราะจะเป็นการช่วยให้เกิดและแพร่โรคได้ง่ายและเร็วขึ้น  ถ้ารดจนโชกก็ไม่จำเป็นต้องรดทุกวันก็ได้  กุหลาบต้องการความชื้นและอากาศในดิน ดังนั้นจึงควรทำการคลุมดินโดยใช้ หญ้าแห้ง ฟาง เปลือกถั่วลิสง ขุยมะพร้าว หรือแกลบดิบ มาคลุมดินรอบๆ ต้นกุหลาบหนาประมาณ 2-3 นิ้ว  และถ้าเป็นไปได้ก่อนคลุมดินควรหาทางทำให้วัสดุคลุมดินเปียกชื้นก่อน  มิเช่นนั้นต้องรดน้ำในระยะแรกๆ บ่อยแลหลายๆ ครั้ง

            ราตรีเป็นดอกไม้ ที่มีกลิ่นหอมในเวลากลางคืนเมื่อมีดอกมันจะส่งกลิ่นไปไกล กลิ่นไม่ฉุนจนเกินไป มีกลิ่นเย็นเรื่อยๆ ทำให้ได้อีกชื่อหนึ่งว่า หอมดึก ส่วนมากนิยมปลูกเป็นไม้ประดับตามบ้านเรือน

            ราตรีเป็นไม้พุ่มขนาดย่อม ลำต้นมีเปลือกเป็นสีเทาอ่อนๆ แตกกิ่งก้านสาขามาก พุ่มใบหนาต้นและใบมีกลิ่นเหม็นเขียวจัด ใบอ่อนบางรูปมนรี ปลายใบแหละโคนเรียวแหลม ขนาดใบยาวประมาณ 5-6 นิ้ว ดอกออกเป็นช่อสีขาวอมเขียว ดอกมีขนาดเล็กและออกจับกลุ่มติดกันมากมายในช่อหนึ่งๆ ปลายดอกบานออกเป็นรูปดาว 5 แฉก ขนาดอกบานเต็มที่กว้างประมาณ 0.5 ซม. ยาวประมาณ 2 ซม. ดอกราตรีมีกลิ่นหอมจัดในเวลากลางคืน พอเช้าดอกที่บานจะหมดกลิ่นและจะหอมใหม่ในคืนต่อไป ออกดอกคราวๆ หนึ่ง ประมาณ 5-7 วัน

            ราตรีในช่วงปักชำกิ่งหรือปลูกลงกระถางใหม่ๆ ควรปลูกในที่ร่มรำไร หลังจากนั้นเมื่อตั้งตัวได้แล้วค่อยนำไปไว้กลางแจ้ง  ชอบดินชื้นและอยู่ได้ในสภาพค่อนข้างแฉะ  ต้องการน้ำมาก

            นิยมปลูกพะยอมไว้เป็นไม้ดอกไม้ประดับโชว์ทรงพุ่ม ไม้ให้ร่มเงา ปลูกไว้ประดับข้างถนน ให้ดอกสวยและหอม

            พะยอมเป็นไม้ต้นขนาดใหญ่สูง 15-30 เมตร  ทรงพุ่มกลม เ ปลือกสีเทาเข้ม  แตกกิ่งจำนวนมาก  ใบเป็นใบเดี่ยวรูปรีขอบขนานกว้าง 3-6 ซม. ยาว 8-15 ซม. ขอบใบเป็นคลื่น ผิวใบเกลี้ยงเป็นมัน  ดอกออกเป็นช่อดอกใหญ่สีขาว ออกตามกิ่ง  กลีบเลี้ยงมี 5 กลีบโคนเชื่อมติดกัน  เมื่อดอกย่อยบานมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 1-2 ซม. มีดอกย่อยจำนวนมาก ออกดอกพร้อมกันเกือบทั้งต้น  ฤดูดอกบานอยู่ในช่วงเดือนธันวาคมถึงกุมภาพันธ์

            พะยอมเป็นไม้ที่ชอบดินทรายหรือดินที่ระบายน้ำดี  เมื่อปลูกในดินเหนียวและแฉะพบว่าออกดอกน้อยมาก

