หลักเกณฑ์และวิธีการจ่ายค่าชดเชย แตกต่างกับกฎหมาย
การออกหนังสือตักเตือน ตามขั้นตอนที่กำหนดไว้ตามระเบียบ
คำสั่งเลิกจ้าง ระบุเหตุเลิกจ้างว่ามีพฤติการณ์ปฏิบัติหน้าที่ไม่สุจริต
เลิกจ้างในระหว่างที่ข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้าง
กระทำผิดวินัยฐานรายงานเท็จต่อผู้บังคับบัญชาไม่รักษาผลประโยชน์ของนายจ้างและไม่ปฏิบัติหน้าที่ด้วยความซื่อสัตย์สุจริต
การเลิกจ้างจะเป็นธรรมหรือไม่ ต้องพิจารณาถึงสาเหตุแห่งการเลิกจ้างเป็นประการสำคัญ
การสั่งให้ลูกจ้างทำงานเกินกำหนดเวลาทำงานปกติ
ใช้สิทธิลาพักผ่อนประจำปี รวมทั้งวันลาสะสมที่มีอยู่ให้หมดในปีที่พนักงานผู้นั้นจะ "เกษียณอายุ"
แสวงหาประโยชน์ให้แก่ตนเองโดยอาศัยโอกาสในการทำงาน
ยื่นข้อเรียกร้องเพื่อขอเปลี่ยนแปลงสภาพการจ้าง
ไม่ยอมจ่ายค่าชดเชยให้ลูกจ้าง
สัญญาจ้างที่มีกำหนดระยะเวลาการจ้างไว้แน่นอนที่ได้รับการยกเว้นไม่ต้องจ่ายค่าชดเชยในกรณีเลิกจ้าง
คำสั่งเลิกจ้าง กับ พฤติการณ์ปฏิบัติหน้าที่ไม่สุจริต
ระเบียบข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานว่า ห้ามพนักงานปล่อยเงินกู้โดยถือเป็นความผิดในกรณีร้ายแรง
โครงการเกษียณอายุก่อนเวลาปกติน้อยกว่าค่าชดเชยการเลิกจ้าง
จ่ายสินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า
ปลดลูกจ้าง เพียงแค่ละทิ้งการปฏิบัติงานเท่านั้น
นายจ้างลงโทษลูกจ้างให้พักงาน 3 วัน และคำสั่งนั้นมีคำเตือนอีกด้วย ?
ลูกจ้างขออนุญาตผู้บังคับบัญชาออกนอกสถานที่ ผู้บังคับบัญชาสั่งให้ลูกจ้างยื่นใบลาครึ่งวัน
เลิกจ้างด้วยเหตุเกษียณอายุ
หนังสือเตือนของนายจ้างจะต้องมีรูปแบบอย่างใดจึงจะเป็นการสมบูรณ์ไม่มีกฎหมายบัญญัติไว้
ข้อบังคับของนายจ้างระบุว่า พนักงานอาจถูกไล่ออกเมื่อ"มาทำงานสายกลับก่อนเวลาทำงาน ฯล
ร่วมนัดหยุดงานภายหลังจากที่สหภาพแรงงานได้นัดหยุดงานไปแล้วย่อมเป็นการนัดหยุดงานโดยชอบ
ลูกจ้างทดลองงานก็มีฐานะเป็นลูกจ้างที่ได้รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.แรงงานสัมพันธ์ พ.ศ.2518
จ่ายเงินโบนัสประจำปีให้แก่พนักงานภายในสิ้นปี กับ การเลิกจ้างพนักงาน
สิทธิตามสัญญาจ้างแรงงานเป็นสิทธิเฉพาะตัว
การคืนเงินประกันให้แก่ลูกจ้างหลังจากลูกจ้างพ้นสภาพจากการเป็นลูกจ้าง
ค่าล่วงเวลาและเบี้ยขยัน ไม่เป็นรายได้ของพนักงานที่จะนำมารวมเป็นหลักฐานคำนวณเงินโบนัส
สิทธิของนายจ้าง ในการสั่งให้ลูกจ้างทำงานเกินกำหนดเวลาทำงานปกติ
