ข้า่วปุ้นหรือขนมจีน ชื่อเป็นของจีนแต่ไม่มีในประเทศจีนแปลกไหม...
ข้าวปุ้นคืออะไร....ใครรู้บ้าง!!!
.jpg)
ขอบคุณที่มาภาพ :
งานบุญประเพณีทางภาคอีสานมีอาหารมากมายเตรียมไว้ต้อนรับแขกแต่ที่ขาดไม่ได้คืออาหารประเภทใด ไปดูกัน..นะ
ประเพณีงานบุญตามแถบภาคตะวันออกเฉียงเหนือ หรือภาคอีสานของไทยที่เรียกว่า
ฮีตสิบสอง คองสิบสี่ เป็นประเพณีที่ดำเนินต่อๆกันเรื่อยมาตั้งแต่โบราณกาล ประเพณีสงกรานต์ ประเพณีบุญบั้งไฟ ประเพณีบุญเดือนสี่ หรือบุญผะเหวด ฯลฯ แต่ละประเพณีก็มีพิธีกรรมที่แตกต่างกัน มีการทำบุญเลี้ยงพระ เลี้ยงญาติพี่น้องที่ร่วมทำบุญ ด้วยอาหารคาวหวานที่หาได้ตามท้องถิ่นหรือทำเอง แต่ไม่ว่าจะเป็นประเพณีใดๆ ก็ตามจะมีอาหารชนิดหนึ่งที่จะขาดเสียมิได้ คือ ขนมจีนหรือภาษาอีสานเรียกว่า “ข้าวปุ้น” ซึ่งว่าเป็นอาหารหลักเลยก็ว่าได้ เพราะถ้าแขกที่มาร่วมงานบ้านใด ไม่ได้กินข้าวปุ้นก็จะถือเสมือนว่ายังไม่ได้ร่วมงานบุญนั้น และเป็นอาหารท่มีคุณค่าทางโภชนาการสูงอีกด้วย ในสมัยโบราณข้าวปุ้นจะนิยมทำกันเองในหมู่ญาติ มีการตำข้าว หมักแป้ง นวด และบีบเป็นเส้นเอง แต่ปัจจุบันนิยมซื้อตามท้องตลาดซึ่งสะดวกกว่า
ขอบคุณที่มาภาพ :
การ รับประทานข้าวปุ้นมีหลายวิธีตามใจชอบของแต่ละบุคคล แต่ที่ได้รับความนิยมมาก มี 2 วิธีคือ การรับประทานแบบนี้มีเครื่องปรุงที่เป็นน้ำยาสำเร็จและการรับประทานด้วยน้ำ ต้มผัก
สาระการเรียนรู้ศิลปะ ดนตรีนาฏศิลป์ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5-6
สาระที่ 1 ทัศนศิลป์
มาตรฐาน ศ 1.1 สร้างสรรค์งานทัศนศิลป์ตามจินตนาการ และความคิดสร้างสรรค์ วิเคราะห์ วิพากษ์ วิจารณ์
คุณค่างานทัศนศิลป์ ถ่ายทอดความรู้สึก ความคิดต่องานศิลปะอย่างอิสระ ชื่นชม และประยุกต์ใช้ใน
ชีวิตประจำวัน
มาตรฐาน ศ 1.2 เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างทัศนศิลป์ ประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรม เห็นคุณค่างานทัศนศิลป์
ที่เป็นมรดกทางวัฒนธรรม ภูมิปัญญาท้องถิ่น ภูมิปัญญาไทย และสากล
สาระที่ 2 ดนตรี
มาตรฐาน ศ 2.1 เข้าใจและแสดงออกทางดนตรีอย่างสร้างสรรค์ วิเคราะห์ วิพากษ์วิจารณ์คุณค่าดนตรี
ถ่ายทอดความรู้สึก ความคิดต่อดนตรีอย่างอิสระ ชื่นชม และประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน
มาตรฐาน ศ 2.2 เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างดนตรี ประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรม เห็นคุณค่าของดนตรีที่
เป็นมรดกทางวัฒนธรรม ภูมิปัญญาท้องถิ่น ภูมิปัญญาไทยและสากล
สาระที่ 3 นาฏศิลป์
มาตรฐาน ศ 3.1 เข้าใจ และแสดงออกทางนาฏศิลป์อย่างสร้างสรรค์ วิเคราะห์ วิพากษ์วิจารณ์คุณค่านาฏศิลป์
ถ่ายทอดความรู้สึก ความคิดอย่างอิสระ ชื่นชม และประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน
มาตรฐาน ศ 3.2 เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างนาฏศิลป์ ประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม เห็นคุณค่าของนาฏศิลป์
