ไม่ยอมจ่ายค่าชดเชยให้ลูกจ้าง
"โจทก์ไม่ต้องไปนั่งทำงานประจำดังเช่นพนักงานทั่วไป คงไปประชุมเพียงเดือนละ 1 ครั้ง"..
นายจ้างจ่ายค่าอาหารให้โจทก์ ซึ่งเป็นลูกจ้างเนื่องจากโจทก์ต้องไปทำงานที่โครงการวางท่อส่งก๊าซที่จังหวัดอื่นเป็นประจำทุกเดือน
สินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้าจึงไม่เป็นค่าจ้าง...
โจทก์ประพฤติตนบกพร่องโดยมาทำงานสายเป็นประจำอันอาจก่อให้เกิดความเสียหายแก่จำเลย
ค่ารับรองของขวัญและค่าตอบแทนอื่น ๆ ดังกล่าวเป็นค่าจ้างหรือไม่
......ไม่ทำให้จำเลยกลายเป็นนายจ้างของโจทก์
การฝ่าฝืนต่อข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้าง
การเปลี่ยนแปลงสภาพการจ้าง ที่ไม่เป็นคุณแก่ลูกจ้าง
โครงการเกษียณอายุก่อนเวลาปกติ
ฝ่าฝืนระเบียบข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานว่าด้วยวินัยและความประพฤติอย่างร้ายแรง
ลดอัตราเงินเดือนของพนักงาน
ไม่จ่ายค่าจ้างค้างจ่าย ค่าจ้างสำหรับวันหยุดพักผ่อนประจำปี และค่าชดเชย
เงินที่นายจ้างจ่ายให้แก่ลูกจ้างเมื่อเลิกจ้างนอกเหนือจากเงินประเภทอื่นซึ่งนายจ้างตกลงจ่ายให้แก่นายจ้าง
โจทก์ทวงเงินค่าชดเชยแล้วจำเลยไม่ยอมจ่าย...
ค่าจ้างที่โจทก์ต้องชำระแก่จำเลย
ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง อัตราค่าจ้างขั้นต่ำ
ยื่นข้อเรียกร้องเป็นหนังสือต้องการให้เพิ่มค่าจ้าง
ขณะปฏิบัติหน้าที่ได้ถูกคนร้ายแทงถึงแก่ความตาย
การปฏิบัติหน้าที่ด้วยความประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรง
กิจการที่แสวงหากำไรในทางเศรษฐกิจ ตกอยู่ภายใต้บังคับแห่งประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่องการคุ้มครองแรงงาน
ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การคุ้มครองแรงงาน ข้อ 1 (3), 2, 46
ลูกจ้างซึ่งทำงานติดต่อกันมาแล้วครบหนึ่งปี มีสิทธิหยุดพักผ่อนประจำปีได้ไม่น้อยกว่าปีละ 6 วันทำงาน
การสละสิทธิในการหยุดพักผ่อนประจำปี
ฐานคำนวณค่าล่วงเวลานั้นต่ำกว่าอัตราค่าจ้างขั้นต่ำ
การรวมค่าจ้างและค่าทำงานล่วงเวลา
ระยะเวลาทำงานที่นอกเวลาปกตินี้ถือว่าเป็นการทำงานล่วงเวลา
ลูกจ้างจะต้องมีอาการป่วยจนไม่สามารถทำงานได้จึงมีสิทธิลาป่วยได้
ลูกจ้าง ได้ออกเดินทางจากบ้านพักจะไปโรงกุลีหรือหน้างาน ประสบอันตรายระหว่างทาง
ลูกจ้างได้ถูกคนร้ายไม่ทราบชื่อแทงตายขณะปฏิบัติงานทำความสะอาดตู้รถสินค้า