            เป็นพรรณไม้พุ่มเตี้ย มีลำต้นเป็นข้อ สูงประมาณ 3 ฟุต ใบเป็นรูปหอก โคนและปลายเรียวแหลม ขนาดกว้างประมาณ  4 ซม. ยาวประมาณ 10 ซม. ดอกออกเป็นกระจุก ดอกมีลักษณะเป็นรูปทรงกรวย หรือรูปแตร มีหลายสี เช่น สีม่วง สีม่วงอมชมพู สีม่วงอ่อนสลับม่วงแก่ สีขาว และสีเหลือง

            กรรณิการ์เป็นไม้ที่มีกลิ่นหอมแรง  โดยจะบานตอนกลางคืน  ออกดอกตลอดปี  นอกจากจะเป็นไม้ที่หอมแล้วกรรณิการ์ยังเป็นสมุนไพรอีกด้วย และ ฐานรองดอกก็สามารถนำมาทำสีย้อมผ้าและสีทำขนมได้ด้วย

            กรรณิการ์เป็นไม้พุ่มขนาดเล็กสูงประมาณ 2 เมตร ใบเป็นใบเดี่ยวออกเป็นคู่ๆ สลับกันไปตามข้อของต้น  มีขนอ่อนๆ ปกคลุมอยู่ทั่วใบ  ลักษณะของใบเป็นรูปไข่รี ปลายแหลม ขอบใบเรียบ  ออกดอกเป็นช่อ  ช่อหนึ่งมีดอกราว 5-8 ดอก  แต่ละดอกจะผลัดกันบาน  ดอกมีสีขาวมี 6 กลีบ  ลักษณะคล้ายกังหัน  ขนาดดอกประมาณ 1.5-2 ซม. แต่ละดอกจะมีใบประดับ 1 ใบ  กลีบดอกโคนติดกันเป็นหลอดสีแสดยาว 1.5 ซม.

            กรรณิการ์เป็นไม้ที่ชอบที่ร่มรำไรและมีความชุ่มชื้นพอควร  ดินที่ใช้ปลูกควรจะเป็นดินอุดมสมบูรณ์ ร่วนซุย ระบายน้ำได้ดี ไม่ควรมีน้ำขังอยู่  ซึ่งอาจจะทำให้รากเน่าได้  ต้องการน้ำเพียงปานกลางเท่านั้น

            นิยมปลูกเป็นไม้ดอกไม้ประดับ เป็นพรรณไม้ที่วรรณคดีไทยหลายเรื่องกล่าวถึง เช่น อิเหนา ลิลิตพระลอ รามเกียรติ์ สมุทรโฆษคำฉันท์

            ลำดวนเป็นไม้ต้นสูง 8-20 เมตร  ทรงพุ่มรูปกรวยคว่ำและแน่นทึบ  ลำต้นตรงแตกกิ่งและใบจำนวนมาก  ใบเป็นใบเดี่ยวเรียงสลับสองด้าน  ใบรูปรีแกมขอบขนานกว้าง 3-4 ซม. ยาว 5-12 ซม.  ปลายใบแหลม  ดอกเป็นดอกเดี่ยวสีเหลืองนวลออกตามซอกใบใกล้ปลายกิ่ง  ก้านดอกยาว 2-3 ซม.  กลีบดอกหนาและแข็งมี6 กลีบ เรียงเป็นสองชั้น ชั้นละ 3 กลีบ  กลีบดอกชั้นนอกรูปไข่ ปลายแหลม กลีบกางออก ปลายกลีบงองุ้มเข้าเล็กน้อย เ มื่อบานแล้วจะโค้งกลับไปทางโคนดอก  กลีบใน 3 กลีบ งุ้มเข้าหากันเป็นรูปสามเหลี่ยม เมื่อดอกบานมีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 2 ซม. มีกลิ่นหอม  แต่ละต้นจะมีช่วงดอกบานอยู่ประมาณ 15 วัน ในช่วงเดือน ธันวาคม-มีนาคม

