สัญญาจ้างแรงงาน ...
ฎีกาตัดสินเกี่ยวกับปัญหาข้อกฎหมาย (ฏีกายาว : สัญญาจ้างแรงงาน)
ค่าตอบแทนพิเศษไม่เป็นเงินส่วนที่เป็นเงินเดือน เงินบำเหน็จ เงินรางวัล ....
"โจทก์ไม่ต้องไปนั่งทำงานประจำดังเช่นพนักงานทั่วไป คงไปประชุมเพียงเดือนละ 1 ครั้ง"..
นายจ้างจ่ายค่าอาหารให้โจทก์ ซึ่งเป็นลูกจ้างเนื่องจากโจทก์ต้องไปทำงานที่โครงการวางท่อส่งก๊าซที่จังหวัดอื่นเป็นประจำทุกเดือน
สินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้าจึงไม่เป็นค่าจ้าง...
ค่ารับรองของขวัญและค่าตอบแทนอื่น ๆ ดังกล่าวเป็นค่าจ้างหรือไม่
......ไม่ทำให้จำเลยกลายเป็นนายจ้างของโจทก์
การเปลี่ยนแปลงสภาพการจ้าง ที่ไม่เป็นคุณแก่ลูกจ้าง
โครงการเกษียณอายุก่อนเวลาปกติ
ฝ่าฝืนระเบียบข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานว่าด้วยวินัยและความประพฤติอย่างร้ายแรง
ลดอัตราเงินเดือนของพนักงาน
ไม่จ่ายค่าจ้างค้างจ่าย ค่าจ้างสำหรับวันหยุดพักผ่อนประจำปี และค่าชดเชย
โจทก์ทวงเงินค่าชดเชยแล้วจำเลยไม่ยอมจ่าย...
ค่าจ้างที่โจทก์ต้องชำระแก่จำเลย
ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง อัตราค่าจ้างขั้นต่ำ
ยื่นข้อเรียกร้องเป็นหนังสือต้องการให้เพิ่มค่าจ้าง
ลูกจ้างซึ่งทำงานติดต่อกันมาแล้วครบหนึ่งปี มีสิทธิหยุดพักผ่อนประจำปีได้ไม่น้อยกว่าปีละ 6 วันทำงาน
การสละสิทธิในการหยุดพักผ่อนประจำปี
ฐานคำนวณค่าล่วงเวลานั้นต่ำกว่าอัตราค่าจ้างขั้นต่ำ
การรวมค่าจ้างและค่าทำงานล่วงเวลา
ลูกจ้างจะต้องมีอาการป่วยจนไม่สามารถทำงานได้จึงมีสิทธิลาป่วยได้
ตามพระราชบัญญัติ คุณสมบัติมาตรฐานสำหรับกรรมการและพนักงานรัฐวิสาหกิจ พ.ศ. 2518
นายจ้างเลิกจ้างลูกจ้างประจำโดยลูกจ้างมิได้มีความผิด
ปัญหาของ คำว่า ลูกจ้าง & นายจ้าง
ปัญหาของ การกำหนดคำนิยามของคำว่า "ค่าจ้าง" และ "ค่าแรง"
ค่านายหน้าที่จ่ายให้เป็นรายเดือน
ค่าจ้างค้างชำระ
นายจ้างเลิกจ้างลูกจ้างโดยลูกจ้างมิได้มีความผิด..
หลักเกณฑ์และวิธีการจ่ายค่าชดเชย แตกต่างกับกฎหมาย
