ไม้ยืนต้นกับไม้ล้มลุก (ต้นไทรกับต้นอ้อ)The tree and the Reed
| ||||||||||||||||||||||
"นี่แนะ ต้นไม้จิ๋วเอ๋ย ต้นไทรพูดกับต้นอ้อยที่งอกอยู่โคนต้นของมัน ทำไมแกไม่แยง (งอก) รากของแกให้ลึกลงไปในดิน แล้วเงยหัวผงาดขั้นในอากาศ เหมือนอย่างข้าบ้างเล่า? "ข้าพอใจแล้ว ในส่วนที่ข้ามี ต้นอ้อพูด "ข้าเองอาจมีลำต้นไม่ใหญ่โต แต่ข้าก็คิดว่ามันปลอดภัยดี "ปลอดภัยรึ "ต้นไทรพูดอย่างยิ้มเยาะ "ใครจะมาถอนรากถอนโคนข้าขึ้นได้ หรือจับหัวฉันโค้งลงดินได้ แต่ไม่ทันไรมันก็ต้องเสียใจต่อการคุยโวของมัน เนื่องจากมีลมสลาตัน (พายุ) พัดมา ทำให้มันหัก ขาดออกจากราก และโค่นมันให้ล้มลงบนพื้นดิน กลายเป็นท่อนไม้ที่หาประโยชน์อันใดมิได้ ในขณะเดียวกัน ต้นอ้อเล็กๆ นั้นก็โค้งลู่ไปตามแรงลม ซึ่งในไม่ช้า(เมื่อลมสงบ มันก็กลับยืนต้นตั้งตรงอีกครั้งหนึ่ง | Well, little one," said a tree to a Reed that was growing at its foot," why do you not plant your feet deeply in the ground, And raise your head boldly in the air as I do?" I am contented With my lot" I may not be sogrand, but I think I am safer." Safe!" sneered the Tree. Who shall pluck me up by the roots" or bow my head to the ground?" But it soon had to repent of its boasting, For a hurricane arose Which tore it up from its roots. And cast it a useless log on the ground, While the little Reed, bending to the force of the wind, Soon stood upright again when the storm had passed over. | |||||||||||||||||||||
ข้อคิดจากนิทานเรื่องนี้ | ||||||||||||||||||||||
|