            นมแมวเป็นไม้พุ่มกึ่งเลื้อย ขนาดไม่สูงนัก สูงประมาณ 1-2 เมตร ใบเป็นใบเดี่ยวออกเป็นคู่ ลักษณะของใบเป็นรูปหอก  โคนใบมน ปลายใบแหลมยาวประมาณ 3 นิ้ว  ดอกสีเหลือง มี 6 กลีบ แบ่งเป็น 2 ชั้น ชั้นละ 3 กลีบ กลีบดอกแข็งและสั้น เมื่อบานเต็มที่มีขนาดประมาณ 0.5 นิ้ว  กลิ่นหอมแรงในเวลาเย็นถึงค่ำ

            ซ่อนกลิ่นเป็นไม้ในวงศ์เดียวกับพลับพลึง  ดอกจะมีกลิ่นหอมตั้งแต่เวลาเย็นถึงตอนกลางคืน  ใช้ปลูกเป็นไม้ดอกไม้ประดับ  มีอายุหลายปี

            ซ่อนกลิ่นเป็นพรรณไม้ล้มลุกที่มีลำต้นเป็นหัวอยู่ใต้ดิน  ลักษณะของหัวจะคล้ายๆ กับหัวหอม  ใบมีสีเขียวเล็กและเรียวยาวโผล่ออกมาจากพื้นดิน  ใบยาวประมาณ 1-1.5 ฟุต ดอกจะชูช่อออกมาตรงกลางกอของลำต้นและมีดอกเกาะตรงก้านดอกเรียงกันเป็นแนวตามก้านดอก  ดอกมีสีขาวยาวประมาณ 1 นิ้ว  ช่อดอกหนึ่งๆ จะยาวประมาณ 2-2.5 ฟุต แต่ละช่อดอกจะมีดอกย่อยประมาณ 40-90 ดอก  กลีบดอกแต่ละกลีบจะไม่เท่ากัน  กว่าดอกจะบานหมดทั้งช่อใช้เวลา 5-7 วัน และมีกลิ่นหอมมากโดยเฉพาะเวลากลางคืน  พันธุ์ที่ใช้ปลูก

• พันธุ์ดอกลา มีกลีบดอกเพียงชั้นเดียว
• พันธุ์ดอกซ้อน มีกลีบดอกซ้อนกัน

            ซ่อนกลิ่นเป็นไม้กลางแจ้งที่ต้องการแสงแดดจัดควรปลูกไว้กลางแจ้ง  ชอบดินร่วนไม่ชอบดินเหนียวและต้องมีความอุดมสมบูรณ์เพียงพอ  ซ่อนกลิ่นเป็นไม้ที่ชอบน้ำต้องหมั่นรดน้ำให้เปียกชื้นอยู่เสมอ อย่าปล่อยให้ดินแห้งผากจะทำให้ซ่อนกลิ่นออกดอกไม่ดก

            ยี่โถที่รู้จักกันในชื่อ Nerium indicum ก็คือต้นเดียวกันกับ Nerium odorum และ Nerium oleander แต่ปัจจุบันใช้ชื่อพฤกษศาสร์ของยี่โถชนิดนี้เพียงชื่อเดียวว่า Nerium indicum  เหมาะที่จะปลูกตามริมถนน เกาะกลางถนนและตามสวนหย่อม

            ยี่โถเป็นไม้พุ่มขนาดกลางสูงได้ถึง 20 ฟุต  ใบเล็กแคบเรียวยาว  เนื้อใบหนาและแข็ง  ขนาดใบยาวประมาณ 4-8 นิ้ว  ดอกออกเป็นช่อแน่นตามยอดมีสีต่างๆ กัน เช่น สีชมพู แดง ขาว  ดอกมี 5 กลีบขนาดดอกกว้างประมาณ 1.5 นิ้ว ในช่อหนึ่งๆ อาจมีดอกได้ตั้งแต่ 20-50 ดอก  ออกดอกได้ตลอดปี  แต่จะออกมากช่วงฤดูแล้ง

