ความเชื่อที่หนักแน่นภายในองค์การ

จะพบว่าการสร้างค่านิยม ความเชื่อมีด้วยกันหลายวิธี ที่สำคัญคือ ความตั้งใจจริงและการมองเห็นความสำคัญของวัฒนธรรมองค์การที่มีต่อการปฏิบัติงานของพนักงานในองค์การนั้นเป็นสำคัญ ทั้งนี้พบว่า ในทุกองค์การจะมีวัฒนธรรมองค์การแฝงอยู่ด้วยกันทุกองค์การ ไม่ว่าจะเป็นหน่วยงานเอกชน หรือรัฐบาล ทั้งขนาดเล็กและขนาดใหญ่ ขึ้นอยู่กับว่าผู้บริหารได้มองเห็นหรือไม่ว่าค่านิยมและความเชื่อที่พบใน องค์การนั้นเป็นค่านิยมแบบใด เป็นวัฒนธรรมของผู้ชนะหรือของผู้แพ้ เช่น หากองค์การใดที่มีพนักงานที่มีความเชื่อว่า "ทำงานมากก็ได้หนึ่งขั้น ไม่ทำก็ได้หนึ่งขั้น" องค์การนั้นก็จะไม่มีใครเสนอตัวทำงานใดๆ หรือนำเสนอความคิดเห็นใหม่ๆ โดยเฉพาะความเชื่อจากสุภาษิตไทยโบราณที่ยังเป็นสัจธรรมในบางองค์การ เช่น "พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง" ที่พบว่าในการประชุมจะไม่มีใครพูดแสดงความคิดเห็นมากนัก เพราะมีความเชื่อว่าพูดมากไม่ดี การแสดงความคิดเห็นที่ขัดแย้งกับผู้บริหารจะนำผลเสียมาสู่ตนเอง จากค่านิยม และความเชื่อดังกล่าวมีผลอย่างมากในการจัดการ พบว่าเป็นสาเหตุสำคัญที่ส่งผลให้องค์การธุรกิจของไทยมีปัญหาในทางปฏิบัติอย่างมาก เพราะในบรรยากาศของการประชุมที่ไม่มีการแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ก็ไม่แตกต่างอะไรจากการสั่งงานทางอ้อมโดยมีที่ประชุมรับรองเท่านั้น

ที่มา : การจัดการธุรกิจร่วมสมัย โดย รศ.ดร.ผลิน ภู่เจริญ