ที่เป็นมรดกทางวัฒนธรรม ภูมิปัญญาท้องถิ่น ภูมิปัญญาไทย และสากล
เซิ้ง เป็นการแสดงท่ารำของชาวอีสานที่มีจังหวะสนุกสนาน อาจเป็นการรำประกอบเนื้อร้องหรือเพลงบรรเลงก็ได้
ในทางนาฏศิลป์ ก็มักนำเอาวิถีชีวิตของชาวบ้านมาคิดประดิษฐ์เป็นท่ารำที่สื่อให้เห็นถึงวิธีการทำมาหากินของชาวชนบทขึ้น เรียกว่า “เซิ้งข้าวปุ้น” เป็นการแสดงที่เลียนแบบวิธีการผลิตข้าวปุ้นที่แสดงให้เห็นถึงความสามัคคีกันในชุมชน เริ่มตั้งแต่ การตำข้าวสำหรับทำแป้งข้าวปุ้น (ตำด้วยครกกระเดื่อง) การนวดแป้ง (นวดด้วยมือ) การบีบเพื่อทำเส้นข้าวปุ้น (บีบด้วยกระบอก) การจับเส้นเพื่อทำเป็นจับหรือเป็นแพให้สวยงามสะดวกในการรับประทาน
เซิ้งข้าวปุ้น
ท่ารำเซิ้งข้าวปุ้น
- ท่าเดินออก
- ท่าตำข้าว
- ท่านวดแป้ง
- ท่าบีบข้าวปุ้น
- ท่าจับเส้น
-ท่าเดินเข้า
การแต่งกาย
ผู้แสดงเป็นผู้หญิงล้วนแต่งกายด้วยเสื้อแขนกระบอกห่มสไบทีทำจากผ้าพื้นเมือง
นุ่งผ้าถุงมัดหมี่ยาวคลุมเข่าหรือผ้าถุงตีนจกก็ได้ คาดเข็มขัดเงิน
ผมเหล้ามวยสูงประดับดอกไม้
เครื่องประดับเป็นเครื่องเงิน
เครื่องดนตรีที่ใช้บรรเลง
เครื่องดนตรีที่ใช้บรรเลงประกอบด้วย พิณ พิณเบส โปงลาง กลองยาว รำมะนา ฉิ่ง ฉาบ กรับ เกราะ บรรเลงเพลงจังหวะเซิ้ง อาจประยุกต์เพลงอีสานบ้านเฮาเข้าด้วยก็ได้เพื่อทำให้บรรยากาศสนุกสนานเพิ่มขึ้น
คำถามที่น่าสนใจ
- ให้นักเรียนเล่าถึงลักษณะของข้าวปุ้นหรือขนมจีนในท้องถิ่นของตนเองหรือที่นักเรียนเคยรู้จัก
- การรำเซิ้งข้าวปุ้นที่จะทำให้ผู้ชมมีความสุข มีอารมณ์คล้อยตาม นักเรียนคิดว่าผู้แสดงควรทำอย่างไร
การบูรณาการกับกลุ่มสาระการเรียนรู้อื่น
กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย
มาตรฐาน ท 5.1 เข้าใจและแสดงความคิดเห็น วิจารณ์วรรณคดี และวรรณกรรมไทยอย่างเห็นคุณค่าและ
นำมาประยุกต์ใช้ในชีวิตจริง
กลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม
มาตรฐาน ส.3.1 เข้าใจและสามารถบริหารจัดการทรัพยากรในการผลิตและการบริโภค การใช้ทรัพยากรที่มี
อยู่ จำกัดได้อย่างมีประสิทธิภาพและคุ้มค่า รวมทั้ง เข้าใจหลักการของเศรษฐกิจพอเพียง เพื่อการ ดำรงชีวิต
อย่างมีดุลยภาพ
กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพและเทคโนโลยี
มาตรฐาน ง 1.1 เข้าใจการทำงาน มีความคิดสร้างสรรค์ มีทักษะกระบวนการทำงาน ทักษะการจัดการ ทักษะ
กระบวนการแก้ปัญหา ทักษะการทำงานร่วมกัน และทักษะการแสวงหาความรู้ มีคุณธรรม
และลักษณะนิสัยในการทำงาน มีจิตสำนึกในการใช้พลังงาน ทรัพยากร และสิ่งแวดล้อมเพื่อการดำรง
ชีวิตและครอบครัว
กิจกรรมเพิ่มเติม
นักเรียนควรเข้าร่วมกิจกรรมดนตรีนาฏศิลป์ที่มีกิจกรรมการแสดงตามท้องถิ่นหรือในโรงเรียนตามโอกาสเพื่อเพิ่มทักษะการแสดงให้มากขึ้น
อ้างอิงข้อมูล
https://variety.teenee.com/foodforbrain/img7/59203.jpg
อ้างอิงภาพ
https://variety.teenee.com/foodforbrain/img7/59203.jpg
https://pirun.kps.ku.ac.th/~b4927046/mon8_7_clip_image001.jpg
ที่มา : https://www.sahavicha.com/?name=knowledge&file=readknowledge&id=2493