            ยี่โถเป็นไม้ดอกไม้ประดับที่เจริญเติบโตง่ายและทนทานมาก สามารถขึ้นได้แม้กระทั่งในเขตอบอุ่นและในเขตทะเลทราย

ประวัติและข้อมูลทั่วไป

            ดอกชงโคมีหลายสี เช่น ชมพู ขาว ม่วง  ชาวอินเดียถือว่าเป็นไม้สวรรค์ขึ้นอยู่ในเทวโลกและถือว่าเป็นไม้ของพระลักษมี  นิยมปลูกร่วมกับ กาหลง และ โยทะกา เพราะมีใบคล้ายกัน

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

            ชงโคเป็นไม้พุ่มหรือไม้ต้นผลัดใบสูงประมาณ 15 เมตร  ใบเป็นรูปไข่แยกเป็น 2 แฉกลึก  ช่อดอกออกตามกิ่งข้างและจำนวนดอกน้อย  กลีบดอกขาวหรือม่วง  ลักษณะคล้ายดอกกล้วยไม้  มีกลิ่นหอมอ่อนๆ   เกสรตัวผู้ 5 อัน ขนาดไม่เท่ากัน  มีผลเป็นฝักขนาดกว้าง 1.5-2 ซม. ยาว 15-20 ซม.

การปลูกและดูแลรักษา

            ชงโคเป็นไม้ที่ชอบแดด  ควรปลูกในที่ได้รับแสงแดดทั้งวัน  ดินปลูกควรเป็นดินร่วนระบายน้ำดี  มีความชื้นสูง

            มณฑาเป็นไม้พุ่มขนาดเล็กสูง 3-8 เมตร  ใบเป็นใบเดี่ยวเรียงสลับ  ใบรูปรี ขอบขนาน กว้าง 4-6 ซม. ยาว 7-15 ซม.  ปลายใบแหลม  ขอบใบเรียบ ดอกเป็นดอกเดี่ยวขนาดใหญ่สีเหลืองครีมรูปรี  ปลายกลีบค่อนข้างแหลม  ดอกห้อยลง  มีกลีบดอก 6 กลีบ  เมื่อดอกบานจะมีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 3-4 ซม. ยาว 3-5 ซม. ส่งกลิ่นหอมตั้งแต่ช่วงเย็นจนเช้าตรู่  เมื่อกลีบดอกชั้นนอกบานจะคลี่ห่อกันอยู่เแล้วเปลี่ยนเป็นสีเหลืองอมน้ำตาลและร่วงไปทั้งชุด  ออกดอกตลอดปี

            สายหยุดเป็นพันธุ์ไม้ของไทยแท้ชนิดหนึ่ง  ดอกไม้ชนิดนี้ส่งกลิ่นหอมจัดในตอนเช้าตรู่ พอสายกลิ่นจะค่อยๆ ลดลงและหมดกลิ่นเมื่อใกล้เที่ยงวัน

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

            สายหยุดเป็นไม้เลื้อยกึ่งไม้ยืนต้น  มีเถาแข็งแรงสามารถเลื้อยเกาะต้นไม้ได้ไกล 5-8 เมตร  มักแตกกิ่งก้านสาขามากที่ส่วนยอดและแผ่สาขาออกไปบริเวณกว้าง ใบสีเขียวเข้ม รูปรี ปลายใบแหลมขนาดใบยาว 12-14 ซม.  ดอกออกเป็นดอกเดี่ยวมีลักษณะคล้ายดอกกระดังงาไทย  มีกลีบเล็กยาวดอกละ 5 กลีบ แต่ละกลีบจะบิดงออย่างกะดังงาไทย  เมื่ออ่อนเป็นสีเขียว  เมื่อแก่จัดเป็นสีเหลือง  ออกดอกตลอดปี

การปลูกและดูแลรักษา

            สายหยุดเป็นพรรณไม้กลางแจ้งชอบแสงแดด   ดินที่ปลูกควรเป็นดินร่วน  อุดมสมบูรณ์  สามารถเก็บความชื้นได้ดี  น้ำท่วมไม่ถึง  ระยะเวลาจากเพาะเมล็ดจนถึงออกดอก ประมาณ 3-4 ปี ถ้าได้รับการดูแลเป็นอย่างดี

            เฟื่องฟ้าถูกค้นพบครั้งแรกในประเทศบราซิลโดยนักพฤกษศาสตร์ชาวฝรั่งเศสราวปี คศ.1766-1769 และได้ถูกนำไปปลูกยังส่วนต่างๆ ของโลก  เริ่มจากยุโรป อเมริกาเหนือและเอเซีย  สำหรับในประเทศไทยมีการนำพันธุ์เฟื่องฟ้าเข้ามาจากสิงคโปร์ครั้งแรกราวปี พศ.2423 ในสมัยรัชการที่ 5  และมีการนำเข้าจากต่างประเทศมากมายจนถึงปัจจุบัน  พันธุ์เฟื่องฟ้าในประเทศไทยมีไม่น้อยกว่าต่างประเทศเนื่องจากเฟื่องฟ้าเจริญเติบโตได้ดีในประเทศไทยแล้วยังเกิดการกลายพันธุ์เกิดเป็นพันธุ์ใหม่ขึ้นมากมาย

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

            เฟื่องฟ้าเป็นไม้ยืนต้นประเภทพุ่มกึ่งเลื้อยอายุยืนหลายสิบปี  ขนาดตั้งแต่พุ่มเล็กถึงพุ่มใหญ่  มีหนามขึ้นตามลำต้นอยู่เหนือใบ  ใบเป็นใบเดี่ยวแตกออกสลับกับกิ่งหรือเยื้องกัน  มีขนขึ้นปกคลุมเล็กน้อย  มีสีเขียวหรือใบด่าง  รูปร่างรีแหลมยาว 3-6 ซม. กว้าง 2.5 ซม.  ใบประดับลักษณะคล้ายรูปหัวใจหรือรูปไข่มี 3-5 ใบ  มีหลายสี เช่น ม่วง แดง ชมพู ส้ม ฟ้า เหลืองและอื่นๆ  ผู้พบเห็นทั่วไปมักเข้าใจว่าใบประดับคือดอก  ดอกมีทั้งดอกสมบูรณ์เพศและไม่สมบูรณ์เพศ  ออกเป็นช่อตามซอกใบหรือปลายกิ่ง  แต่ละช่อมี 3 ดอก เป็นหลอดยาว 1-2 ซม. ติดอยู่ที่เส้นกลางใบของใบประดับ  ส่วนใหญ่มักเข้าใจว่าดอกคือเกสรดอก  ดอกเป็นชนิดไม่มีกลีบดอก  มีกลีบเลี้ยง 5 กลีบ มีเกสรตัวผู้ 5-10 อัน  การปลูกเลี้ยงในประเทศไทยมักจะเกิดการกลายพันธุ์  โดยเนื้อเยื่อบริเวณตามีการเปลี่ยนแปลงในระดับเซลทำให้ส่วนต่างๆ เปลี่ยนไป เช่น  สีของใบประดับเปลี่ยนไป  กลายพันธุ์เป็นใบประดับซ้อน  กลายพันธุ์เป็นใบด่าง  กลายพันธุ์เป็นดอกกระจุก  เป็นต้น

การปลูกและดูแลรักษา

            เฟื่องฟ้าเป็นพืชที่ต้องการแสงแดดจัดในสภาพกลางแจ้ง  ได้รับแสงแดดตลอดวัน  ถ้าได้รับแสงแดดไม่เพียงพอจะทำให้สีของใบไม่เข้มออกดอกน้อย  ต้องการอุณหภูมิปานกลางหรือร้อนชื้น  เฟื่องฟ้าจัดเป็นพืชที่ทนแล้งแต่ถ้าต้นยังเล็กควรให้น้ำอย่างเพียงพอ  เมื่อโตขึ้นต้องการน้ำปานกลางถึงค่อนข้างต่ำถ้ารดน้ำมากเกินไปจะไม่ออกดอก

            ชบาเป็นไม้ในสกุล Hibiscus ที่มีความผันแปรทั้งรูปทรงของใบ ลำต้น และดอกมาก ตลอดจนปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมได้ง่าย  จากความสวยงามของดอกทำให้ได้รับสมญาว่า Queen of Tropic Flower หรือ ราชินีแห่งไม้ดอกเมืองร้อน  เป็นดอกไม้ประจำชาติของมาเลเซียและจาไมก้า  และเป็นดอกไม้ประจำรัฐฮาวาย

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

            ชบาเป็นไม้พุ่มขนาด 1-3 เมตร  อาจสูงได้ถึง 7-10 เมตร ใบรูปไข่กว้างปลายใบแหลมเรียว  ขอบใบจักหรือขอบใบเรียบ  ดอกออกตามซอกใบใกล้ปลายยอด  ก้านดอกยาว  กลีบรองดอกมี 2 ชั้น  สีเขียว  ดอกมีทั้งดอกลาและดอกซ้อน  มีหลายสี  มีทั้งดอกใหญ่และดอกเล็ก  ถ้าดอกลาจะมี 5 กลีบ  เกสรตัวผู้เป็นดอกยาวยื่นขึ้นมากลางดอก  ปลายสุดเป็นยอดเกสรตัวเมีย  แยกเป็น 5 แฉกสีแดง  เกสรตัวผู้ติดรอบๆ ดอกเป็นสีเหลือง  ออกดอกตลอดปี

การปลูกและดูแลรักษา

            ชบาไม้ดอกที่ปรับตัวเจริญเติบโตได้ทุกสภาพแวดล้อม  แต่ที่เหมาะสมคือสภาพอากาศอบอุ่นจนถึงร้อน  ดินปลูกควรเป็นดินร่วนที่มีความอุดมสมบูรณ์ไม่มีน้ำขังแฉะ  การให้น้ำควรให้สม่ำเสมอ  ถ้าขาดน้ำจะสลัดใบล่างทิ้งอย่างรวดเร็ว

            สร้อยทองเป็นไม้ตัดดอกที่นิยมใช้ประกอบกับดอกไม้อื่น เช่น กล้วยไม้  เพื่อใช้บูชาพระ หรือ ใช้ในพิธีกรรมทางศาสนาต่างๆ

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

            สร้อยทองเป็นไม้พุ่มขนาดเล็ก  ลำต้นแตกแขนง  มีพุ่มสูงประมาณ30-100ซม.  ใบมีรูปร่างยาวรี  ยาวประมาณ 10-12 ซม.  ใบมีสีเขียวเข้ม  ใบช่วงบนลำต้นจะเล็กกว่าใบช่วงล่างของลำต้น  ดอกมีสีเหลืองอ่อนถึงเหลืองเข้ม  ช่อดอกเป็นแบบกลุ่มมีดอกย่อยเล็กๆ อยู่ภายในช่อดอก  โดยช่อเหล่านี้จะมีก้านดอกสั้นๆ ติดอยู่กับก้านชูดอก  ก้านช่อดอกจะตั้งฉากกับลำต้น  ขนาดของดอกค่อนข้างเล็กเมื่อดอกบานเต็มที่จะมีขนาดประมาณ 1 ซม.

การปลูกและดูแลรักษา

            สร้อยทองเป็นไม้กลางแจ้งควรปลูกในที่มีแสงส่องได้ทั่วถึงตลอดวัน  สามารถทนต่ออากาศร้อนได้ดีอุณหภูมิที่เหมาะสมประมาณ30-40องศาเซลเซียส  ขึ้นได้ดีในดินเกือบทุกชนิดที่มีอินทรีย์วัตถุสูงมีความชื้นสม่ำเสมอแต่ไม่ชอบแฉะ  หลังจากปลูกควรรดน้ำสม่ำเสมอเช้าและเย็น  เมื่อต้นกล้าอายุประมาณ 15-20 วัน  ใส่ปุ๋ยเคมีสูตรเสมอ 15-15-15 หรือ 16-16-16 ทุกๆ 2 สัปดาห์  จนกระทั่งเริ่มแทงช่อดอกหรือประมาณ 60 วันหลังปลูกใช้ปุ๋ยสูตร 12-24-12